Wytworzona przez podatnika w trakcie jego działalności wartość know-how (nawet ujęta w ewidencji) nie może zostać uwzględniona przy ustalaniu wartości przedsiębiorstwa dla celów podatkowych, wykazywanych w księgach podatkowych (w tym dla potrzeb amortyzacji). Decydujące zatem znaczenie miało to, w jaki sposób wartość przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części została przedstawiona w księgach przedsiębiorstw

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. c) ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności. Klauzulę nadużycia prawa na gruncie podatku od towarów i usług,

Interes prawny jest generalnie i w uproszczeniu rozumiany jako osobiste, konkretne i aktualne, prawnie chronione uprawnienie, które może być realizowane na podstawie określonego przepisu, bezpośrednio wiążące się z indywidualnie i prawnie chronioną sytuacją strony. Istnieje on wówczas, gdy występuje związek najczęściej o charakterze materialnoprawnym.

Sprawa z wniosku o udzielenie prawa ochronnego, w warunkach określonych art. 145 ust. 3 p.w.p., jest a priori załatwiana dwiema decyzjami częściowymi, z których pierwsza odmawia udzielenia prawa na znak dla określonych towarów lub usług z uwagi na niespełnienie określonych prawem warunków, a druga rozstrzyga co do pozostałej części towarów lub usług, lecz dopiero po prawomocnym zakończeniu postępowania

1. W razie wydania w sprawie dwóch rozbieżnych w istotnych kwestiach opinii lekarskich, oparcie ustaleń tylko na jednej z nich, bez wyjaśnienia sprzeczności, nie jest prawidłowe. 2. Sposobem na rozwikłanie rozbieżnych pisemnych opinii biegłych nie powinno być ich uzupełnienie jedynie przez biegłych, którzy wydali niekorzystną dla ubezpieczonego opinię, ale przede wszystkim zażądanie ustnego wyjaśnienia

Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne rozumienie określonej normy prawnej, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego, czyli niezasadne uznanie, że stan faktyczny sprawy odpowiada hipotezie określonej normy prawnej.