Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne rozumienie określonej normy prawnej, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego, czyli niezasadne uznanie, że stan faktyczny sprawy odpowiada hipotezie określonej normy prawnej.

Wobec tego, że art. 154 u.g.n. przy wyborze podejścia, metody i techniki szacowania nakazuje w szczególności kierować się celem wyceny, rodzajem i położeniem oraz przeznaczeniem nieruchomości, to uwzględniając cel egzekucji i jego realizację przez sprzedaż licytacyjną, także na gruncie samych tylko przepisów o określaniu wartości nieruchomości, zamieszczonych w ustawie o gospodarce nieruchomościami

Artykuł 369 p.u.n. nie daje podstaw do wnioskowania w zestawieniu z art. 291 p.u.n. a contrario, że skoro nie wyłącza on wyraźnie, inaczej niż art. 291 p.u.n., odziaływania umorzenia długu upadłego na odpowiedzialność osób trzecich wobec wierzyciela z tytułu zabezpieczenia umorzonego długu, to odziaływanie to jest w jego świetle dopuszczalne. Choć nie zostało to w art. 369 p.u.n. wyraźnie zastrzeżone

1. W toku postępowania sądowego dotyczącego wierzytelności dochodzonej przez syndyka masy upadłości przeciwko osobie będącej jednocześnie wierzycielem upadłego, dopuszczalne jest powołanie przez pozwanego zarzutu potrącenia opartego na złożonym w postępowaniu upadłościowym oświadczeniu o potrąceniu wzajemnych wierzytelności, jeśli przy sporządzeniu listy wierzytelności nadzorca sądowy (przy upadłości