Obrót gospodarczy
Orzeczenie
10.01.2002 Obrót gospodarczy

1. Zgodnie z ogólnymi regułami oceny podobieństwa oznaczeń odróżniających należy brać pod uwagę ogólne wrażenie wywoływane przez oznaczenie z uwzględnieniem elementu w nim dominującego. 2. Art. 8 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./ zawiera pewien skrót myślowy i przepis ten należy interpretować jako wyłączający z rejestracji te znaki, których używanie

Orzeczenie
10.01.2002 Obrót gospodarczy

Prawo do uzyskania identyfikatora "O" powinien posiadać każdy mieszkaniec strefy objętej Systemem Parkowania Płatnego Niestrzeżonego, który udowodni ten fakt odpowiednimi dokumentami.

Orzeczenie
09.01.2002 Obrót gospodarczy

Organ celny musi zwrócić uwagę, że różne metody badania tego samego towaru dają odmienne wyniki co do jego właściwości. Nie można raz twierdzić, że ta sama oliwa mętnieje w temperaturze 9 st. C, kiedy indziej, że proces ten nigdy nie zachodzi, co umożliwia zastosowanie wyższego cła.

Orzeczenie
09.01.2002 Obrót gospodarczy

Nie jest wskazaniem podstawy kasacyjnej zarzut naruszenia aktu prawnego w całości.

Orzeczenie

1. Korzystając z upoważnienia do wystąpienia z wnioskiem o przeprowadzenie prywatyzacji bezpośredniej (art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, Dz.U. Nr 118, poz. 561 ze zm.), dyrektor przedsiębiorstwa nie jest związany wytycznymi organu założycielskiego, co do treści tego wniosku. 2. Dopuszczenie się rażącego naruszenia prawa (art

Orzeczenie
02.01.2002 Obrót gospodarczy

Punkt 6 Zasad do Porozumienia o ujednoliceniu zasad określania pochodzenia towarów z krajów rozwijających się w celu udzielenia preferencji celnych w ramach ogólnego systemu preferencji sporządzonego w Moskwie dnia 5 czerwca 1980 r. /Dz.U. 1982 nr 15 poz. 116 i 117/ jednoznacznie zobowiązuje importera do udokumentowania pochodzenia towaru świadectwem pochodzenia, które powinno być przedstawione łącznie

Orzeczenie
20.08.2001 Obrót gospodarczy

Występowanie w sprawie w charakterze pełnomocnika osoby, która nim nie może być, oznacza brak należytego umocowania pełnomocnika, a tym samym zawsze prowadzi do nieważności postępowania (art. 379 pkt 2 KPC).

Poprzednia Następna