Podkreślenia wymaga to, że postępowanie administracyjne toczyło się wskutek wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji, opartego na przesłance rażącego naruszenia prawa określonej w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. W tego rodzaju postępowaniu organ administracji nie rozpatruje ponownie sprawy zakończonej ostateczną decyzją, lecz rozważa, czy jej wydanie nie nastąpiło z rażącym naruszeniem prawa. Zatem w realiach
W art. 159 k.s.h. wymaga się dokładnego określenia w umowie spółki m.in. dodatkowych obowiązków wspólników, w tym także powinności o charakterze majątkowym. Takie dodatkowe obowiązki majątkowe (opłaty o oznaczonym celu) powinny wyraźnie wynikać z treści stosunku korporacyjnego łączącego wspólników, co oznacza, że w tym zakresie sytuacje prawną wspólnika kształtować powinien przede wszystkim wspomniany
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny podziela pogląd WSA, że w sytuacji gdy liczba wniosków o udzielenie koncesji na prowadzenie kasyna gry jest wyższa niż liczba koncesji możliwych do udzielenia, Minister Finansów powinien rozpoznać wszystkie te wnioski w jednym postępowaniu, kończącym się wydaniem jednej decyzji administracyjnej. Ma to zapewnić możliwość wzajemnego porównania ofert
W postępowaniu wieczystoksięgowym nie jest możliwe, z uwagi na ograniczony zakres kognicji sądu wieczystoksięgowego, rozstrzyganie jakichkolwiek sporów o prawo ani w charakterze przesłanki orzeczenia ani samego rozstrzygnięcia. Stosownie do art. 6268 § 2 k.p.c., sąd wieczystoksięgowy bada jedynie treść i formę wniosku, dołączonych do wniosku dokumentów oraz treść księgi wieczystej, nie ma więc instrumentów
Jeśli nabywcy gruntu zostanie udowodnione działanie w złej wierze , może on utracić prawo do terenu, co do którego toczy się spór prawny.
Z uwagi na uregulowanie ujęte w art. 134 p.u.n., stosowanie art. 532 k.c. w postępowaniu upadłościowym, sprowadza się w istocie do wyjaśnienia, że po przekazaniu do masy tego, co z niej ubyło, wierzyciele mogą dochodzić z tych przedmiotów zaspokojenia. Skutek bezskuteczności względnej czynności rozporządzającej upadłego jest ściśle egzekucyjny, gdyż umożliwia prowadzenie egzekucji z danej rzeczy jako
Uwzględniając treść art. 6 k.c. wierzyciela dochodzącego od dłużnika spełnienia świadczenia obciąża ciężar wykazania przysługującej mu wierzytelności tj. wykazania wszystkich faktów, z którymi właściwe przepisy prawa materialnego wiążą powstanie wierzytelności, o określonej treści i rozmiarze. Jednak zawarcie ugody wpływa na rozkład ciężaru dowodu między jej stronami. Pełniąc funkcje koncyliacyjne
W piśmiennictwie prawniczym wyrażono pogląd, że przedstawienie pytania prawnego Trybunałowi Konstytucyjnemu na podstawie art. 193 Konstytucji RP przez sąd administracyjny nie stanowi zagadnienia wstępnego w rozumieniu komentowanego przepisu dla wszystkich toczących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej postępowań administracyjnych, w których ma zastosowanie przepis będący przedmiotem tego pytania
W judykaturze wskazuje się szereg cech, które pozwalają uznać konkurs za wiedzowy, wyłączający tym samym charakter losowy takiego przedsięwzięcia. Wśród nich wymienia się: wymóg powołania komisji konkursowej czuwającej nad przebiegiem konkursu i weryfikującej odpowiedzi; znaczny stopień trudności pytań konkursowych; wykluczenie możliwości podpowiadania czy sugerowania odpowiedzi; wymóg skonstruowania
Zajęcie nieruchomości, jak też prawa użytkowania wieczystego, zgodnie z art. 930 § 1 k.p.c., wywołuje skutki prawne w sferze prawa materialnego i procesowego. Konsekwencje procesowe polegają na przyjęciu, że rozporządzenie przedmiotem postępowania egzekucyjnego po zajęciu nie ma wpływu na dalszy jego bieg; toczy się ono tak, jak gdyby nie doszło do rozporządzenia. Nie ma obowiązku wzywania do tego
W odniesieniu do mocy wiążącej rozstrzygnięcia zawartego w treści prawomocnego orzeczenia,przyjmuje się, że moc ta aktualizuje się w innym postępowaniu niż to, w którym orzeczenie zostało wydane, wówczas gdy w tym innym postępowaniu występują te same strony (chociażby w odmiennych rolach procesowych), ale inny jest przedmiot drugiego procesu jednakże wykazuje związek z przedmiotem procesu pierwszego
W orzecznictwie jak i w piśmiennictwie przyjmuje się, że błędna wykładnia prawa materialnego polega na wadliwym określeniu treści norm prawnych wynikających z przepisów prawa materialnego, natomiast niewłaściwe zastosowanie prawa materialnego polega na wyborze nieistniejącej normy prawnej jako podstawy rozstrzygnięcia lub błędnej subsumcji (prawidłowej normy), co może polegać na wadliwym połączeniu
W orzecznictwie jak i w piśmiennictwie przyjmuje się, że błędna wykładnia prawa materialnego polega na wadliwym określeniu treści norm prawnych wynikających z przepisów prawa materialnego, natomiast niewłaściwe zastosowanie prawa materialnego polega na wyborze nieistniejącej normy prawnej jako podstawy rozstrzygnięcia lub błędnej subsumcji (prawidłowej normy), co może polegać na wadliwym połączeniu