W myśl art. 262[1] par. 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ pracownik, który brał udział, w wydaniu decyzji dyrektora izby celnej działającego w pierwszej instancji, a następnie dokonał czynności procesowej przewidzianej przepisami prawa /podpisał pismo/ w postępowaniu odwoławczym - podlega z mocy prawa wyłączeniu, o którym mowa w tym przepisie.

Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /t.j. Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ w przepisie art. 83 par. 1 i 2 określa prawo organu celnego do podejmowania wszelkich czynności dotyczących kontroli celnej w każdym miejscu i w każdym czasie. Szczegółowa regulacja w art. 83 dotyczy uprawnienia organu celnego do podjęcia czynności kontroli celnej zgłoszenia celnego po zwolnieniu towarów. Kontrolą

W myśl art. 262[1] par. 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ pracownik, który brał udział w wydaniu decyzji dyrektora izby celnej działającego w pierwszej instancji, a następnie dokonał czynności procesowej przewidzianej przepisami prawa /podpisał pismo/ w postępowaniu odwoławczym - podlega z mocy prawa wyłączeniu, o którym mowa w tym przepisie.

1. Błędna wykładnia prawa materialnego przejawiać się może w nieprawidłowym odczytaniu treści prawa względnie na zastosowaniu prawa nieobowiązującego. Nieprawidłowe odczytanie treści prawa może polegać na mylnym zrozumieniu treści lub znaczenia przepisu prawnego lub na niezrozumieniu intencji ustawodawcy. Niewłaściwe zastosowanie prawa materialnego polega też i na tym, że sąd podciąga pod ustalony