Jeżeli adwokat zajmował merytoryczne stanowisko w sprawie, a powód nie składał żadnych wniosków dotyczących zmiany pełnomocnika, nie doszło do skutecznego zakwestionowania działania ustanowionego z urzędu adwokata ze strony powoda. Skarżący nie skorzystał zatem z możliwości wypowiedzenia pełnomocnictwa dotychczasowemu pełnomocnikowi lub przynajmniej potwierdzenia wyrażonej w tym zakresie wcześniej
Podstawą roszczenia o naprawienie szkody, polegającej na obniżeniu wartości nieruchomości, jest art. 129 ust. 2 p.o.ś. Nie wyłącza to odpowiedzialności pozwanego za szkody związane z działalnością lotniska w oparciu o art. 435 k.c. w zakresie, w jakim ochrony mienia nie wyłączyło ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania (przy założeniu, że wojskowa baza lotniska jest zakładem w rozumieniu art
Nietrafnie utrzymuje skarżący, że prawo do rzetelnego procesu sądowego, będące elementem prawa do sądu, należy zaliczyć do kategorii dóbr osobistych objętych art. 23 k.c.
Nie można uznać za przyczynę uniemożliwiającą właścicielce skuteczne dochodzenie roszczeń windykacyjnych w rozumieniu art. 121 pkt 4 k.c. w zw. z art. 175 k.c. utratę sił witalnych związanych z wiekiem i chorobami w latach 90-tych ubiegłego stulecia. Istniała bowiem możliwość skorzystania z odpowiedniej pomocy prawnej profesjonalnych specjalistów.
Przepis art. 18 ustawy nowelizacyjnej nie wprowadza wymogu istnienia (obowiązywania) taryfy w chwili wejścia w życie ustawy z dnia 4 marca 2005 r. (tj. w dniu 5 maja 2005 r.). Mogą być one wprowadzone do obrotu prawnego przez przedsiębiorstwa energetyczne także i po tej dacie. Taryfy przedsiębiorstw energetycznych, obowiązujące w dniu wejścia w życie rozporządzenia (w sierpniu 2007 r.) lub zatwierdzone
1. Organizacje związkowe zrzeszające w zakładzie pracy mniej niż dziesięciu pracowników pozbawione są wszelkiego rodzaju uprawnień, jakie przepisy przewidują dla związków zawodowych działających na szczeblu zakładowym, zarówno w zakresie prawa do rokowań, jak i w zakresie zajmowania stanowiska w indywidualnych sprawach ze stosunku pracy. Pracodawca nie ma zatem obowiązku współdziałania z taką organizacją
Prawo do planowania rodziny i wynikające z niego uprawnienie do legalnego przerwania ciąży w warunkach określonych w art. 4a ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży jest dobrem osobistym. Pozbawienie powódki prawa do podjęcia świadomej decyzji co do ciąży narusza więc jej dobro osobiste, co uzasadnia zasądzenie zadośćuczynienia
Pozbawienie strony możliwości wypowiedzenia się co do przeprowadzonego przez sąd dowodu oznacza takie naruszenie zasad postępowania, które musi być ocenione jako pozbawienie możliwości obrony jej praw prowadzące do nieważności postępowania (art. 379 pkt 5 w związku z art. 391 § 1 k.p.c.). Sąd Najwyższy z urzędu bierze te okoliczności pod rozwagę. Strona ma prawo zapoznania się i skomentowania każdego
Subiektywność przesłanki zamiaru stałego pobytu z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w zw. z art. 25 K.c. musi być weryfikowana poprzez konkretne obiektywne zachowanie się osoby fizycznej. Istotne będą tutaj także poza pobytem rodziny, także powiązania gospodarcze z głównym źródłem utrzymania rodziny jakim jest
Dokonując oceny zgodności z prawem zaskarżonego aktu interpretacyjnego, sąd administracyjny pierwszej instancji miał obowiązek kierować się nie abstrakcyjnymi w swej treści i oderwanymi od przedmiotu badania pojęciami (ogólnymi ustaleniami odnoszącymi się do dwóch, wyróżnionych konstrukcji prawnych), lecz treścią stosownych uregulowań prawnych, w tym także wzmiankowanego już art. 12 ust. 3 lit. b umowy
W odniesieniu do wykładni testamentu ogólne reguły wykładni zawarte w art. 948 k.c. mają na celu ustalenie woli testatora. Między przepisami zawierającymi dyrektywy wykładni treści testamentu, jakimi są art. 948 i 962 k.c., nie zachodzi stosunek lex generalis - lex specialis, wskazujący na pierwszeństwo zastosowania. Zawarte są natomiast w nich reguły interpretacyjne, stosowane według kolejności: najpierw
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego, stwierdzający w sentencji niezgodność z Konstytucją braku określonej regulacji prawnej, nie stanowi podstawy wznowienia postępowania przewidzianej w art. 4011 k.p.c.