Instytucja zastawu hipotecznego typu mortgage (hipoteka morska jest znacząco odmiennym zabezpieczeniem) nie występuje w polskim prawie, nie jest nim ustawowy zastaw dotyczący wierzytelności uprzywilejowanych. Stanowi ona specyficzną formę zabezpieczenia spłaty pożyczki, dającą pożyczkodawcy, stosownie do wiążącej umowy, określone w niej uprawnienie w stosunku do zajętej nieruchomości lub statku.
Przewidziany w art. 442 § 2 k.c. dziesięcioletni termin przedawnienia dotyczy, oprócz sprawcy szkody, także osoby, która odpowiada z tego tytułu za niego jako za cudzy czyn.
Zaniechanie obowiązku sprawdzenia informacji o tej rozbieżności [jeśli się ma, albo powinno się mieć wątpliwości co do zgodności stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym], np. w organach administracji może świadczyć o niestaranności łatwego potwierdzenia lub zaprzeczenia tym obawom i świadczy o złej wierze w rozumieniu art. 6 ust. 2 u.k.w.h. Nawet zaś przyjmując
O wyjątkowości przypadku jako szczególnie uzasadnionego w rozumieniu art. 102 k.p.c. nie może przesądzać zarówno samo tylko przypuszczenie Sądu, że pozwany nie będąc prawnikiem, mógł być przekonany przy wnoszeniu apelacji od wyroku oddalającego jego roszczenie jako bezzasadne, o słuszności swoich racji, ani też natura łączącego go z pozwanymi stosunku prawnego w ramach którego występował jako konsument
Niedopuszczalne jest wniesienie protestu wyborczego w formie elektronicznej.
Z samego faktu członkostwa w spółdzielni mieszkaniowej jej członkowie, mający prawo udziału w Walnym Zgromadzeniu Członków Spółdzielni mają interes prawny we wniesieniu powództwa o stwierdzenie niezgodności z prawem uchwały podjętej przez Walne Zgromadzenie tej spółdzielni.
Wyłączone jest rozwiązanie umowy dożywocia [art. 913 § 2 k.c.], gdy przyczyna złych stosunków między stronami manifestujących się całkowitym zerwaniem więzi osobistej z dożywotnikiem, leży wyłącznie po stronie dożywotnika.
Loggia i balkon, służące do wyłącznego użytku właściciela lokalu stanowiącego odrębną własność, podlegają ujawnieniu w księdze wieczystej w rubryce 1.4.4 w polu „opis lokalu”.
Kognicja sądu w sprawach wieczystoksięgowych jest ograniczona, jednakże ta regulacja prawna powinna być rozumiana w ten sposób, że w razie konieczności wyjaśnienia dowodowego istotnych okoliczności mających znaczenie dla wpisu lub w razie sporu między uczestnikami właściwy staje się tryb procesowy zainicjowany powództwem z art. 189 k.p.c. bądź z art. 10 u.k.w.h. W aktualnym stanie prawnym sąd wieczystoksięgowy
Utożsamianie świadomości posiadacza samoistnego wyłącznie ze „świadomością właścicielską” powodowałoby niedefiniowalność pojęcia „posiadacza samoistny w złej wierze” oraz eliminację art. 172 § 2 k.c. Istotny jest w tej mierze faktyczny stosunek posiadacza do rzeczy; jeżeli traktuje ją jak własną, z nieograniczoną sferą dyspozycji, władanie rzeczą nabiera charakteru samoistnego. Przeważa przy tym w