Dla wykładni pojęcia „zadośćuczynienie”, o jakim mowa w art. 552 k.p.k., miarodajne są przepisy prawa cywilnego materialnego, a zwłaszcza art. 445 § 2 k.c., z którego wynika, że zadośćuczynienie winno być „odpowiednie”. Wszakże ustalenie jaka kwota w konkretnych okolicznościach jest „odpowiednia” należy do sfery swobodnego uznania sędziowskiego. W postępowaniu kasacyjnym zarzut niewłaściwego ustalenia

1. Przy wykładni statutu partii politycznej należy w pierwszej kolejności uwzględniać wolę wyrażoną przez statutowe organy partii. 2. Członek zarządu partii politycznej uprawniony w statucie do dokonywania czynności zwykłego zarządu może w jej imieniu wnieść apelację od postanowienia o wykreśleniu z ewidencji partii politycznych.

Złożony do sądu powszechnego lub Sądu Najwyższego wniosek strony o przyznanie zwolnienia od kosztów sądowych albo o wyznaczenie adwokata lub radcy prawnego z urzędu (art. 114 § 1 oraz art. 117 § 1 k.p.c.) w celu wniesienia skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wydanego przez sąd administracyjny podlega odrzuceniu (art. 199 § 1 pkt 1 oraz art. 4241 i następne k.p.c.).

Zamieszczoną w art. 18 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym /Dz.U. nr 125 poz. 1371 ze zm./ definicję przewozu osób do miejsca docelowego należy rozumieć w ten sposób, że chodzi w niej o miejsce docelowe jazdy przewoźnika a nie poszczególnych osób czy grupy osób. Od tak określonego miejsca docelowego, przewoźnik wracając do kraju nie może już przewozić pasażerów.

Z art. 67 par. 2 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ oraz par. 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu doręczania pism sądowych przez pocztę w postępowaniu cywilnym /Dz.U. nr 62 poz. 697 ze zm./ w zw. z art. 65 par. 2 Prawa o postępowaniu przed