Skarga o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Najwyższego o odrzuceniu skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wydanego w przedmiocie przewlekłości postępowania, podlega oddaleniu, jeśli jej podstawę stanowi wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 1 kwietnia 2008 r., SK 77/06 (OTK-A 2008, nr 3, poz. 39). W sprawie takiej Sąd Najwyższy orzeka

Dopuszczalna jest droga sądowa w sprawie o odszkodowanie za szkodę poniesioną na skutek wydania przed dniem 1 września 2004 r. decyzji administracyjnej, której nieważność została stwierdzona ostateczną decyzją administracyjną po tym dniu.

Odwołanie się w wyjątkowych okolicznościach do treści art. 5 k.c. wymaga uwzględnienia szczególnego charakteru wynikającego z użycia w nim klauzul generalnych, a zatem rozważenia charakteru dochodzonego roszczenia, przyczyn opóźnienia i jego nadmierności, jej rodzaju, ciężaru i czasu trwania. W zależności od tych okoliczności opóźnienie może być uznane za nadmierne lub nie.

Do zażalenia wnoszonego do Sądu Najwyższego na postanowienie sądu drugiej instancji (art. 3941 § 2 k.p.c.) nie ma zastosowania art. 3984 § 2 zdanie drugie k.p.c., dotyczący dołączenia do skargi kasacyjnej dwóch dodatkowych jej odpisów.

Wspólnik spółki cywilnej jest upoważniony do wystąpienia z wnioskiem o wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego w stosunku do długów publicznoprawnych spółki jako przedsiębiorca (osoba trzecia, na którą przeniesiono odpowiedzialność za należności publicznoprawne) w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców

Rozważając kwestię uprawdopodobnienia okoliczności wskazującej na brak winy w uchybieniu terminu, o której mowa w przepisach art. 86 § 1 i art. 87 § 2 , należy rozróżnić dwie sytuacje, a mianowicie taką, gdy wskazana przez ubiegającego się o przywrócenie terminu okoliczność nie świadczy o braku jego winy w uchybieniu terminu i drugą sytuację, gdy wnioskodawca nie uprawdopodobnił istnienia okoliczności

Na postanowienie sądu rejonowego oddalające skargę na czynność komornika polegającą na zajęciu świadczeń emerytalno-rentowych nie przysługuje zażalenie.

Zasada akcesoryjności zobowiązania poręczyciela nie ma charakteru bezwzględnie obowiązującego.