Osoba, która kwestionuje treść wydanego zaświadczenia może dochodzić swego roszczenia jedynie drogą pośrednią, np. wnioskować ponownie o wydanie zaświadczenia o określonej treści i w razie wydania postanowienia o odmowie - żalić się do organu wyższego stopnia, a później skarżyć postanowienie tego organu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Zawarcie umowy o przewłaszczeniu rzeczy w celu zabezpieczenia kredytu bankowego nie jest czynnością prawną "odstąpienia" rzeczy, o jakiej mowa w art. 190 par. 1 pkt 6 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /t.j. Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./.

Prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, w razie zmiany sposobu użytkowania lokalu stanowiącego odrębną własność, wynika z tytułu prawnego do tego lokalu, a nie z uchwały wspólnoty mieszkaniowej, wyrażającej zgodę na zmianę sposobu użytkowania części wspólnej nieruchomości.

Rozpoznając wniosek o wpis do księgi wieczystej, Sąd bada wyłącznie treść wniosku i dołączonych do niego dokumentów, natomiast nie może uwzględniać żadnych dalszych okoliczności z dokumentów tych wynikających. W postępowaniu wieczystoksięgowym nie mogą więc być rozpoznawane jakiekolwiek spory z zakresu własności (ani w charakterze przesłanki, ani samego rozstrzygnięcia), prowadzące sąd do konkluzji

Skarga o wznowienie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, oparta na przesłance braku możności działania, zgłoszona w sprawie zakończonej postanowieniem wydanym na posiedzeniu niejawnym, podlega odrzuceniu jako nieopierająca się na ustawowej podstawie wznowienia w rozumieniu art. 410 par. 1 w związku z art. 401 pkt 2 Kpc i art. 58 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym

Wniosek o wznowienie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym oparty na przesłance braku możności działania, zgłoszony w sprawie zakończonej postanowieniem wydanym na posiedzeniu niejawnym podlega odrzuceniu jako nieopierający się na ustawowej podstawie wznowienia w rozumieniu art. 410 par. 1 w związku z art. 401 pkt 2 Kpc i art. 58 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym

Jeśli ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych /Dz.U. nr 133 poz. 884 ze zm./ indywidualizuje wymogi, po spełnieniu których obiekt /budynek/ może być uznany za hotel, winien on spełniać wymagania określone w art. 35 ust. 1 i 2 ustawy dla wszystkich usług hotelarskich, świadczonych w obiektach hotelarskich oraz takie, które odnoszą się wyłącznie do hoteli, jako jednego z rodzajów obiektów

W sprawie podatkowej nie jest istotne, czy projekt miał walor wynalazku, czy wzoru użytkowego, czy projektu racjonalizatorskiego w rozumieniu ustawy o wynalazczości. Ważne jest natomiast wyjaśnienie, czy produkcja wyrobów, /na które był popyt, skoro Spółka uzyskała znaczny przychód z ich sprzedaży/ odbywała się na bazie autorskich projektów. Czy wynalazca, jak twierdzi spółka stale ulepszał swoje projekty

Postanowienie wydane w trybie art. 4c ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /t.j. Dz.U. 2002 nr 123 poz. 1058 ze zm./ nie należy do kategorii postanowień określonych w art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Obowiązujące przepisy nie przewidują możliwości jego zaskarżenia i nie jest to postanowienie kończące

Koszty utrzymania, a także odtworzenia balkonu stanowiącego część składową lokalu obciążają wyłącznie właściciela tego lokalu. Balkon taki nie stanowi części nieruchomości wspólnej, a zatem brak jest podstaw do obciążenia wszystkich członków wspólnoty kosztami jego odtworzenia.

Jeżeli dziennikarz, działając w obronie interesu społecznie uzasadnionego, zachował szczególną staranność i rzetelność przy zbieraniu i wykorzystaniu materiału prasowego (art. 12 ust. 1 pkt 1 prawa prasowego), jego opublikowanie nie jest działaniem bezprawnym (art. 24 § 1 k.c.) także wtedy, gdy okaże się, że materiał ten zawiera informacje nieprawdziwe.

Status prawny członka spółdzielni mieszkaniowej, któremu przysługuje własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego wobec spółdzielni mieszkaniowej i wobec innych członków tej spółdzielni regulowany jest przepisami prawa cywilnego i ewentualnie statutem spółdzielni mieszkaniowej.