Mapa kartograficzna sporządzona na zlecenie sądu to nie dzieło, tylko materiał urzędowy.
Art. 3989 § 1 pkt 4 k.p.c. nie odwołuje się do oczywistego naruszenia prawa, ale do oczywistej zasadności skargi, co oznacza, że oczywista zasadność skargi może wynikać z oczywistego i kwalifikowanego naruszenia przepisu prawa pod warunkiem jednak, że skarżący wykaże, iż uchybienie to zadecydowało o wyniku sprawy.
W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych nierozpoznanie istoty sprawy (art. 386 § 4 k.p.c.) polega na nierozpoznaniu przez sąd pierwszej instancji sprawy w zakresie objętym decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Przedmiot decyzji organu rentowego określają: podstawa faktyczna i podstawa prawna jej wydania.
Nierozpoznania istoty sprawy interpretowane jest jako wadliwość rozstrzygnięcia polegająca na wydaniu przez sąd pierwszej instancji orzeczenia, które nie odnosi się do tego, co było przedmiotem sprawy, bądź na zaniechaniu zbadania materialnej podstawy żądania albo merytorycznych zarzutów strony z powodu bezpodstawnego przyjęcia, że istnieje przesłanka materialnoprawna lub procesowa unicestwiająca roszczenie
1. Umowa zlecenia gwarancji ubezpieczeniowej,mimo podobieństwa celu gospodarczego z umową ubezpieczenia na cudzy rachunek nie jest umową, do której stosuje się, w tym przez analogię, przepisy kodeksu cywilnego o umowie ubezpieczenia. 2. Strony umów o udzielenie gwarantowanej przez Skarb Państwa gwarancji ubezpieczeniowej mogły w ramach zasady swobody umów (art. 3531 k.c.) ustalić samodzielnie okoliczności
Art. 97 k.c. odnosi się do wszystkich osób, które mają faktyczną możliwość dokonywania czynności prawnych w obiektach przedsiębiorstwa i ma zastosowanie zawsze, gdy przedsiębiorstwo nie poinformowało w sposób wyraźny swoich klientów o tym, że konkretne osoby czynne w jego lokalu nie są umocowane do zawierania umów, przy czym taka osoba nie musi być osobą zatrudnioną na podstawie stosunku pracy czy
Niesłuszna korzyść ma miejsce wówczas, gdy państwowa osoba prawna nie uzyska właściwej równowartości wyzbywanego mienia i brak jest społecznej akceptacji dla uzyskania korzyści z majątku państwowej osoby prawnej oraz brak usprawiedliwienia tego okolicznościami towarzyszącymi nabywaniu mienia w aspekcie norm moralnych. Korzyść uzyskana "niesłusznie" to ta, która została dokonana w okolicznościach budzących