Żądanie jednoosobowej spółki Skarbu Państwa, powstałej z przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego realizującego zadania w zakresie obronności kraju, skierowane przeciwko Skarbowi Państwa – Ministrowi Gospodarki jako organowi założycielskiemu, o wynagrodzenie szkody wynikłej z utrzymywania w latach 1990-1992 w gotowości bezczynnych linii produkcyjnych, na podstawie zarządzenia nr 04 Ministra Przemysłu

Jeżeli skarżący był posiadaczem spornego lokalu i posiadanie to zostało samowolnie naruszone przez byłą żonę, mógł wystąpić przeciwko niej z powództwem posesoryjnym o przywrócenie przedmiotu posiadania do stanu poprzedniego /art. 344 Kc/. Skoro z roszczeniem takim nie wystąpił to nieskutecznie podnosi, że opuszczenie lokalu nie było dobrowolne, przy czym bez znaczenia w tym względzie jest toczące się

1. Jeżeli uchybienia, których dopuścił się organ I instancji /sposób sformułowania osnowy oraz powołania podstawy prawnej decyzji/ nie miały wpływu na wynik sprawy i co do swojej istoty zostały usunięte przez wydanie decyzji organu odwoławczego, to taka decyzja nie narusza prawa i nie może zostać uchylona. 2. W art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312

Zarzut nieważności postępowania wskutek pozbawienia strony możności obrony praw w postępowaniu przed sądami obu instancji podlega rozważeniu z urzędu przez Sąd Najwyższy, pomimo iż skarżący nie wskazał w kasacji naruszenia konkretnego przepisu postępowania (art. 39311 KPC).

Przewidziany w art. 39 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej – Prawo o postępowaniu układowem (Dz.U. 1934 r. Nr 93, poz. 836 ze zm.) zakaz potrącania wzajemnych długów między dłużnikiem a wierzycielem obowiązuje do zakończenia postępowania układowego.

1. Skoro spółka w zawartej z prezesem zarządu spółki jako właścicielem nieruchomości umowie najmu przyjęła na siebie obowiązek doprowadzenia pomieszczeń do stanu wymaganego - według jej oceny - dla zaspokajania jej potrzeb tj. zapewnienia odpowiednich warunków pracy zarządu, to oczywiście mogła na siebie takie zobowiązanie w umowie najmu przyjąć, niemniej jednak ocena skutków takiego zobowiązania w

1. Zrzeszeniu Międzynarodowych Przewoźników Drogowych w Polsce jako podmiotowi poręczającemu na podstawie art. 8 ust. 1 Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR /Konwencji TIR Dz.U. 1984 nr 17 poz. 76/ uiszczenie należnych opłat i podatków przywozowych lub wywozowych za przewoźnika dokonującego przewozu z zastosowaniem karnetu TIR nie przysługuje status

W sprawach o odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy we własnym gospodarstwie rolnym, w których przedmiotem sporu jest uznanie zdarzenia za wypadek, kasacja jest dopuszczalna bez względu na wartość przedmiotu zaskarżenia, tj. wysokość ewentualnego odszkodowania.

Obciążenie przewoźnika opłatami drogowymi za przejazd pojazdem nienormatywnym jest obligatoryjne.

Kasacja sporządzona przez adwokata, którego pełnomocnictwo było ograniczone do występowania przed sądami pierwszej i drugiej instancji, podlega odrzuceniu, jeżeli brak właściwego umocowania nie zostanie uzupełniony przez dołączenie pełnomocnictwa do wniesienia kasacji.

Stwierdzenie w dacie orzekania przez Naczelny Sąd Administracyjny wykonania obowiązku nałożonego treścią decyzji ostatecznej, bez względu na to, czy obowiązek ten wykonany został przez adresata rozstrzygnięcia, czy też przez osobę trzecią, nie zawsze uzasadnia umorzenie postępowania sądowoadministracyjnego jako bezprzedmiotowego w oparciu o założenie, iż ziściła się przesłanka zbędności orzekania /

Nie jest zwrotem „dokonanych wpłat na udział” (art. 189 kh) wypłata wspólnikom kwot odpowiadających tej części wartości aportów, która, zgodnie z wolą wspólników wyrażoną w umowie, nie była przez nich przeznaczona na pokrycie obejmowanych udziałów.

Skoro wybudowanie wspólnej instalacji kanalizacyjnej wewnętrznej nastąpiło na podstawie porozumienia wnioskodawcy i właścicieli działek sąsiednich, to powstały spór związany z likwidacją tej instalacji podlega rozpoznaniu na podstawie przepisów Prawa cywilnego. Przepisy tego prawa byłyby podstawą rozstrzygnięcia powstałego sporu również wówczas, gdyby zgody wnioskodawcy nie było. W każdym z tych przypadków