Na przewoźniku, na którego w związku z przewozem przez niego towaru przez polski obszar celny, na podstawie art. 42 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 nr 445 ze zm./ nałożony został przez właściwy urząd celny obowiązek dostarczenia towaru do urzędu celnego wskazanego w postanowieniu o przekazaniu towaru /art. 45 ust. 5 i art. 82 ust. 1 prawa celnego/ ciąży obowiązek uiszczenia

1. Z chwilą postawienia w stan likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zachowuje swoją tożsamość i osobowość prawną. 2. Przepisy o rachunkowości nie są przepisami podatkotwórczymi.

Towarami podobnymi w rozumieniu art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445/ są towary, które w sposób łączny spełniają wszystkie wymienione w tym artykule cechy.

1. Stosownie do art. 255 par. 1 Kh podwyższenie kapitału zakładowego powinno nastąpić w drodze zmiany umowy spółki tylko wówczas, gdy nie następuje "na mocy dotychczasowych postanowień umowy spółki". 2. Jeżeli umowa spółki przewiduje podwyższenie kapitału zakładowego, a zarazem stanowi, że ma ją uchwalić zgromadzenie wspólników "nie jest potrzebna do ważności uchwały kwalifikowana większość, gdyż wtedy

Artykuł 14 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ uzależnia zwolnienie od cła nie od podmiotu, który dokonuje obrotu towarowego z zagranicą, lecz od przeznaczenia wymienionych w nim przedmiotów wyłącznie do celów dydaktycznych lub badawczych /z wyłączeniem działalności gospodarczej/ w szkołach, instytucjach i placówkach naukowych oraz jednostkach

Przepisy ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej mają zastosowanie do wszystkich podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, o jakiej mowa w art. 2 ust. 1 tej ustawy i to niezależnie od czasu ich powstania i prawnej formuły organizacyjnej.

Opłata manipulacyjna dodatkowa, o której mowa w art. 70 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie może być pobierana za okres zwłoki strony w złożeniu wniosku o prolongatę terminu powrotnego wywozu lub przywozu towaru w ramach odprawy celnej czasowej, jeżeli organ celny, uwzględniając ten wniosek ustali nowy termin wywozu lub przywozu.

Za towar posiadający "status pochodzenia" może być uznany jedynie towar uzyskany w jednym z dwunastu państw członkowskich EWG, bądź towar wyprodukowany przez jedno z tych państw w wyniku przetworzenia lub obróbki surowców, części i materiałów uzyskanych z państw innych, nie stowarzyszonych. Nie jest towarem wyprodukowanym w krajach EWG produkt, którego jedynie części składowe pochodzą z krajów członkowskich

Celem art. 14 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ jest nie obciążanie obowiązkiem uiszczenia cła osób, które zostały na trwałe pozbawione możliwości korzystania ze sprowadzonego z zagranicy towaru /na skutek zniszczenia, kradzieży/ przed dopuszczeniem go do obrotu na polskim obszarze celnym. Kradzież towaru przed podjęciem do obrotu na polskim

1. W stosunku do towaru będącego przedmiotem czasowego przywozu nie można dokonywać żadnych innych czynności, poza tymi, które są przewidziane w art. 17 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./. 2. "Podmiotem zobowiązanym" do wywozu w rozumieniu prawa celnego /art. 18/ jest jedynie podmiot, który przyjął na siebie obowiązek wywiezienia towaru podczas odprawy celnej

1. Instytucje prawa cywilnego nie mogą być wykorzystywane do obejścia obowiązków wynikających z prawa podatkowego, należącego do sfery prawa publicznego. Dokonując wykładni prawa podatkowego, trzeba zwracać uwagę na to, że swoboda w kształtowaniu stosunków międzyludzkich na gruncie prawa cywilnego czy też przyjmowanie cywilistycznego punktu widzenia w interpretacji przepisów ustaw podatkowych nie może

1. Przepisy art. 1060 k.p.c. nie mają zastosowania do Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. 2. Decyzja organu założycielskiego o przekazaniu Agencji majątku, wierzytelności i zobowiązań zlikwidowanego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej oraz protokół zdawczo-odbiorczy sporządzony przez podmiot przekazujący i Agencję nie są dokumentami, o jakich mowa w art. 53 ust. 2 prawa bankowego (j.t. Dz.U. z

Dochodzenie w drodze sądowej uznania bezskuteczności wypowiedzenia udziału w dwuosobowej spółce cywilnej nie stanowi przeszkody do wykreślenia spółki z ewidencji działalności gospodarczej.

