Przepis § 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 kwietnia 1995 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników urzędów państwowych (Dz. U. Nr 43, poz. 223) zobowiązywał pracodawcę do utworzenia funduszu premiowego. Naruszenie tego obowiązku może uzasadniać odpowiedzialność odszkodowawczą pracodawcy na podstawie art. 471 KC w związku z art. 300 KP.

Wyrażanie przez pracownika wybranego na zebranie delegatów oceny działalności przedsiębiorstwa państwowego i jego dyrektora, wynikające z kompetencji przewidzianych wprost w ustawie, nie może być utożsamiane z wykonaniem obowiązków pracowniczych i tym samym poczytane za ich naruszenie, chociażby zawierało elementy krytyki pod adresem dyrektora.

1. Do kasacji wniesionej na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 1 marca 1996 o zmianie KPC ... nie ma zastosowania przepis art. 393 pkt 1 KPC, wobec czego jest ona dopuszczalna bez względu na wartość przedmiotu zaskarżenia. 2. Do kasacji wymienionej w pkt 1 stosuje się przepisy o zwrocie kosztów procesu.

Pożyczki udzielane przez spółkę prawa handlowego nie będącą bankiem, prowadzącą w 1992 r. działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek bez zezwolenia Prezesa Narodowego Banku Polskiego, nie podlegały zwolnieniu od opłaty skarbowej.

Jak długo istnieje ostateczna decyzja w przedmiocie wymiaru określonych należności pobieranych przy wprowadzaniu towaru na polski obszar celny, organ celny nie może wydać nowej decyzji w tej sprawie jak długo w odpowiednim trybie nie zostanie skasowana wydana wcześniej decyzja. Zaskarżona decyzja wydana więc została z istotnym naruszeniem przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.

Wniosek byłego właściciela gruntu /lub jego spadkobierców/ objętego działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/ ma pierwszeństwo przed wnioskami innych osób czyniącymi starania o ten grunt. Zadysponowanie takim gruntem na rzecz innych osób niż były właściciel /spadkobierca/ przed rozpoznaniem wniosku złożonego

Opłaty uiszczone z tytułu korzystania z rozwiązań technicznych /know-how/ należą do opłat licencyjnych, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 74 poz. 312 ze zm./.

Jeżeli w rozporządzeniu jest mowa, iż wnioski o wydanie pozwolenia składa się od dnia ustanowienia kontyngentu celnego, to należy rozumieć w ten sposób, iż termin ten rozpoczyna się od daty wejścia w życie rozporządzenia o ustanowieniu kontyngentu, nie zaś dnia ogłoszenia go w Dzienniku Ustaw.

Nie ma usprawiedliwionych podstaw kasacja, oparta na ogólnikowym zarzucie naruszenia przez sąd art. 233 § 1 KPC w sytuacji, gdy dokonane przez sąd ustalenia są niewadliwe i zgodne z treścią materiału dowodowego (art. 39312 KPC).

1. W myśl art. 59 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 268 ze zm.) przekazanie gospodarstwa rolnego następcy lub innej osobie musiało nastąpić w formie aktu notarialnego. Przepis art. 38 ust. 4 ustawy przewidywał tylko możliwość wcześniejszej wypłaty renty w szczególnie uzasadnionych przypadkach, natomiast nie

Umowa użyczenia nie stanowi podstawy do uwzględnienia jako kosztu uzyskania przychodu wydatków poniesionych na remont lokalu. W myśl art. 713 Kc - na skarżącym ciąży obowiązek ponoszenia zwykłych kosztów utrzymania lokalu. Natomiast w przypadku poniesienia innych wydatków lub nakładów na lokal, stosuje się odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia i roszczenia z tego tytułu podlegają

Decyzje organów podatkowych o odpowiedzialności osoby trzeciej za zobowiązania podatnika mają charakter czysto osobisty i nie przechodzą na następców prawnych.

Wpis stały od skargi wnoszonej przez adwokata należy uiścić na podstawie art. 15 i 17 ustawy z dnia 17 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./ w związku z art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ bez wezwania przez przewodniczącego wydziału /prezesa ośrodka zamiejscowego/, o którym mowa

Ogólnikowa polemika z prawidłową sędziowską oceną materiału dowodowego (art. 233 § 1 KPC) nie stanowi uzasadnionej podstawy kasacji.

1. Wydając decyzję o wymierzeniu dodatkowej składki na ubezpieczenie społeczne pracowników na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego (jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r., Nr 68, poz. 330

Do postanowienia o wyłączeniu bądź o odmowie wyłączenia sędziów /sędziego/, które ma charakter procesowy i nie kończy sprawy, nie ma zastosowania art. 58 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./; nie ma również zastosowania w takiej sytuacji art. 399 Kpc.

Skład sędziowski rozpoznający przedmiotową sprawę w pełni podzielił pogląd oraz stanowisko wyrażone w uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 września 1996 r. - FPS 1/96 - iż umowne przeniesienie własności działki gruntu dokonane w trybie art. 231 par. 2 Kc nie powoduje obowiązku uiszczania opłaty skarbowej według art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia

Osoby pozostające ze stroną w stałym stosunku zlecenia oraz sprawujące zarząd majątku lub interesów strony nie mogą – począwszy od dnia 1 lipca 1996 r. – występować jako pełnomocnicy procesowi tych stron, choćby zostały umocowane przed tą datą.

W razie gdy w umowie spółki cywilnej uzgodniono podział między określonych wspólników zadań w zakresie prowadzenia działalności spółki, nie wprowadzając przy tym żadnych ograniczeń (kwotowych lub innych), określa to zakres zwykłych czynności, do wykonywania których dany wspólnik jest umocowany.

1. Zgłoszenie dowodów dotyczące ustalenia faktów nie mających istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 227 KPC) należy uznać za działanie zmierzające jedynie do zwłoki postępowania (art. 217 § 2 KPC). 2. Sąd Najwyższy w postępowaniu kasacyjnym może przeprowadzić jedynie dowód na wykazanie podstaw kasacji, np. nieważność postępowania. W zakresie stanu faktycznego Sąd Najwyższy jest związany