Nie można wyprowadzić wniosku, że każda czynność cywilnoprawna wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 27 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, objęta równocześnie zakresem przedmiotowym z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie podlegała opłacie skarbowej z mocy

Umowa pożyczki, w związku z którą doszło do wymierzenia opłaty, nie jest "tego rodzaju" co umowa sprzedaży, dzierżawy czy najmu. Skoro tak, umowa taka jest przedmiotem opłaty stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "c" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. 2. Spółki, które w latach 1994 i 1995 udzielały pożyczek bez wymaganego zezwolenia, a do takich należała

Nie każda czynność cywilnoprawna wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, objęta równocześnie zakresem przedmiotowym z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie podlegała opłacie skarbowej z mocy art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy

Osoba, na rzecz której dokonuje się rejestracji pojazdu, powinna udokumentować swoje prawo własności do tego pojazdu. Zarejestrowany może być bowiem jedynie pojazd, który stanowi przedmiot uregulowanego prawa własności. Jedną z istotnych okoliczności wymagających wyjaśnienia w postępowaniu w sprawie rejestracji pojazdu /por. art. 7 i art. 77 par. 1 Kpa/ jest ustalenie, czy osoba, na rzecz której ma

1. Zastrzeganie w umowie pożyczki między osobami fizycznymi odsetek w wysokości nadmiernej, nie mającej uzasadnienia ani w wysokości inflacji, ani w zyskach osiąganych w ramach normalnej, rzetelnie prowadzonej działalności gospodarczej, może być sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. 2. Ocena zgodności takich umów z zasadami współżycia społecznego została pozostawiona sądom dokonującym jej na

Ocena dopuszczalności ugody sądowej według kryterium słusznego interesu pracownika (art. 469 KPC) powinna być dokonana przez porównanie treści ugody (ustalonej według kryteriów wskazanych w art. 65 KC) z przysługującymi pracownikowi roszczeniami wynikającymi z przytoczonych przez niego okoliczności faktycznych.

Spór, w którym związek zawodowy domaga się, by uznano go za stronę układu zbiorowego pracy, nie jest sporem z zakresu prawa pracy w rozumieniu art. 476 § 1 KPC i nie należy do drogi sądowej.

Regulamin podziału akcji, o którym stanowi art. 46 ust. 4 ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz.U. Nr 44, poz. 202 ze zm.), może uwzględniać przy konstruowaniu kryteriów podziału akcji takie okoliczności różnicujące sytuacje uprawnionych pracowników, które są do pogodzenia z celem tej ustawy, zakładającej równy udział pracowników w podziale

Powołane w kasacji liczne przepisy prawa, których naruszenia w żadnej mierze się nie uzasadnia, stanowią pozorne wskazanie podstawy kasacyjnej.

Nieudzielenie przez zakładową organizację związkową informacji o pracownikach korzystających z jej obrony (art. 30 ust. 21 zdanie pierwsze ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854), zwalnia pracodawcę z obowiązku współdziałania z tą organizacją, także w zakresie uzyskania zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej na rozwiązanie stosunku

Z uwagi na fakt, iż spółka cywilna to spółka osobowa, a nie kapitałowa, zatem wobec wspólników spółki cywilnej może być wszczęte postępowanie karno-skarbowe w sytuacji wyczerpania dyspozycji przepisu art. 27 ust. 5, 6 i 8 cyt. wyżej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Zatem w odniesieniu do wspólników spółki cywilnej ma

W zasadzie w razie wystąpienia z dwuosobowej spółki cywilnej jednego ze wspólników ta jednostka organizacyjna przestaje istnieć, bowiem umowa spółki zakłada współdziałanie wspólników, czyli co najmniej dwu osób. Jednak w sytuacji, gdy w miejsce występującego ze spółki wspólnika wstępuje równocześnie jako wspólnik inna osoba, przejmując wszelkie prawa i obowiązki dotychczasowego wspólnika, nie dochodzi

1. Przepis art. 235 KH nie wyłącza prawa wspólnika do głosowania nad podjęciem uchwały zgromadzenia wspólników powołującej pełnomocnika do zawarcia umowy o pracę. 2. Umowa o pracę zawarta dla pozoru jest nieważna (art. 83 § 1 KC w związku z art. 300 KP) i nie może podlegać ocenie w aspekcie jej celu na podstawie art. 58 § 1 KC.

Przepis art. 5 KPC nie nakłada na sąd powinności szczegółowego instruowania strony występującej w sprawie bez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym co do wszelkich możliwych jej zachowań, lecz tylko obowiązek udzielania wskazówek potrzebnych z punktu widzenia prawidłowego przebiegu postępowania i gwarancji prawa strony do obrony.

Analiza treści uzasadnienia wyroku z dnia 7 lipca 1998 r. wykazuje, iż Sąd przyjął, że obowiązek wypłaty odsetek z art. 481 Kc wyklucza nieodpłatność świadczenia wspólników na rzecz spółki. Świadczy o tym powołanie art. 481 Kc.

1. Skoro stałe i odpłatne udzielanie pożyczek było czynnością bankową to do wykonywania takich czynności uprawnione były banki oraz jednostki organizacyjne nie będące bankami posiadające upoważnienie ustawowe /art. 11 ust. 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe - t.j. Dz.U. 1992 nr 72 poz. 359 ze zm./, a także spółki handlowe za zezwoleniem Prezesa NBP. 2. Spółki, które w latach 1994 i

1. Przepisy ustawy - Prawo spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288 ze zm./ nie przyznają członkom spółdzielni bezpośredniego prawa do korzystania z majątku spółdzielczego, którym może rozporządzać w rozumieniu art. 140 Kc, tylko spółdzielnia jako osoba prawna poprzez swoje organy. 2. Ochrona prawna na gruncie ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49

Postanowienie oddalające wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu celem wniesienia kasacji podlega na żądanie strony kontroli Sądu Najwyższego rozpoznającego zażalenie na postanowienie o odrzuceniu kasacji (art. 39318 i art. 39319 w związku z art. 380 KPC).