Uzyskane w drodze dyskonta weksla środki pieniężne stanowią kredyt dyskontowy, który wykorzystany w działalności gospodarczej podatnika jest czynnikiem mogącym służyć uzyskaniu przychodów z tejże działalności, a zatem koszty tego kredytu /odsetki dyskontowe i prowizje/, jako poniesione w celu ich osiągnięcia, mogą być zaliczone do kosztów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

Przekroczenie przez Ministra Finansów upoważnienia ustawowego przy wydawaniu rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 marca 2001 r. w sprawie gospodarczych procedur celnych /Dz.U. nr 18 poz. 214 ze zm./ nie jest błędem organu celnego w rozumieniu art. 250 par. 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ i nie stwarza podstawy do ustalenia w postępowaniu administracyjnym

Uzyskane w drodze dyskonta weksla środki pieniężne stanowią kredyt dyskontowy, który wykorzystany w działalności gospodarczej, może służyć uzyskaniu przychodów z tej działalności. Koszty tego kredytu /odsetki dyskontowe i prowizja banku/ mogą być zaliczone do kosztów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./