O zastosowaniu terminu przewidzianego w art. 407 k.p.c. decyduje data faktycznego dowiedzenia się przez stronę (jej pełnomocnika) o wydaniu wyroku, a nie dzień, w którym mogła się ona dowiedzieć przy zachowaniu należytej staranności.

O zastosowaniu terminu przewidzianego w art. 407 k.p.c. decyduje data faktycznego dowiedzenia się przez stronę (jej pełnomocnika) o wydaniu wyroku, a nie dzień, w którym mogła się ona dowiedzieć przy zachowaniu należytej staranności.

1. Skoro ustawodawca wyposaża dany podmiot w zdolność prawną na gruncie określonej dziedziny administracyjnego prawa materialnego, to uprawniony jest pogląd, że prawo procesowe nie może ograniczać jego zdolności administracyjnoprawnej w zakresie praw i obowiązków wynikających z tej dziedziny prawa. Za przyjęciem takiego poglądu przemawia także art. 30 par. 1 Kpa, który wskazuje w sposób wyraźny na

1. Skoro - co do zasady - obecnie można, po spełnieniu dodatkowych przesłanek, zawrzeć skutecznie małżeństwo wyznaniowe, to wyrazem sprzeniewierzenia się zasadzie "równości w prawach i powinnościach" "zarówno wierzących w Boga (...) jak i nie podzielających tej wiary" /Preambuła Konstytucji/ jest zepchnięcie do uniwersalnie ujętej grupy konkubinatów małżeństw zawartych wyłącznie w postaci wyznaniowej

Wprowadzenie do obrotu towarów opatrzonych znakiem towarowym bez uprzedniej zgody uprawnionego, stanowi naruszenie prawa do tego znaku. Podobnie, naruszeniem tego prawa jest nieuiszczenie opłaty za prawo korzystania z tego znaku.

W okresie obowiązywania ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ przepisy tej ustawy oraz wydanych na jej podstawie aktów wykonawczych nie definiowały nienależnego zwrotu podatku jako zaległości podatkowej i w konsekwencji nie określały też zasad naliczania odsetek od takiego zwrotu. Uregulowanie takie nastąpiło dopiero w ustawie z dnia

1. Zgodnie z treścią art. 224 § 1 k.p.c. stan sprawy dostatecznie wyjaśnionej należy oceniać z uwzględnieniem zasad procesowych, mając przede wszystkim na uwadze, czy strony mogły w pełni skorzystać z uprawnień procesowych służących wykazaniu podnoszonych okoliczności. 2. Przystąpienie do ugody w postępowaniu rozgraniczeniowym jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu majątkiem wspólnym

1. Zgodnie z treścią art. 224 § 1 k.p.c. stan sprawy dostatecznie wyjaśnionej należy oceniać z uwzględnieniem zasad procesowych, mając przede wszystkim na uwadze, czy strony mogły w pełni skorzystać z uprawnień procesowych służących wykazaniu podnoszonych okoliczności. 2. Przystąpienie do ugody w postępowaniu rozgraniczeniowym jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu majątkiem wspólnym

Do oznaczenia w bankowym tytule egzekucyjnym czynności bankowej, z której wynika dochodzone roszczenie, nie jest konieczne wyszczególnienie zleceń posiadacza rachunku bankowego, których wykonanie doprowadziło do powstania roszczenia; wystarczy wskazanie rachunku bankowego dłużnika.

Niezgłoszenie przez radcę prawnego wniosku o doręczenie orzeczenia wraz z uzasadnieniem powoduje, że doręczeniu podlega orzeczenie bez uzasadnienia.

Za koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży akcji otrzymanych w drodze darowizny mogą być uznane jedynie wydatki poniesione przez podatnika przy umowie sprzedaży.

Wykazanie, że sąd drugiej instancji naruszył art. 233 § 1 k.p.c. oraz że mogło to mieć istotny wpływ na wynik sprawy, nie może być zastąpione odmienną interpretacją strony co do dowodów zebranych w sprawie, jeśli równocześnie nie wykaże się, iż ocena przyjęta przez sąd drugiej instancji za podstawę rozstrzygnięcia, przekracza granicę swobodnej oceny dowodów.

1. Poprzez podejmowane w kolejnych latach przez Zgromadzenie Wspólników Spółki uchwały o przeznaczeniu - wbrew przepisom kodeksu handlowego i postanowieniom umowy spółki - wypracowanego w roku poprzednim zysku w całości na bieżące finansowanie działalności produkcyjnej Spółki, wspólnicy w istocie udzielali Spółce nieoprocentowanego kredytu z przypadających im do podziału kwot zysku. Dzięki takiemu

1. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością posiada osobowość prawną /art. 171 par. 1 kodeksu handlowego - rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Dz.U. nr 57 poz. 502 ze zm./. Zatem zgodnie z art. 29 Kpa podmiot ten może być stroną postępowania administracyjnego. 2. Uprawnienie do reprezentowania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie nadaje zarządowi takiej spółki

Wykazanie, że sąd drugiej instancji naruszył art. 233 § 1 k.p.c. oraz że mogło to mieć istotny wpływ na wynik sprawy, nie może być zastąpione odmienną interpretacją strony co do dowodów zebranych w sprawie, jeśli równocześnie nie wykaże się, iż ocena przyjęta przez sąd drugiej instancji za podstawę rozstrzygnięcia, przekracza granicę swobodnej oceny dowodów.

Zasadność naruszenia art. 814 § 2 kc uwarunkowana jest wykazaniem, że w świetle przepisów kodeksu cywilnego o zawarciu umowy ubezpieczenia – zakład ubezpieczeń ponosił odpowiedzialność jeszcze przed zapłaceniem składki.

Nie jest rzeczą polskich organów celnych dociekać przyczyn wadliwości dołączonego do sprawy świadectwa EUR.1, jak również ustalanie wysokości szkody jakie ewentualnie poniósł podmiot dokonujący obrotu towarowego z zagranicą, w wyniku niewłaściwego postępowania eksportera słowackiego, bowiem nie mieści to się w stosunku celnoprawnym, jaki łączy polski organ celny z podmiotem dokonującym obrotu towarowego

1. W sytuacji gdy transport towaru importowanego z zagranicy na terenie od granicy RP do miejsca przeznaczenia w kraju wykonywany jest przez podatnika, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm. tj. osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania lub pobytu za granicą lub osobę prawną lub jednostkę

Zaspokojenie roszczeń jednostki badawczo-rozwojowej zgłoszonych w trybie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych /Dz.U. nr 75 poz. 467/ z naruszaniem praw wieczystego użytkownika ustanowionego prawomocnie w trybie art. 2 ust. 1-3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr

Dopuszczalna jest droga sądowa w sprawie z powództwa adwokata przeciwko izbie adwokackiej o ustalenie nieistnienia należności z tytułu składek członkowskich, wynikających z przynależności do samorządu adwokackiego.