1. Nie zgłoszenie przez spółkę działającą na podstawie koncesji zmian o stanie faktycznym i prawnym rażąco uchybia warunkom wykonywania działalności gospodarczej /art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ i wypełnia dyspozycję art. 22a ust. 1 pkt 2 podanej ustawy. 2. Posługiwanie się przez osoby zatrudnione przez spółkę przy wykonywaniu

Skoro skarżący, jako osoba przewożąca towar /art. 42 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne - Dz.U. nr 75 nr 445 ze zm./ rozporządził towarem w sposób sprzeczny z treścią postanowienia o przekazaniu sprawy /art. 45 ust. 5 prawa celnego/ to od tego momentu stał się podmiotem dokonującym obrotu towarowego z zagranicą, bowiem działał we własnym imieniu i na własny rachunek /art. 2 pkt 6 prawa

Artykuł 39 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (j.t. Dz.U. z 1991 r. nr 18, poz. 80 ze zm.) wyłącza prawo do odprawy, przewidzianej w ust. 1 tego przepisu, dyrektora przedsiębiorstwa państwowego odwołanego ze stanowiska, także w sposób równoznaczny z wypowiedzeniem umowy o pracę (art. 70 § 2 k.p.), gdy odwołanie nastąpiło z przyczyn uzasadniających rozwiązanie

1. Ulgi podatkowe przysługujące zlikwidowanemu w trybie art. 37 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ przedsiębiorstwu państwowemu nie mogą być przeniesione w drodze umowy cywilnoprawnej na rzecz powstałej spółki akcyjnej. 2. Podstawą przyznania przywilejów podatkowych nie może być przepis proceduralny, jakim jest art. 7 Kpa.

1. Przepis art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1990 r. o podatkowych zobowiązaniach /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ nie może stanowić podstawy do wydania przez urząd skarbowy decyzji o przeniesieniu odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na członków jej zarządu w sytuacji określonej w art. 298 par. 1 Kodeksu handlowego. 2. Odmawia odpowiedzi na drugie

Poboru podatku obrotowego od towarów sprowadzanych z zagranicy dokonuje się według stawek obowiązujących w dniu dokonania zgłoszenia celnego, a nie w dniu dokonania odprawy celnej.

Złożenie wniosku o przekazanie sprawy do innego urzędu celnego jest jednoznaczne ze zgłoszeniem celnym w rozumieniu art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./.

Zgodnie z art. 24 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./, towar może być podjęty do obrotu na polskim obszarze celnym lub do wywozu za granicę tylko po dokonaniu odprawy celnej.

I. Spółka cywilna prowadząca ewidencjonowaną działalność gospodarczą posiada zdolność upadłościową. II. W skład masy upadłości spółki cywilnej wchodzi wyłącznie majątek wspólny wspólników. III. Ogłoszenie upadłości może nastąpić tylko wówczas, gdy istnieje co najmniej dwóch wierzycieli podmiotu gospodarczego, którego dotyczy wniosek. IV. Odmówić odpowiedzi na pytanie drugie.

Wymiaru cła oraz podatku obrotowego dokonuje się jedynie wobec podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą na własny rachunek i we własnym imieniu, natomiast opłatę manipulacyjną dodatkową pobiera się m.in. za niewykonanie obowiązków celnych stosownie do art. 70 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ i nie zawsze dotyczy to podmiotu dokonującego

1. Art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1989 r. - Prawo dewizowe /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./ składa się z dwóch członów: pierwszego o charakterze kompetencyjnym, wskazującego organy i instytucje /Minister Finansów i Narodowy Bank Polski/ właściwe do wydawania zezwoleń dewizowych oraz członu drugiego, zawierającego upoważnienie ustawowe /art. 21 ust. 2 zdanie drugie/ do ustalenia przez Prezesa Narodowego