Zarzut naruszenia prawa materialnego przez błędną jego wykładnię nie służy bowiem kwestionowaniu ustaleń faktycznych. Te mogą być podważane jedynie w ramach zarzutu naruszenia przepisów postępowania. W orzecznictwie jak i w piśmiennictwie przyjmuje się, że naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię może polegać na wadliwym określeniu treści norm prawnych wynikających z przepisów prawa

W orzecznictwie jak i w piśmiennictwie przyjmuje się, że naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię może polegać na wadliwym określeniu treści norm prawnych wynikających z przepisów prawa materialnego. W praktyce błędna wykładnia prawa materialnego może prowadzić do niewłaściwego zastosowania tego prawa.

Za rażące naruszenie prawa można przyjąć w przypadku, gdy naruszony został przepis niepozostawiający wątpliwości co do jego bezpośredniego rozumienia. Rażące naruszenie prawa jest oczywiste, wyraźne i bezsporne. Można mówić o nim tylko wówczas, gdy proste zestawienie treści rozstrzygnięcia z treścią zastosowanego prawa wskazuje na ich oczywistą niezgodność.

Sąd nie jest uprawniony do samodzielnego dokonywania konkretyzacji zarzutów skargi kasacyjnej, a upoważniony jest do oceny zaskarżonego orzeczenia wyłącznie w granicach przedstawionych we wniesionej skardze kasacyjnej.

Podkreślenia wymaga, że zarzut naruszenia postępowania może odnieść zamierzony skutek wówczas gdy skarżący kasacyjnie wykaże, że podnoszone uchybienie mogło mieć wpływ na wynik sprawy.

Dokument ten jest aktem woli, co przejawia się w świadomym dążeniu składającego oświadczenie do wywołania określonego skutku prawnego, w postaci otrzymania refundacji wywozowej, a także aktem wiedzy, z którym wiąże się z kolei domniemanie prawdziwości danych w nim zawartych. Domniemanie to jest wzruszalne, o ile składający wniosek o refundację wywozową nie zdoła wykazać, że dane w nim zawarte odpowiadają

W orzecznictwie jak i w piśmiennictwie przyjmuje się, że naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię może polegać na wadliwym określeniu treści norm prawnych wynikających z przepisów prawa materialnego. W praktyce błędna wykładnia prawa materialnego może prowadzić do niewłaściwego zastosowania tego prawa.

Pojęcie dowodu w znaczeniu środka dowodowego, który pozwala na przekonanie się organu o istnieniu lub nieistnieniu danych faktów, ewentualnie prawdziwości lub fałszywości twierdzenia o faktach, w postępowaniu o wypłatę refundacji wywozowej uległo znacznemu ograniczeniu. Stąd też za pozbawione racji należało uznać dowodzenie autora skargi kasacyjnej, podniesione w ramach zarzutu naruszenia prawa materialnego

W orzecznictwie jak i w piśmiennictwie przyjmuje się, że naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię może polegać na wadliwym określeniu treści norm prawnych wynikających z przepisów prawa materialnego. W praktyce błędna wykładnia prawa materialnego może prowadzić do niewłaściwego zastosowania tego prawa.

Z przepisów ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r., poz. 1727 ze zm. - dalej jako u.t.k.), w szczególności z art. 14 ust. 1 i 2 u.t.k. oraz art. 29 ust. 1i i ust. 5, art. 33 ust. 8, art. 66 ust. 1, 2, 2aa i 3 u.t.k. można wywieść, iż kompetencje Prezesa UTK mają w istocie dwojaki charakter. Po pierwsze, przyjmują one postać uprawnień w pełni władczych

Uproszczenie procesu wykorzystania środków z Unii Europejskiej to myśl przewodnia zmian przygotowanych w Ministerstwie Rozwoju. Urzędnicy wsłuchali się w głos przedsiębiorców i zaproponowali rozwiązania, które są dla nich korzystne, nawet jeśli zwiększają obciążenia po stronie instytucji publicznych. W kilku kwestiach można było jednak pójść jeszcze dalej - uważa Konfederacja Lewiatan.