1. Spółka zadysponowała zyskiem po zlikwidowanym przedsiębiorstwie tworząc kapitał zapasowy i przeznaczając go na prowizje, nagrody, co świadczy o nieodpłatnym przejęciu środków pochodzących z niepodzielnego zysku przedsiębiorstwa. Dla celów podatkowych sam ten fakt wystarcza do przyjęcia, iż spółka otrzymała nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

Zarówno raport, jak i opinia, sporządzone przez biegłych rewidentów, nie mają charakteru twórczego /w rozumieniu prawa autorskiego/ ze względu chociażby na to, że opracowane zostały zgodnie z powszechnie obowiązującymi wszystkich biegłych rewidentów zasadami sporządzania opinii i raportów, a indywidualna jest jedynie treść w takim zakresie, w jakim dotyczy konkretnego zakładu.

Jeżeli leasingobiorca umowy zwanej umową leasingu operacyjnego w okresie około roku czasu uiszcza leasingodawcy raty przekraczające ogółem wartość pojazdu, które następnie - po nabyciu pojazdu za symboliczną w stosunku do tej kwoty wartość - zostają zaksięgowane w poczet tej wartości, to taka umowa jest umową pozorną.

Skarżące przedsiębiorstwo było koncesjonowanym przewoźnikiem drogowym oraz posiadało dowody stwierdzające wykonanie usług przewozu międzynarodowego. Spełniało więc zarówno podmiotowe, jak i przedmiotowe warunki niezbędne, w świetle powołanych przepisów rozporządzenia z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług eksportu i importu niektórych usług /Dz.U. nr 39 poz. 175

Złożenie przez właściciela pojazdu dowodu rejestracyjnego do depozytu kierownika urzędu rejonowego, rządowej administracji ogólnej /par. 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 14 kwietnia 1993 r. w sprawie rejestracji, ewidencji i oznaczania pojazdów - Dz.U. nr 37 poz. 164 ze zm./ świadczy jedynie o czasowym wycofaniu pojazdu z ruchu, co nie zwalnia właściciela pojazdu

Funkcjonariusz straży przemysłowej, który wykonuje służbę w stanie po użyciu alkoholu, ciężko narusza podstawowe obowiązki pracownicze (art. 52 § 1 pkt 1 KP), choćby nie zostały ujawnione szczególne następstwa tego naruszenia.

Sądy powszechne są uprawnione do badania zgodności stosowanych przepisów ustawowych z Konstytucją.

Rada gminy /miasta/ nie ma upoważnienia ustawowego do podjęcia uchwały zawierającej przepisy powszechnie obowiązujące ustalające zasady korzystania z ulicy /art. 30 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./.

Jeżeli przedmiot dokonanego w umowie pożyczki przewłaszczenia na zabezpieczenie stanowi składnik majątku wspólnego małżonków, dla ważności dokonanej czynności niezbędna jest zgoda współmałżonka pożyczkobiorcy.

Przepis art. 189 KPC dopuszczający żądanie ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, o ile wnoszący pozew wykaże interes prawny, nie dotyczy ustalenia okoliczności faktycznych sprawy.

Przepis art. 189 KPC dopuszczający żądanie ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, o ile wnoszący pozew wykaże interes prawny, nie dotyczy ustalenia okoliczności faktycznych sprawy.

Przepisy ogólne o pełnomocnictwie (art. 86-97 KPC) mają zastosowanie w postępowaniu kasacyjnym.

Sąd, do którego wniesiono kasację jest zobowiązany do kontroli jej dopuszczalności, w związku z czym może z urzędu sprawdzić podaną wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 25 § 1 w związku z art. 393 pkt 1 KPC ).

Na postanowienie sądu drugiej instancji oddalające wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu dla wniesienia kasacji zażalenie nie przysługuje.

Niezawiadomienie inspektora pracy, który wstąpił do postępowania o ustalenie istnienia stosunku pracy (art. 631 KPC) o terminie rozprawy, na której zapadł wyrok, powoduje nieważność postępowania ze względu na pozbawienie inspektora pracy możliwości obrony jego praw (art. 379 pkt 5 KPC).

W sporze o odprawę pieniężną dochodzoną przez zarządcę komisarycznego, legitymowane biernie jest przedsiębiorstwo, w którym sprawował on zarząd.

1. Państwowa jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej może korzystać z prawa do gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa lub gminy na ogólnych zasadach przewidzianych w przepisach o gospodarce gruntami /od dnia 1 stycznia 1998 r. - ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - Dz.U. nr 115 poz. 741/ a poprzednio uchylonej tą ustawą, ustawy z dnia 29 kwietnia

Przewidziany w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 15 marca 1996 r. o zmianie ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców /Dz.U. nr 45 poz. 198/ obowiązek złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na dokonane uprzednio nabycie lub objęcie udziałów lub akcji ograniczony jest do sytuacji objętych art. 3e ust. 1 /z zastrzeżeniem ust. 2/ ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców

Stosownie do art. 7 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279 ze zm./ dotychczasowy właściciel gruntu, prawni następcy właściciela lub osoby prawa jego reprezentujące, mogli w ciągu 6 miesięcy od dnia objęcia w posiadanie gruntu przez gminę zgłosić wniosek o przyznanie na tym gruncie dotychczasowemu właścicielowi