Agencja Celna, która dokonała zgłoszenia celnego towaru w imieniu importera jest osobą zgłaszającą w rozumieniu art. 3 par. 1 pkt 23 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ i w myśl art. 209 par. 3 Kodeksu celnego także dłużnikiem, na którym spoczywa obowiązek zapłacenia kwoty wynikającej z długu celnego /art. 3 par. 1 pkt 3/. Skoro Agencja Celna jako zgłaszająca

Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytania prawne.

Przepis art. 57 par. 2a ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, chroniąc własność intelektualną, chroni też przed nieuczciwą konkurencją, a więc również przed naruszeniem prawa do znaku niezarejestrowanego i prawa do oznaczenia przedsiębiorstwa.

1. Z art. 2 Protokołu nr 4 do Układu Europejskiego wynika, że wolą stron umowy było uznanie za produkty ze Wspólnoty także te pochodzące z Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które zostały przywiezione z obszaru Unii Europejskiej. Jeżeli zatem organy celne nie kwestionują spełnienia pozostałych przesłanek do zastosowania obniżonych stawek celnych, to brak jest podstaw do odmowy stosowania obniżonych

1. Wydając decyzję o zatrzymaniu prawa jazdy do czasu wykazania się przez daną osobę posiadaniem kwalifikacji kierowcy /art. 114 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym - Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./, starosta zasadniczo koncentruje się na ustaleniu, czy stosowny wniosek komendanta wojewódzkiego Policji odpowiada wymogom formalnym wynikającym z przepisów rozporządzenia

Zdefiniowanie w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 2 lutego 1999 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania organów celnych przy zatrzymywaniu towarów w wypadku podejrzenia naruszenia przepisów dotyczących ochrony własności intelektualnej, handlowej i przemysłowej /Dz.U. nr 16 poz. 141/ towaru podrobionego, odwołującego się do zarejestrowanego znaku towarowego, nie może świadczyć o braku możliwości

Niedopuszczalne jest pobranie opłaty manipulacyjnej dodatkowej, o której mowa w art. 276 par. 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, w sytuacji, gdy w wyniku rewizji celnej organ celny wykaże różnicę pomiędzy towarem przedstawionym a ujawnionym, polegającą na niedoborze towaru.

Objęta hipotezą przepisu art. 78 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./ zmiana stanu faktycznego wymagająca zmiany danych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym, nie mająca charakteru zmiany niezbędnego elementu technicznego wyposażenia pojazdu i niebędąca następstwem wymiany silnika, nie podlegałaby w ogóle dyspozycji przepisu par. 13

1. Zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. 1996 nr 11 poz. 62 ze zm./ zakład ubezpieczeń nie może prowadzić działalności jednocześnie w dziale ubezpieczeń na życie i w dziale pozostałych ubezpieczeń osobowych oraz ubezpieczeń majątkowych. Kryterium podziału ubezpieczeń na majątkowe i osobowe stanowią art. 821 i art. 829 Kc zgodnie, z którymi ubezpieczenie

Podjęcie działalności gospodarczej polegającej na szkoleniu osób ubiegających się o uprawnienie do kierowania pojazdem uregulowane jest w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. 1997 nr 98 poz. 602 ze zm./. Szkolenie to może być prowadzone wyłącznie w jednostce lub szkole posiadającej zezwolenie wydane przez starostę /art. 102/. Skoro działalność gospodarcza zgłoszona przez

To co strony nazwały umową renty, nie było w istocie umową z art. 903 Kc, lecz umową o alimenty z art. 133 par. 1 w związku z art. 128 i art. 129 par. 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy /Dz.U. nr 9 poz. 59 ze zm./, które w stanie faktycznym sprawy niniejszej na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U

Skarga może dotyczyć tylko sprawy administracyjnej skarżącego /jego własnej/, rozumianej jako przewidziana w przepisach prawa administracyjnego możliwości konkretyzacji własnych uprawnień lub obowiązków, wynikających z prawa materialnego. Tak ujmując interes prawny w uprawnieniu do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego stwierdzić należy, że interesu tego nie posiada najemca lokalu

Podmiot gospodarczy prowadzący w sposób racjonalny działalność gospodarczą i uzyskujący z tej działalności określone przychody powinien zabezpieczyć na potrzeby związane z ewentualnymi kosztami procesów odpowiednie sumy pieniężne. Nie bez znaczenia jest przy tym fakt, że zaskarżona decyzja jest wynikiem postępowania podatkowego, które toczy się już od ponad jednego roku. Tym samym strona skarżąca miała

Ryzyko niepowodzenia takiej działalności nie powinno z reguły obciążać dochodów budżetowych państwa, związanych z działalnością sądów. Gdyby przyjąć odmienne stanowisko, budżet a w konsekwencji całe społeczeństwo musiałoby kredytować działania podmiotu gospodarczego, polegające na dochodzeniu przed sądem określonych roszczeń, czy też - jak ma to miejsce w niniejszej sprawie - na kwestionowaniu na drodze