1. Art. 15 ust. 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ stwarza podstawę do pobierania opłaty targowej od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach. Dokonywanie sprzedaży na targowiskach nie może oznaczać nic innego, jak zawieranie umów sprzedaży w rozumieniu art. 535 Kc. Samo zajęcie miejsca na targowisku lub poza nim nie jest równoznaczne

Osobą przewożącą towar w rozumieniu art. 42 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ jest podmiot zobowiązany do dostarczenia towaru do urzędu celnego wskazanego w postanowieniu o przekazaniu sprawy; podmiot ten ponosi też przewidziane w ustawie konsekwencje prawne niewykonania obowiązku dostarczenia towarów /art. 70 ust. 1 pkt 3 tej ustawy/.

Ze zwolnienia od cła przewidzianego w art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ korzysta tylko to mienie osoby przesiedlającej się, które było wykorzystywane dla celów w tym przepisie wymienionych.

1. Do opinii właściwych ministrów, warunkujących uzyskanie zwolnienia od podatku dochodowego przewidzianego w art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253/, ma zastosowanie tryb przewidziany w art. 106 Kpa. 2. Art. 106 Kpa ma pełne zastosowanie w sytuacji, gdy organami współdziałającymi są naczelne organy administracji państwowej, a stronie

Zgodnie z art. 35 Kpa w związku z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 26 grudnia 1989 r. - Prawo celne, opłata manipulacyjna dodatkowa, o której mowa w art. 70 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, pobierana za niewykonanie w terminie obowiązków celnych /art. 42 Prawa celnego/ nie może być wymierzona za okres przypadający po terminie, do którego - zgodnie z art. 35 Kpa - organ celny zobowiązany był do wydania decyzji o

Nie są "nienależnymi" należności celne uiszczone przez importera towaru jeżeli następnie osoba nabywająca od niego ten towar dysponuje prawem do zwrotu cła; zwrot cła następuje bez odsetek, o których mowa w art. 81 ust. 2 w związku z art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./.

Podstawę do obciążenia oskarżonego, przeciwko któremu umorzono postępowanie karne na mocy art. 11 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 26 § 1 k.k., kosztami zastępstwa adwokackiego, wyłożonymi przez oskarżyciela posiłkowego, stanowią przepisy art. 80 k.p.k. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c.

Wadliwie podana cena towaru w dokumentach celnych nie może być traktowana jako wyłączny dowód określający faktyczną wartość transakcyjną towaru, bowiem o wartości transakcyjnej ostatecznie decyduje cena zapłacona lub należna.

Do egzaminowania osób ubiegających się o uprawnienie do kierowania pojazdami (art. 73 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. – Prawo o ruchu drogowym – tekst jednolity Dz.U. z 1992 r., nr 11, poz. 41 ze zm.) nie stosuje się art. 21 § 1 pkt 3 k.p.a.

1. Stosownie do art. 109 Kpa w związku z art. 126 Kpa oraz art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ postanowienie, o którym mowa w art. 82 ust. 1 prawa celnego, powinno być na piśmie doręczone stronie w rozumieniu art. 28 Kpa, czyli podmiotowi wymienionemu w art. 2 pkt 6 prawa celnego. 2. W wypadku uchybienia terminu wyznaczonego w postanowieniu o przekazaniu

1. Sprawy o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi Naczelnego Sądu Administracyjnego orzekającego na podstawie art. 208 Kpa o zwrocie kosztów postępowania sądowego na rzecz skarżącego od organu, który wydał zaskarżoną decyzję /postanowienie, uchwałę/ nie należy do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego, lecz do właściwości sądów powszechnych, a mianowicie sądu rejonowego jako organu egzekucyjnego

Sąd Antymonopolowy – rozpoznając sprawę na skutek odwołania od decyzji Urzędu Antymonopolowego – może przedstawić Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości.

Znajomość prawa i podporządkowanie się jego regułom należy do podstawowych obowiązków każdego obywatela. Nie można więc realizować swoich działań naruszając obowiązujące normy.

Decyzja stwierdzająca nabycie przez państwową osobę prawną prawa wieczystego użytkowania gruntów oraz własności budynków – na podstawie art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r., o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. nr 79, poz. 464 z późn. zm.) nie może być podstawą wpisu w księdze wieczystej w sytuacji, gdy grunty te w dniu 5 grudnia 1990 r. stanowiły

W świetle art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ wniosek o zwrot należności celnych, pobranych od towarów przywiezionych z zagranicy w postaci surowców, materiałów, półfabrykatów lub elementów kooperacyjnych, zużytych przy wyrobie towarów wywiezionych w obrocie towarowym z zagranicą, może być zgłoszony nie później niż w terminie 30 dni od dnia wywozu

Jeżeli stosownie do art. 218 par. 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210 ze zm./, członek spółdzielni mieszkaniowej wnosi wkład mieszkaniowy w wysokości odpowiadającej części kosztów budowy przypadających na jego lokal, to jest to definicja wkładu mieszkaniowego oznaczająca, iż wkład ten stanowi odpowiednik części kosztów budowy. Należy zatem przyjąć, że każda

Wpis w księdze wieczystej odrębnej własności lokali, wynikającej z decyzji administracyjnej wydanej na podstawie art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (j.t. Dz.U. z 1991 r., nr 30, poz. 127), znajdujących się w budynku wielomieszkaniowym wybudowanym częściowo z funduszów przedsiębiorstwa państwowego na gruncie stanowiącym własność Skarbu

Organ administracji publicznej zawieszający postępowanie administracyjne na podstawie art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa i wzywający stronę do wystąpienia do sądu rejonowego o rozstrzygnięcie sprawy wstąpienia w stosunek najmu nie jest w żadnej mierze zobowiązany do podawania wyjaśnienia w uzasadnieniu tej treści postanowienia, przyczyn dla których powziął wątpliwości co do spełnienia przez stronę przesłanek

1. Nie może stanowić okoliczności usprawiedliwiającej nierzetelność ksiąg podatnika fakt, że uchybienia w prowadzeniu księgowości powstały z winy biura podatkowo-rachunkowego wybranego przez podatnika. 2. Podatnikowi, który poniósł szkodę z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów przez biuro podatkowo-rachunkowe, przysługuje jedynie

Jakkolwiek art. 535 Kc obejmuje pojęciem sprzedaży także akt kupna rzeczy, to jednak z faktu tego nie można wyprowadzać wniosku, że zwolnienie od opłaty skarbowej, przewidziane w art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, dotyczy również sytuacji, gdy kupujący prowadzi działalność gospodarczą polegającą między innymi na nabywaniu

Przepis art. 121 pkt 1 k.c. nie ma zastosowania do biegu terminu zawitego, określonego w art. 344 § 2 k.c.

Przy ocenie, czy przeznaczone oznaczonej osobie w testamencie poszczególne przedmioty majątkowe wyczerpują cały spadek (art. 961 k.c.), podlegają wzięciu pod uwagę tylko przedmioty należące do spadkobiercy w chwili sporządzenia testamentu, chyba że z jego treści wynika co innego.

Sama możliwość żądania zachowku przez uprawnionego, wynikająca z art. 991 Kc, przesądza o długu, który stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ powinien być odliczony od wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych w spadku.

1. Osoby zajmujące lokale w charakterze najemców są stronami postępowania dotyczącego stwierdzenia nieważności decyzji odmawiającej dotychczasowemu właścicielowi przyznania własności czasowej gruntu i stwierdzającej przejęcie na własność Gminy m.st. Warszawy znajdujących się na gruncie budynków na podstawie art. 1, art. 5, art. 7 i art. 8 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu