Podleganie ubezpieczeniom społecznym - pełnienie funkcji prezesa zarządu spółki na podstawie aktu powołania

Nie ma dostatecznych znamion odróżniających oznaczenie, które składa się wyłącznie z elementów mogących służyć w obrocie do wskazania pochodzenia towarów (art. 129 ust. 2 pkt 2 p.w.p.), przy czym określenie "pochodzenia towarów" nie dotyczy pochodzenia od konkretnego przedsiębiorcy, lecz miejsca wytworzenia towarów. Przeciwne rozumienie tego przepisu stałoby w sprzeczności z zasadą wyrażoną w art.

Decyzja o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy ma charakter konstytutywny. Nie jest zatem uprawnione amortyzowanie prawa ochronnego wstecz, w okresie pomiędzy zgłoszeniem znaku towarowego do rejestracji a wydaniem decyzji o udzieleniu prawa ochronnego. Kwestia okresu, w jakim zgodnie z przepisami ustawy - Prawo własności przemysłowej przysługuje ochrona na znak towarowy (art. 153 i 154 Pwp)

Okoliczność w postaci stanu nieuchronności wywłaszczenia nie może być poczytana za przyczynę rezerwową (hipotetyczną) szkody wpływającą na wysokość odszkodowania, mającego zrekompensować szkodę spowodowaną utratą prawa własności budynku w następstwie wydania z naruszeniem prawa decyzji odmawiającej przyznania prawa własności czasowej.

Czynność prawna obejmująca przeniesienie własności nieruchomości z równoczesnym obciążeniem jej służebnością osobistą (na rzecz zbywającego, dłużnika) ma charakter czynności nieodpłatnej w rozumieniu art. 528 k.c.

Postępowanie odwoławcze jest kontynuacją merytorycznego rozpoznania sprawy (art. 382 k.p.c.). Oznacza to, że sąd drugiej instancji rozpatruje sprawę ponownie, prowadząc w tym celu odpowiednie postępowanie dowodowe i dokonując odpowiednich ustaleń faktycznych. Ustalenia sądu pierwszej instancji nie są dla sądu drugiej instancji wiążące, toteż sąd ten powinien poczynić zawsze własne ustalenia i to niezależnie

Czynność wystawienia weksla, kreująca zobowiązanie wekslowe oraz czynność prawna w postaci zawarcia umowy pożyczki to dwie odrębne, chociaż niekiedy funkcjonalnie powiązane ze sobą, czynności prawne, a skutki wynikające z każdej z nich nie mają automatycznego przełożenia na treść każdego z obu stosunków obligacyjnych. Takiej możliwości nie stwarza art. 56 k.c.