Praktyką naruszającą zbiorowe interesy konsumentów (art. 23a ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, jednolity tekst: Dz.U. z 2005 r. Nr 244, poz. 2080 ze zm.) jest bezprawne działanie przedsiębiorcy i godzące w zbiorowe interesy konsumentów, bez potrzeby wykazywania szkody.

Ograniczenia w zakresie wyposażenia i oznakowania pojazdu do przewozu osób, o których mowa w art. 18 ust. 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ), odnoszą się zarówno do przedsiębiorcy wykonującego tę działalność pomocniczo w stosunku do jego podstawowej działalności gospodarczej, jak i dotyczą także przedsiębiorcy, dla którego

Samorząd terytorialny nie może być traktowany jako usługodawca. Ustalanie opłat za holowanie, a także wyznaczenie przez starostę jednostek świadczących usługi holowania pojazdów jest przejawem władztwa samorządowego, a częściowo wynika z kompetencji prawotwórczych jednostek samorządowych. Nieporozumieniem jest wyprowadzenie z tych kompetencji wniosku, stwierdzającego, że starosta staje się stroną stosunku

zasady kwalifikowania do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia z podatku, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34, wydatków poniesionych na nabycie maszyn i urządzeń przeznaczonych do działalności rozbiegowej uruchomionej poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej

Czy do podstawy obliczenia wysokości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 192 o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w art. 12 i art. 16 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2007 r., nr 42, poz 274 z późn. zm.; dalej: ustawa o sse), należy brać pod uwagę kwotę wydatków inwestycyjnych