Nawet niewykonywanie zobowiązań o niewielkiej wartości oznacza niewypłacalność dłuznika w rozumieniu art. 11 ustawy Prawo upadłościowe. Dla określenia stanu niewypłacalności bez znaczenia też jest przyczyna niewykonywania zobowiązań. Niewypłacalność istnieje nie tylko wtedy, gdy dłużnik nie ma środków, lecz także wtedy, gdy dłużnik nie wykonuje zobowiązań z innych przyczyn.

Przesłanka oczywistej zasadności (art. 3989 § 1 pkt 4 k.p.c.) oznacza, że dla przeciętnego prawnika podstawy wskazane w skardze prima facie zasługują na uwzględnienie. Sytuacja taka w szczególności istnieje wtedy, gdy bez wątpienia wystąpiły uchybienia, na które powołuje się skarżący, lub gdy jest pewne, że miały one wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia albo podniesione we wniosku o przyjęcie skargi

Jeżeli dłużnik nie wykonuje ciążących na nim wymagalnych zobowiązań, wówczas jest niewypłacalny, co stwarza podstawę ogłoszenia go upadłym. Przy czym nieistotne jest, czy nie wykonuje wszystkich zobowiązań, czy też tylko niektórych z nich. Dla określenia czy dłużnik jest niewypłacalny nieistotne jest też, czy nie wykonuje wymagalnych zobowiązań pieniężnych czy też niepieniężnych. Niewykonywanie zarówno

1. Ostateczny akt własności ziemi kwalifikować należy jako zdarzenie wywołujące skutki cywilnoprawne nie tylko w zakresie deklarowanego stwierdzenia nabycia prawa własności dokonanego z mocy ustawy, ale także jako potwierdzenia posiadania samoistnego osoby uwłaszczonej. 2. Posiadanie samoistne charakteryzuje się tym, że posiadacz włada rzeczą w takim zakresie, jak to czyni właściciel (art. 336 k.c)

Wprawdzie art. 840 § 1 pkt 2 in fine k.p.c. w okresie od dnia 5 lutego 2005 r. do dnia 7 września 2016 r. stanowił, że powództwo opozycyjne mogło być oparte także na zarzucie spełnienia świadczenia, który nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie, jednak w orzecznictwie przekonująco wyjaśniono, że sformułowanie to należało rozumieć w ten sposób, że chodzić mogło tylko o taki zarzut spełnienia świadczenia

Strona, której doręczono uzasadnienie innej treści niż uzasadnienie rzeczywiście sporządzone w sprawie, nie tylko nie zna - bez swojej winy i wbrew swej woli rzeczywistej treści motywów rozstrzygnięcia sprawy, ale jest narażona na ryzyko wprowadzenia w błąd co do tych motywów.

W sprawach działowych (dział spadku, podział majątku wspólnego małżonków, zniesienie współwłasności), w razie zaskarżenia orzeczenia co do istoty sprawy, wartość przedmiotu zaskarżenia wyznacza nie wartość całego dzielonego majątku, ale wartość konkretnego interesu (roszczenia, żądania) lub składnika majątkowego, którego dotyczy środek odwoławczy. Utrwalony jest pogląd, że wartość przedmiotu zaskarżenia

Przewidziana w art. 6471 § 2 k.c. zgoda inwestora nie ma charakteru przesłanki skuteczności, ani ważności umowy podwykonawcą, jedynie warunkuje ona jego odpowiedzialność solidarną z wykonawcą za zobowiązania z tytułu wynagrodzenia należnego podwykonawcy. Odnosi się to również do zgody generalnego wykonawcy na zawarcie umowy przez podwykonawcę z dalszym podwykonawcą. Skutkiem niewyrażenia zgody przez

Zagadnienie prawne powinno: 1) być sformułowane w oparciu o okoliczności mieszczące się w stanie faktycznym sprawy wynikającym z dokonanych przez sąd ustaleń; 2) być przedstawione w sposób ogólny i abstrakcyjny tak, aby umożliwić Sądowi Najwyższemu udzielenie uniwersalnej odpowiedzi, niesprowadzającej się do samej subsumcji i rozstrzygnięcia konkretnego sporu; 3) pozostawać w związku z rozpoznawaną

Określone w art. 118 § 1 o.p. przedawnienie powiązane jest tylko z wydaniem, nie zaś z doręczeniem decyzji wymiarowej, przy czym przedawnienie prawa do wydania decyzji o odpowiedzialności osoby trzeciej dotyczy decyzji wymiarowej organu pierwszej instancji, niezależnie od treści rozstrzygnięcia ewentualnej decyzji organu odwoławczego.

Metoda obliczania prewspółczynnika powinna odpowiadać specyfice realizowanej działalności, a w rezultacie związkowi zakupów z działalnością opodatkowaną. Specyfika działalności wodno-kanalizacyjnej przejawia się w odwrotnej proporcji czynności opodatkowanych w stosunku do niepodlegających VAT. Działalność wodno-kanalizacyjna jest bowiem w głównej mierze działalnością gospodarczą, zaś działania podejmowane