Nieruchomości zajęte pod drogi publiczne oraz wygaśnięcie roszczenia o odszkodowanie

Osoba trzecia względem stron stosunku pracy nie może być z góry pozbawiona legitymacji procesowej czynnej w postępowaniu ze stosunku pracy. Ma prawo wykazywać interes prawny w ustaleniu istnienia stosunku pracy między innymi stronami, jeżeli na jej prawa lub obowiązki może wpłynąć istnienie prawa przysługującego innym podmiotom lub stosunku prawnego łączącego inne podmioty. Nie oznacza to jednak, iż

Stosując artykuł 51 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. Nr 17, poz. 70), (obecnie art. 54 ust. 2) sąd uwzględnia moc wiążącą ostatecznej decyzji stwierdzającej nieważność lub niezgodność z prawem decyzji o odmowie przyznania byłemu właścicielowi gruntów objętych dekretem z dnia 26.10.1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st

Uregulowana w art. 6268 § 2 k.p.c. kognicja Sądu wieczystoksięgowego jest zawężona, bo ograniczona do badania jedynie treści i formy wniosku, dołączonych do wniosku dokumentów oraz treści księgi wieczystej.

1. Samo zaliczenie kogoś do kategorii osób publicznych bez wykazania bezpośredniego związku publikowanych informacji oraz danych z działalnością publiczną danej osoby nie skutkuje, z mocy art. 14 ust. 6 Pr. prasowego, zwolnieniem z obowiązku uzyskania zgody takiej osoby zainteresowanej na publikację dotyczącą prywatnej sfery jej życia. 2. Przewidziany w art. 24 § 1 zd. drugie k.c. wymóg złożenia m.in

Zmiana renty wyrównawczej [art. 907 § 2 k.c.] ex tunc na niekorzyść pracownika, nawet w odrębnym procesie, nie jest zasadniczo możliwa z uwagi na zasadę (materialnoprawną i procesową) ochrony uprawnień pracowniczych.

Przewidziane w art. 481 k.c. odsetki za opóźnienie ze spełnieniem świadczenia pieniężnego przez członków zarządu [art. 299 k.s.h.] należą się od chwili wymagalności ustalonej stosownie do treści art. 455 k.c.

Ze względu na wyjątkowość, przesłanka stosowania art. 390 § 1 k.p.c. powinna być wykładana ściśle. Zagadnienie prawne, stanowiące przedmiot pytania sądu drugiej instancji - poza wymaganiem przedstawienia w sposób ogólny i abstrakcyjny tak, by umożliwić Sądowi Najwyższemu udzielenie uniwersalnej odpowiedzi, nie sprowadzającej się do samej subsumcji i rozstrzygnięcia konkretnego sporu - musi budzić poważne

Przepisy art. 224 do 230 k.c. nie mają zastosowania do stosunku umownego między właścicielem a inną osobą, na podstawie którego korzystała ona z rzeczy za zgodą właściciela. W takim wypadku, w pierwszej kolejności, stosować należy postanowienia umowy, a w razie jej braku lub odpadnięcia tytułu, przepisy Kodeksu cywilnego o zobowiązaniach.