Wynikające z art. 871 § 1 k.p.c. ograniczenie zdolności postulacyjnej stron w postępowaniu przed Sądem Najwyższym, w tym w odniesieniu do czynności procesowych, które wymagają uprzedniego podjęcia działań przed sądem niższej instancji, oznacza, że skargę może sporządzić i wnieść do Sądu Najwyższego tylko pełnomocnik procesowy strony, będący adwokatem lub radcą prawnym, natomiast nie może tego uczynić

Przepis art. 9a ust. 8e Prawa energetycznego należy rozumieć w ten sposób, że ogranicza on zakres zastosowania art. 9a ust. 8d Prawa energetycznego w ten sposób, że ten ostatni przepis nie dotyczy wytwórcy energii w kogeneracji, który uzyskał świadectwo pochodzenie energii z kogeneracji dla wytworzonej przez siebie energii i przedstawia je Prezesowi URE do umorzenia celem wykonania obowiązku ciążącego

Postanowienie sądu wskazujące na podstawie art. 237 § 1 k.s.h. osobę przewodniczącego nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością musi być wykonane zgodnie z jego treścią, co wyklucza możliwość przewodniczenia na takim zgromadzeniu przez inną osobę niż wskazana przez sąd. Konsekwencją przewodniczenia przez inną osobę, także pełnomocnika osoby wskazanej, skutkuje tym

Ustawodawca nie wprowadził instytucji „nieważności spółki', lecz określił zdarzenia, które mogą stanowić podstawę jej rozwiązania. W przypadku wpisu spółki do rejestru nie wchodzi więc w grę zastosowanie art. 12 ust. 3 ustawy o KRS i wykreślenie wpisu, jako niedopuszczalnego.

Właściciel nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste ma uprawnienie przez cały czas jego trwania do egzekwowania korzystania z niej w sposób ustalony w umowie o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Roszczenia z art. 240 k.c. jest roszczeniem wynikającym z prawa własności. W związku z tym tolerowanie stanu niezgodnego z przeznaczeniem gruntu nie prowadzi do przedawnienia roszczenia o rozwiązanie

Zobowiązanie się pozwanej względem cedenta do określonego sposobu dysponowania uzyskaną z egzekucji od P. SA należnością nie ma wprawdzie charakteru pieniężnego, ale niewątpliwie ma charakter zobowiązania majątkowego. Nie jest przy tym zobowiązaniem, które mogła wykonywać tylko i wyłącznie sama pozwana, a więc takim, które zależało od jej przymiotów osobistych, gdyż mogła posłużyć się przy jego realizacji