Artykuł 484 § 2 k.c. przyznaje tzw. prawo sędziowskie do odpowiedniego zredukowania kary ustalonej zgodnie z umową stron i wskazuje kryteria, które należy wziąć pod uwagę. Są nimi wykonanie zobowiązania w znacznej części lub rażące wygórowanie kary. W ramach tych przesłanek bada się istnienie szkody oraz jej rozmiar, oceniany przy założeniu, że uprawnienie do naliczenia kary nie stanowi wystarczającej

Wekslem in blanco, zgodnie z przyjętą wykładnią art. 10 w związku z art. 103 pr. wekslowego, jest dokument niespełniający wymagań art. 101 pr. wekslowego, wręczony odbiorcy przez osobę, która złożyła na nim podpis w zamiarze zaciągnięcia zobowiązania wekslowego, z upoważnieniem odbiorcy do uzupełnienia go w określony sposób. Porozumienie precyzujące zasady uzupełnienia weksla nie musi mieć formy pisemnej

Podstawa skargi kasacyjnej nie mogą być zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów, a Sąd Najwyższy związany jest ustaleniami faktycznymi stanowiącymi podstawę zaskarżonego orzeczenia (art. 3983 § 3 i 39813 § 2 k.p.c.). Dopuszczenie dowodu z dodatkowej opinii biegłych może być uzasadnione jedynie "w razie potrzeby", która nie może być wynikiem wyłącznie niezadowolenia strony z niekorzystnej

1. Pod pojęciem „decyzja w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji” należy rozumieć nie tylko decyzję organu rentowego odmawiającą stwierdzenia nieważności innej decyzji tego organu oraz decyzję stwierdzającą nieważność takiej decyzji, ale także postanowienie (decyzję) organu rentowego odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji. 2. Istotą sprawy w sprawie stwierdzenia

Rozpoznając zażalenie w trybie i na podstawie art. 3941 § 11 k.p.c. Sąd Najwyższy nie ocenia merytorycznej zasadności podstawy wyroku Sądu pierwszej instancji, badając - jedynie w ramach procesowych - czy rzeczywiście sąd ten nie rozpoznał istoty sprawy albo czy wydanie wyroku wymagało przeprowadzenia przez sąd apelacyjny postępowania dowodowego w całości.

Sąd ubezpieczeń społecznych zawiesza postępowanie z odwołania od decyzji organu rentowego odmawiającej prawa do świadczenia, gdy przed instytucją właściwą innego państwa członkowskiego toczy się postępowanie w przedmiocie korekty wydanego wcześniej i uwzględnionego przez organ rentowy dokumentu (np. formularz E 205) potwierdzającego okresy ubezpieczenia w tym państwie (art. 177 § 1 pkt 3 k.p.c. w związku

1. Nie da się ustalić całościowego i zamkniętego katalogu przedsiębiorstw (zakładów) wprawianych w ruch za pomocą sił przyrody, a ocena, czy przedsiębiorstwo lub zakład należy do kategorii wskazanej w art. 435 k.c. musi być dokonywana in casu z uwzględnieniem faktycznego znaczenia określonych technologii w działalności konkretnego przedsiębiorstwa oraz na podstawie ustalenia czy możliwe byłoby osiągnięcie