1. Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./ nie zawierają przepisów któreby ograniczały uprawnienie podatnika w okresie kiedy przysługiwało mu zwolnienie od podatków określone tym aktem prawnym
W razie sporu o prawo własności gruntów, o którym mowa w art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./, ustalenie prawa własności Państwa do tych gruntów i rozstrzygnięcie sporu w tym przedmiocie następuje w postępowaniu cywilnym przed sądem powszechnym.
Czynność cywilnoprawna, w wyniku której nastąpił zakup wierzytelności przez bank nie podlega opłacie skarbowej /art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Przelew wierzytelności nastąpił bowiem w drodze umowy sprzedaży o jakiej mowa w art. 510 par. 1 Kc; nabywcą jest uprawniony podmiot świadczący usługi bankowe; obrót wierzytelnościami
Obowiązek solidarnego uiszczenia należnej opłaty przez obie strony umowy pożyczki /art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nie może zostać wyłączony w drodze umowy cywilnoprawnej zawartej między stronami.
Przy ustalaniu wielkości powierzchni mieszkalnej przypadającej na osobę /art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991-1995 oraz o zmianie niektórych ustaw - Dz.U. nr 103 poz. 446/ nie bierze się pod uwagę uprawnienia do dodatkowej powierzchni mieszkalnej przysługującego kandydatom do spółdzielni mieszkaniowych
Obrót wierzytelnościami nie jest umową zawartą w wykonywaniu działalności gospodarczej przez bank. Od umowy sprzedaży wierzytelności zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ pobiera się opłatę skarbową.
Zgoda właściwego organu administracji na zrzeczenie się użytkowania wieczystego nieruchomości nie następuje w drodze decyzji administracyjnej w świetle art. 2b ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ w brzmieniu ustalonym przez ustawę z dnia 7 października 1992 r. zmieniającą ustawę o zmianie ustawy
Tylko jednoosobowe spółki Skarbu Państwa powstałe w trybie ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ mogą otrzymać zwrot podatków nadpłaconych przez przekształcone w spółkę przedsiębiorstwo państwowe.
Użyte w taryfie celnej określenie "dodatek cukru" oznacza cukier zawarty w produkcie, a nie cukier, który został do takiego produktu dodany w sensie fizycznym.
Prezes zarządu banku działającego w formie spółki akcyjnej, w której Skarb Państwa nie ma udziału, nie pełni funkcji publicznej w rozumieniu art. 239 § 1 k.k., chyba że wykonuje czynności na podstawie art. 46 i 53 prawa bankowego.
I. Dopuszczalne jest zażalenie strony na postanowienie sądu umarzające postępowanie, wydane na skutek cofnięcia pozwu przez pełnomocnika tej strony. II. Rozstrzygnięcie zawarte w sentencji orzeczenia w stosunku do osób nie będących stronami w tej sprawie, nie podlega sprostowaniu w trybie art. 350 § 1 i 3 k.p.c.
Decyzja Ministra Sprawiedliwości o powołaniu na stanowisko notariusza osoby, która spełnia warunki określone w art. 11 i 12 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie /Dz.U. nr 22 poz. 91/, jest wydawana w ramach uznania administracyjnego.
Marża umowna znajduje - zgodnie z art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./ - pod kontrolą producenta. Zwiększenie marży bez zgody producenta oznacza, że sprzedawca osiąga kwotę nienależną w rozumieniu art. 20 ust. 1 tej ustawy.
Obowiązek ustanowiony w art. 13 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./ i w stanowiącym wykonanie tego przepisu par. 3 w zw. z par. 1 ust. 1 zarządzenia nr 72 Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 1988 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku informowania przez jednostkę gospodarczą /sprzedawcę/ izb skarbowych o zamiarze podwyższenia ceny umownej /Dz.Urz. Cen
Obrót i dochody z każdej spółki w tym także spółki cywilnej powinny być ustalone w odrębnych decyzjach przez właściwy dla tej spółki organ podatkowy przy udziale organu spółki jako strony postępowania. Obrót i dochód ze spółki nie mogą być ustalane dopiero w decyzjach dotyczących wymiaru poszczególnym wspólnikom podatku dochodowego. Organ podatkowy właściwy dla wymiaru wspólnikowi podatku dochodowego
Zwrot należności celnych w warunkach ustanowionych w art. 80 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./, jako wyjątek od zasady obowiązku celnego ustanowionej w art. 4 tego prawa, nie może być interpretowany rozszerzająco. Zwrot tych należności przysługuje "producentowi towaru" a nie "producentowi usługi".
Świadome znaczne zaniżenie w zgłoszeniu celnym wartości celnej towaru, w oparciu o którą dokonano wymiaru cła, stanowi nie tylko uchybienie kupieckiej rzetelności, ale także uzasadnia stwierdzenie nieważności takiej decyzji organu celnego jako wymierzającej cło z rażącym naruszeniem prawa /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.
Organy administracji celnej orzekły o opłacie manipulacyjnej dodatkowej za niewykonanie obowiązków związanych ze zgłoszeniem celnym za okres dni 30 i to przed dniem 24 czerwca 1994 r. to jest wejściem w życie obwieszczenia Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 czerwca 1994 r. o utracie mocy obowiązującej par. 20 rozporządzenia Ministra Współpracy z Zagranicą z dnia 22 sierpnia 1990 r. w sprawie
Przewidziany w art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ termin nie jest terminem przedawnienia, lecz zakazem orzekania po upływie 2 lat. Przedawnienie dotyczy egzekwowania już wymierzonych należności celnych, zgodnie z art. 83 ust. 3, 4 i 5 prawa celnego.