Złożenie wniosku o sprzedaż lokalu przez zamieszkującego w nim najemcę i wydanie decyzji administracyjnej o sprzedaży lokalu tej osobie nie stwarza żadnych praw ani obowiązków majątkowych w rozumieniu art. 922 par. 1 Kc dla spadkobiercy adresata decyzji, jeśli przed śmiercią wnioskodawcy nie doszło do zawarcia umowy sprzedaży lokalu w formie aktu notarialnego. Roszczenie o nabycie lokalu wywodzące

1. W myśl art. 47 par. 1 Kc część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności. Według art. 48 Kc z zastrzeżeniem określonych wyjątków, do części składowych gruntu należą budynki trwale z nimi związane, co oznacza, że wraz z przeniesieniem własności gruntu następuje przeniesienie własności jego części składowych. Zatem pomimo, iż budynek wiaty na opakowania nie był wymieniony w spornym

Skoro w art. 14 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 28 grudnia 1996 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ posłużono się nieokreślonym w sensie prawnym pojęciem "środki trwałe", to istnieje konieczność zdefiniowania tego pojęcia w drodze wykładni sądowej przy zastosowaniu wszystkich dostępnych metod wykładni prawa.

Przewidziany w art. 3934 KPC miesięczny termin do wniesienia kasacji należy liczyć od dokonanego w sposób prawidłowy doręczenia orzeczenia. Jeżeli strona nie zażądała w terminie tygodniowym od ogłoszenia sentencji doręczenia jej orzeczenia z uzasadnieniem, kasacja jest niedopuszczalna.

Kodeks cywilny nie nakłada na strony obowiązku pisemnej formy zawarcia umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Skoro faktycznie umowy takie zostały zawarte bez formy pisemnej, to należało zgodnie z obowiązującymi przepisami wliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydawnictwa poniesione przez nie wydatki związane z realizacją tych umów, m.in. także koszty delegacji służbowych zgodnie ze znajdującymi się

1. Okoliczność, że samochód nie został zarejestrowany na skarżącą w czasie jej pobytu za granicą, nie może przesądzać o tym, że nie służył on skarżącej do osobistego użytku, gdyż mógł być eksploatowany przez pewien czas bez zmiany rejestracji. Przepis art. 14 ust. 1 pkt 7 lit. "a" ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie określa czasokresu użytkowania rzeczy

Postanowienie w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji ma tylko taki skutek, że wstrzymuje do czasu rozpoznania skargi przez Naczelny Sąd Administracyjny, nie zaś wpływu na jej ważność.

Przeznaczenie towaru wyłącznie do reklamy i akwizycji nie wystarcza do uznania go za zwolniony od cła, niezbędne jest bowiem ustalenie, że towar ten nie posiada wartości handlowej, zaś same napisy reklamowe lub znaki firmowe nie odbierają tym przedmiotom ich wartości użytkowej a tym samym handlowej.

Z porównania treści art. 14 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ oraz wydanego w wykonaniu delegacji ustawowej rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 19 lipca 1991 r. w sprawie ustanowienia norm ilościowych lub wartościowych towarów wolnych od cła i od pozwolenia na przywóz oraz wprowadzenia stawki celnej ryczałtowej

Samo przeznaczenie towaru do reklamy i akwizycji nie wystarcza do uznania go za wolny od cła w myśl art. 14 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./. O zachowaniu wartości użytkowej rzeczy ruchomej, a w konsekwencji jej wartości handlowej, decyduje to, czy mimo zewnętrznych znamion reklamowych i akwizycyjnych może ona nadal spełniać funkcje, dla

Hurtowa sprzedaż środków farmaceutycznych w aptece stanowi naruszenie warunków prowadzenia działalności gospodarczej, uzasadniające cofnięcie koncesji na prowadzenie apteki.

Jednym z warunków zastosowania preferencyjnej stawki "zero" jest udokumentowanie pochodzenia towarów z państw członkowskich Unii Europejskiej świadectwem przewozowym EUR-1 spełniającym wymogi Protokołu Nr 4 Układu Europejskiego.

Radca prawny nie może być w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym pełnomocnikiem osoby fizycznej nie będącej podmiotem gospodarczym stosownie do przepisów art. 87 par. 1 Kpc w związku z art. 42 i 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ oraz przepisów ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm.

W postępowaniu kasacyjnym Sąd Najwyższy nie jest uprawniony do badania zasadności ustaleń faktycznych i oceny dowodów dokonanych przed sądem drugiej instancji, nie może też dokonywać własnych ustaleń faktycznych odmiennych od przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku (art. 39315 KPC).