Dołączenie do pisma procesowego, jako jego odpisu, kopii (kserokopii) nie poświadczonej za zgodność podpisem strony (jej przedstawiciela lub pełnomocnika procesowego) nie stanowi prawidłowego wypełnienia obowiązku wynikającego z art. 128 w związku z art. 140 k.p.c. Uzasadnia więc zastosowanie art. 130 § 1 zd. pierwsze k.p.c.

Zakwalifikowanie do rozpoznania przez sąd gospodarczy sprawy o zapłatę, która powinna być rozpoznawana w wydziale cywilnym tego sądu, nie jest uchybieniem procesowym dotyczącym trybu postępowania, na które sąd winien zwrócić uwagę z urzędu. Jest to uchybienie brane pod uwagę na zarzut zgłoszony przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy (art. 202 k.p.c.).

Skoro więc przywieziony towar musi zostać poddany procesowi obróbki /próbnej produkcji/, to nie ma on cech materiału reklamowego. Zatem niewielka nawet ilość materiału nie ma w takim przypadku znaczenia. Inna kwestia tkwi w samej treści normy prawnej art. 14 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./. Skoro bowiem ustawodawca expressis verbis wskazuje

W postępowaniu upadłościowym ustaleniu na liście podlegają nie wszystkie wierzytelności upadłego, ale tylko te, które zostają zgłoszone przez wierzycieli i należycie udowodnione /art. 150-152 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe - t.j. Dz.U. 1991 nr 118 poz. 512 ze zm./.

Skoro Spółka nie posiadała stosownego zezwolenia Komisji Papierów Wartościowych, a więc nie była "przedsiębiorstwem maklerskim" w rozumieniu ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych /Dz.U. 1994 nr 58 poz. 239 ze zm./, tym samym zawierane przez nią umowy kupna papierów wartościowych nie były zwolnione od opłaty skarbowej na podstawie

Skoro Spółka nie posiadała stosownego zezwolenia Komisji Papierów Wartościowych, a więc nie była "przedsiębiorstwem maklerskim" w rozumieniu ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych /Dz.U. 1994 nr 58 poz. 239 ze zm./, tym samym zawierane przez nią umowy kupna papierów wartościowych nie były zwolnione od opłaty skarbowej na podstawie

Skoro na organie celnym ciążył jedynie obowiązek płatnika podatku VAT, to nie może on sobie uzurpować praw organu podatkowego tylko dlatego, że przepis art. 11 a ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, określając sposób ustalenia podatku VAT od importowanego towaru przy zaniżonej wartości celnej, przewiduje możliwość

Członek zarządu spółki z o.o. podlega ubezpieczeniu społecznemu pracowników (art. 4 ustawy z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 ze zm.), jeżeli umowę o pracę na rzecz tej spółki zawarł z jej pełnomocnikami (członkami zarządu) powołanymi uchwałą wspólników (art. 203 KH).

Art. 14 ustawy z dnia 11 października 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/ stanowi, że umowa podnajmu lokalu w całości lub jego części albo oddanie w bezpłatne używanie wymaga zgody wynajmującego wyrażonej na piśmie, jednakże wynajmujący nie może zgody odmówić bez uzasadnionej przyczyny. Jeżeli więc podnajem wymaga zgody wynajmującego a nie tylko najemcy

Sprawy z powództwa pracownika (byłego pracownika) przeciwko Skarbowi Państwa – Ministrowi Skarbu o nakazanie złożenia oświadczenia woli przenoszącego akcje spółki powstałej w wyniku komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. 1996 r. Nr 118 poz. 561 ze zm.) oraz o roszczenia odszkodowawcze

Sprawa, w której powód jako współwłaściciel dąży do realizacji swojego uprawnienia do współposiadania rzeczy wspólnej przez zobowiązanie pozwanego (innego współwłaściciela) do wykonywania odpowiednich świadczeń jest 'sprawą o świadczenie' w rozumieniu art. 393 pkt 1 k.p.c.

Ujawnienie drugiej faktury i uznanie jej za dowód wartości transakcyjnej towaru rodzi dalsze konsekwencje, a mianowicie przesądza o bezzasadności zarzutu naruszenia art. 23, art. 25 i art. 29 Ustawa z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./.

1. Przepis art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, w brzmieniu ustalonym przez art. 42 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, ma zastosowanie nie do czynności cywilnoprawnych w ogóle, a tylko do umów sprzedaży, dzierżawy, poddzierżawy, najmu i podnajmu