Do zasiedzenia nieruchomości, którego termin 20-letni upłynął przed 1 października 1990 r., nie ma zastosowania termin zasiedzenia przewidziany w art. 172 § 2 k.c. w brzmieniu nadanym przepisami art. 1 pkt 32 lit. b) ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny (Dz.U. nr 55, poz. 321).

Skuteczne jest stwierdzenie treści testamentu szczególnego w trybie art. 952 § 2 k.c. także w przypadku, gdy oświadczenie roli spadkodawcy zostało spisane przez osobę trzecią, dla której przewidziana została w testamencie korzyść majątkowa.

Od dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej Prawo lokalowe, to jest od dnia 6 czerwca 1990 r. /ustawa z dnia 23 marca 1990 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe - Dz.U. nr 32 poz. 190/, organy gminy nie dysponują uprawnieniem do ustalania wysokości miesięcznych stawek czynszu najmu za lokale użytkowe w formie stanowienia, przewidzianych w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym

Spory w sprawach dotyczących wysokości czynszu za lokale mieszkalne w domach wielorodzinnych objętych przepisami prawa lokalowego, stanowiących własność osób fizycznych, rozstrzygają organy administracyjne; nie dotyczy to jedynie lokali oddanych w najem w drodze umowy po dniu 31 grudnia 1987 r.

Roszczenie regresowe zakładu ubezpieczeń, który wynagrodził szkodę poniesioną przez najemcę na skutek zalania mu mieszkania przez nieszczelne pokrycie dachowe, nie może przewyższać wpływów z reglamentowanych czynszów odprowadzanych przez najemców lokali w tym domu, również wtedy, gdy dom pozostaje w administracji lokalnego zrzeszenia właścicieli i zarządców domów (art. 828 § 1, 662 § 1, 680 k.c.).

Wprawdzie w myśl uchwały Sądu Najwyższego z 14 grudnia 1983 r. III PZP 44/83 (OSN nr 5/1984) jednostka gospodarki uspołecznionej korzystająca z wynalazku pracowniczego na prawach używacza uprzedniego nie jest zwolniona od obowiązku zapłaty wynagrodzenia twórcy aresztowanie jego wynalazku, ale podkreślenia wymaga to, że idzie o te wypadki, w których dana j.g.u., będąc użytkownikiem uprzednim, stosuje

Plan rozmieszczenia adwokatów, uchwalony przez inny organ samorządu adwokackiego niż Naczelna Rada Adwokacka i w innym trybie niż określony w art. 58 pkt 7 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm./, nie może stanowić podstawy odmowy wpisu na listę adwokatów.

Jeżeli w umowie zawartej w trybie przepisów ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne (j.t. Dz.U. z 1989 r. nr 27, poz. 148) ustalono świadczenie w walucie obcej bez określenia stopy odsetek, za opóźnienie spełnienia tego świadczenia przeliczonego