Osoba najbliższa ubezpieczonemu rolnikowi, nie podlegająca ubezpieczeniu, która po zakończeniu pracy stanowiącej pomoc w czynnościach związanych z działalnością rolniczą tego rolnika, podejmuje inne czynności, nie związane z tą działalnością i w czasie ich wykonywania ulegnie wypadkowi, nie jest uprawniona do jednorazowego odszkodowania na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990

Określona w art. 390 § 1 KPC możliwość przedstawienia do rozstrzygnięcia przez Sąd Najwyższy zagadnienia prawnego powstałego w konkretnej sprawie nie dotyczy postępowania w sprawach z protestu wyborczego.

Strona, która jeszcze na 3 dni przed upływem terminu do wniesienia kasacji nie udzieliła zlecenia adwokatowi lub radcy prawnemu do sporządzenia kasacji, nie może żądać przywrócenia terminu, choćby w tych dniach była chora (art. 168 § 1 k.p.c.).

Ramy swobodnej oceny dowodów (art. 233 § 1 KPC) wyznaczone są wymaganiami prawa procesowego, doświadczenia życiowego oraz regułami logicznego myślenia, według których sąd w sposób bezstronny, racjonalny i wszechstronny rozważa materiał dowodowy jako całość, dokonuje wyboru określonych środków dowodowych i ważąc ich moc oraz wiarygodność, odnosi je do pozostałego materiału dowodowego.

Uchwała zarządu gminy o oddaniu gruntu w użytkowanie wieczyste osobie prawnej określonej w trybie art. 88a ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Tekst jednolity: Dz. U. 1991 r. Nr 30 poz. 127 ze zm.) ma charakter cywilnoprawnego oświadczenia woli.

Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, powstały z przekształcenia publicznego zakładu opieki zdrowotnej prowadzonego w formie jednostki budżetowej, nie jest obowiązany do naprawienia szkody wyrządzonej przed dokonaniem przekształcenia przez funkcjonariusza państwowego będącego pracownikiem przekształconego zakładu.

W postępowaniu przed sądem pierwszej instancji wszczętym na skutek skargi na postanowienie komornika, ustalające koszty egzekucji, komornik nie bierze udziału.

Postanowienie sądu opiekuńczego o ustanowieniu kuratora dla osoby ułomnej /art. 183 par. 1 krio/ nie zastępuje zgody wynajmującego na podnajem lokalu w całości lub jego części, o jakiej mowa w art. 14 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509 ze zm. - aktualnie t.j. Dz.U. 1998 nr 120 poz. 787/. Sąd opiekuńczy, ustanawiając kuratora

Wierzyciel spółki cywilnej, pozwany przez jednego z jej wspólników z tytułu osobistego względem niego długu, może podnieść zarzut potrącenia, jeżeli zachodzą przesłanki wymienione w art. 498 § 1 kc; może także wystąpić przeciwko powodowi z powództwem wzajemnym.

Przepis art. 65 § 2 kc określa sposób wykładni oświadczeń woli stron umowy w sposób odmienny niż ma to miejsce przy interpretacji tekstu prawnego; w umowach należy przede wszystkim badać zamiar stron i cel umowy, a dopiero w dalszej kolejności ma znaczenie dosłowne jej brzmienie.

1. Zasady współżycia społecznego nie mogą stanowić podstawy pracowniczych uprawnień płacowych. 2. Sąd nie może oddalić jako przedwczesnego powództwa o świadczenie, uznając, że powód powinien w odrębnym procesie żądać ustalenia stosunku prawnego uzasadniającego roszczenie o zapłatę (art. 189 KPC).

Instrukcja Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z 1995 r. w sprawie nadawania i wybijania numerów na podwoziach i silnikach wykracza poza granice upoważnienia ustawowego. Organ administracji nie może na jej podstawie działać wbrew słusznemu interesowi obywatela.

Zobowiązanie do zapłaty wymierzonego cła nie może być traktowane jako zobowiązanie solidarne w rozumieniu art. 366 par. 1 Kc. Według art. 369 Kc zobowiązanie jest solidarne, jeżeli to wynika z ustawy lub czynności prawnej. Solidarnej odpowiedzialności nie można domniemywać, a przepisy ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ generalnie solidarności dłużników

1. Sprzedaż przez producenta, zajmującego na rynku pozycję dominującą, wytwarzanych produktów w ten sposób, że zamówienia niektórych odbiorców realizowane są w zakresie nieproporcjonalnie większym niż pozostałych, może stanowić praktykę monopolistyczną określoną w art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (jedn. tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 49, poz

Z prawem strony do wypowiedzenia się co do zebranych dowodów łączy się obowiązek organu prowadzącego postępowanie pouczenia strony o prawie zapoznania się z aktami sprawy i złożenia końcowego oświadczenia, a także wstrzymania się od wydania decyzji do czasu upływu terminu wyznaczonego stronie dla złożenia tego oświadczenia.

Wniosek o przywrócenie terminu do złożenia kasacji podlega rozpoznaniu przez sąd drugiej instancji, a nie przez Sąd Najwyższy w postępowaniu wywołanym złożeniem zażalenia na postanowienie o odrzuceniu kasacji.

Jeżeli sąd drugiej instancji zmienia wyrok sądu pierwszej instancji i zasądza lub oddala roszczenie w części nie objętej apelacją, wartością przedmiotu zaskarżenia kasacją jest wartość roszczenia, o którym orzekał sąd drugiej instancji.

Nieuzupełnienie na wezwanie sądu braków kasacji w zakresie pełnomocnictwa dla wnoszącego ją radcy prawnego uzasadnia odrzucenie kasacji (art. 3935 KPC).

1. W sytuacji, gdy organ podatkowy kwestionuje zobowiązanie podatkowe wynikające z deklaracji podatkowej, podatnik otrzymując decyzję w sprawie wymiaru podatku od towarów i usług rozliczającą ten podatek za dany miesiąc obliczeniowy ma prawo domniemywać, że okres ten został przez organ podatkowy rozliczony w sposób prawidłowy i ostateczny, również w zakresie zobowiązań wynikających z zastosowania art

Powołanie się na publikację lub wypowiedź innej osoby może - w okolicznościach konkretnej sprawy - okazać się niewystarczające do odparcia zarzutu braku bezprawności naruszenia dóbr osobistych.

Wypłacenie przez bank wkładu zgromadzonego na rachunku oszczędnościowym stwierdzonym imienną książeczką oszczędnościową osobie nieuprawnionej do odbioru wkładu nie zwalnia banku z zobowiązania wobec posiadacza rachunku.

Stosowanie art. 405 KC w związku z art. 409 KC nie może służyć obchodzeniu ograniczeń w zakresie pracowniczej odpowiedzialności materialnej wtedy, gdy bezpodstawne wzbogacenie się pracownika ma jednocześnie cechy zawinionego wyrządzenia szkody pracodawcy.