1. Wniosek o uzupełnienie wyroku można zgłosić wtedy, gdy sąd nie orzekł o całości żądania – na przykład orzekł tylko o jego części, nie wypowiadając się o pozostałej części ani negatywnie, ani pozytywnie – albo wtedy, gdy sąd orzekł tylko o niektórych roszczeniach dochodzonych przez stronę, pozostawiając jedno lub kilka innych bez rozstrzygnięcia. 2. Jeżeli przedmiotem zaskarżonej decyzji organu rentowego

1. Pojęcie "właściwego czasu" do złożenia wniosku o upadłość, o którym mowa w art. 116 § 1 pkt 1 lit. a) o.p., powinno być ujmowane elastycznie w zależności od okoliczności konkretnego wypadku, bowiem jest to przesłanka obiektywna, ustalana w oparciu o okoliczności faktyczne każdej sprawy. Jednocześnie, dokonując oceny, czy zgłoszenie wniosku o upadłość nastąpiło we właściwym czasie (art. 116 § 1 o.p

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r. art. 2 pkt 1 u.i.e.w. uzupełniał katalog budowli określonych w art. 3 pkt 3 P.b. Podstawowe znaczenie dla oceny prawidłowości zawartego w art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. odesłania ma użyty w art. 2 pkt 1 u.i.e.w. zwrot legislacyjny "w rozumieniu przepisów prawa budowlanego". Odwołanie w art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. do przepisów prawa

1. Niezgłoszenie upadłości na skutek subiektywnej oceny, że właściwym czasem do zgłoszenia takiego wniosku był inny okres, niż ten który wynikał ze sprawozdań finansowych, nie może być zaaprobowane jako zachowanie osoby starannej w dbaniu o swoje interesy. Dalsze pogarszanie sytuacji wierzycieli spowodowane niezgłoszeniem wniosku o upadłość spółki i rozporządzanie majątkiem spółki bez uwzględnienia

1. Członek zarządu nie ponosi odpowiedzialności za zaległości podatkowe, jeżeli wykaże, że w okresie pełnienia przez niego funkcji członka zarządu nie było podstaw do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości. Nie może on bowiem brać odpowiedzialności za późniejsze pogorszenie sytuacji finansowej spółki. 2. Przy ocenie, czy w okolicznościach danej sprawy nie zgłoszono wniosku o upadłość "we właściwym

1. Abstrakcyjność i nieakcesoryjność gwarancji powoduje, że spełnienie świadczenia przez gwaranta nie może być uzależnione od merytorycznej zasadności żądania zapłaty, a zatem wykazania istnienia zobowiązania, z którego świadczenie gwarant ma zaspokoić. Może on natomiast uzależnić swój obowiązek świadczenia od spełnienia przez beneficjenta innych warunków i odmówić zaspokojenia interesu beneficjenta