Z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17/ wynika, że rejestracja znaku podobnego do zarejestrowanego dla podobnych towarów /usług/ jest niedopuszczalna, jeżeli podobieństwo znaków i towarów /usług/ jest tego rodzaju, że może dojść do wprowadzenia w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów /usług/. Podstawowe znaczenie ma różnica w postrzeganiu

Kwestię podobieństwa przeciwstawionych znaków towarowych przesądza Urząd Patentowy w postępowaniu administracyjnym i spornym, kierując się zasadą swobodnej oceny dowodów wyrażoną w art. 80 Kpa. Cytowany przepis stosownie do art. 37 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./, ma zastosowanie na gruncie tej ustawy. Zasada swobodnej oceny dowodów nie oznacza jednakże

Ponowny wniosek strony o całkowite zwolnienie od uiszczenia kosztów sądowych oparty na tej samej podstawie faktycznej jest niedopuszczalny.

W drodze wyjątku od ustanowionej w art. 31 ust. 1 ustawy z 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (obecnie w art. 6262 § 3 k.p.c.) zasady, że podstawę wpisu stanowi tylko dokument, podstawą tą może być także przepis prawa, gdy stwierdza nabycie ex lege prawa podlegającego ujawnieniu w księdze wieczystej, bez ustawowego wymogu poświadczenia tego nabycia. Taką właśnie sytuację regulował przepis art

Wymaganie dokonywania czynności urzędowych w języku polskim obowiązuje również w przypadku podejmowania przez Urząd Patentowy RP decyzji w sprawie uznania skutków międzynarodowej rejestracji znaku towarowego.

I. Strona postępowania przed Urzędem Patentowym, działającym w trybie postępowania spornego, może zaskarżyć do Naczelnego Sądu Administracyjnego rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania. II. Uczestnikowi postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym nie przysługuje zwrot kosztów postępowania sądowego.