Orzeczenia wydawane na podstawie art. 386 § 3 k.p.c. zapadają w formie postanowień.
Ponoszone przez współinwestorów koszty inwestycji wspólnej, prowadzonej na gruncie państwowym według zasad określonych w uchwale Nr 118 Rady Ministrów z dnia 4 lipca 1969 r. W sprawie terenowej koordynacji inwestycji oraz realizacji inwestycji towarzyszących i wspólnych (MP Nr 31, poz. 227), nie stanowiły nakładu na majątek administratora obiektu wspólnego.
Z przepisów Kodeksu celnego nie wynika, że tylko zgłoszenie do odprawy ostatecznej jest miarodajne jako "wyrażenie zamiaru objęcia towaru określoną procedurą celną" w rozumieniu art. 3 par. 1 pkt 24, definiującego pojęcie "zgłoszenia celnego". Użycie neutralnego, nie-technicznego terminu "określona procedura celna" sugeruje wręcz wielość procedur mogących być uznane za mieszczące się w pojęciu zgłoszenia
1. W razie ustanowienia zastawu na udziale wspólnika w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, prawo do uczestnictwa w zgromadzeniu wspólników i prawo głosu przysługuje w dalszym ciągu zastawcy. 2. Prawo głosu, jako prawo związane z udziałem, nie może być przedmiotem samodzielnego obrotu prawnego.
Ustalenie wysokości opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności w trybie art. 4 w związku z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności /Dz.U. nr 123 poz. 781 ze zm./ następuje z uwzględnieniem przysługujących indywidualnemu wnioskodawcy z mocy prawa ulg, które zostały
Wymieniona w art. 238 Kc i art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ opłata za użytkowanie wieczyste za rok, w którym nastąpiło przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, nie podlega zaliczeniu na poczet opłaty wymienionej w art. 4 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego
Na podstawie art. 5 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji mogą być chronione nie tylko oznaczenia polskich przedsiębiorstw. Art. 8 Konwencji Paryskiej o ochronie własności przemysłowej nie stanowi samodzielnej podstawy ochrony oznaczeń zagranicznych przedsiębiorstw.
Rozwiązanie przez strony umowy wzajemnej z mocą wsteczną powoduje, że to co sobie świadczyły podlega zwrotowi stosownie do art. 494 k.c., jeżeli strony nie postanowiły inaczej. Kwota wręczona kontrahentowi po zawarciu umowy nie może być uznana za uiszczoną tytułem zadatku.
Brak zgody wyrażonej w uchwale wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na zbycie nieruchomości nie powoduje nieważności umowy zbycia, a tylko odpowiedzialność członków zarządu wobec spółki (art. 198, 200, 221 pkt 4 k.h.).
Sprawa o zapłatę składki na ubezpieczenie społeczne w obniżonym wymiarze jest sprawą o świadczenie, w której dopuszczalność kasacji zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 393 pkt 1 KPC). Odmowa podania wartości przedmiotu zaskarżenia w tego rodzaju sprawie uzasadnia odrzucenie kasacji (art. 3935 KPC).
Pełnomocnik strony wezwanej przez sąd do uzupełnienia braku formalnego kasacji przez podanie wartości przedmiotu zaskarżenia nie może w postępowaniu zażaleniowym po odrzuceniu kasacji powoływać się na błędne rozumienie sposobu określenia tej wartości przez mocodawcę.
Sąd pierwszej instancji nie jest właściwy do odrzucenia kasacji.
Jeżeli podatnik prowadzi w pewnym zakresie działalność gospodarczą z pominięciem ksiąg rachunkowych i nie gromadzi dowodów poniesienia wydatków dokumentujących koszty uzyskania przychodu, nie może domagać się od organu podatkowego odtworzenia kosztów uzyskania przychodu przy pomocy biegłego lub innych dowodów /z zeznań świadków/, i to w sytuacji, kiedy sam nie potrafi nawet w przybliżeniu określić
Pod pojęciem stałego korzystania z procedury tranzytu rozumieć należy taki sposób korzystania, który ma charakter nieustanny, ciągły i że sposób takiego korzystania z omawianej procedury związany jest z charakterem prowadzonej działalności i niezbędny dla funkcjonowania przedsiębiorstwa. Ani sama znaczna ilość dokonywanych zgłoszeń do procedury tranzytu, ani znaczna wartość przywożonego towaru, nie
1. Artykuł 253 par. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ nie dotyczy udziału samej strony w postępowaniu celnym. 2. Nie ma przeszkód, aby w drugiej instancji i w postępowaniu sądowoadministracyjnym ustanawiać pełnomocników innych, niż wymienieni w art. 253 par. 2 kodeksu celnego.
Przesłanka, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./, z uwagi na jej ocenny charakter wymaga w każdej sprawie odniesienia nie tylko do określonych następstw, lecz także do powodujących je okoliczności.
1. Osoby, które w dniu 1 października 1982 r. /dzień wejścia w życie ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych - Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./ były wpisane na listę radców prawnych, muszą być na taką listę wpisane z urzędu /nawet bez jakiejkolwiek z ich strony inicjatywy/ i po złożeniu ślubowania mają prawo wykonywania tego zawodu. 2. Ślubowanie, wymagane przez art. 27 ustawy o radcach prawnych
Sąd może odmówić dalszego udziału w postępowaniu nieprocesowym osoby, która okazała się nie być zainteresowana jego wynikiem.
Z reguły tej wynika, że warunkiem istnienia wyrobu gotowego jest między innymi sprowadzenie takiej ilości części, z których można uzyskać wyrób gotowy.
Za brak odpowiedzi na krytykę prasową, podlegającej zaskarżeniu do sądu administracyjnego, można uznać brak reakcji krytykowanego, zawierającej jego stosunek do podniesionych w prasie zarzutów, a nie odpowiedź nierzetelną, czy z innych powodów nie satysfakcjonującą krytykującego.