1. Drogą publiczną jest w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 29 marca 1962 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 20 poz. 90 ze zm./ droga z której mogą korzystać wszyscy zgodnie z jej przeznaczeniem na równych prawach. Według cytowanej ustawy zaliczenie określonej drogi do jednej z kategorii dróg publicznych /drogi państwowe, lokalne, zakładowe/ następuje z mocy bądź zarządzenia Prezesa Rady Ministrów /droga

Porównanie treści par. 16 ust. 3 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 1972 r. w sprawie krajowego transportu drogowego /Dz.U. nr 34 poz. 234/ ze sformułowaniem przesłanki cofnięcia zezwolenia zamieszczonej w par. 42 ust. 3 pkt 1 tego rozporządzenia pozwala przyjąć, że podstawą odmowy wydania zezwolenia jest sam fakt skazania, zaś upływ czasu

Organ administracji państwowej wydając decyzję o rozbiórce budynku ma obowiązek przeprowadzić postępowanie z udziałem spadkobiercy nieruchomości, nawet wówczas gdy postanowienie sądu rejonowego stwierdzającego nabycie spadku nie zapadło. Postanowienie to ma jedynie charakter deklaratoryjny, gdyż w oparciu o art. 924 i art. 925 Kc spadkobierca nabywa spadek z mocy prawa z chwilą otwarcia spadku, co

1. Zawarte w Państwowym Biurze Notarialnym porozumienie pomiędzy autorami patentu a członkiem zespołu, który sporządził opracowanie wykorzystane w wyeksportowanym "osiągnięciu technicznym", dotyczące redystrybucji nagrody pieniężnej otrzymanej przez autorów patentu, jest w swych podstawowych cechach najbliższe umowie darowizny. Odpowiada ono bowiem przesłankom prawnym z art. 888 par. 1 Kodeksu cywilnego

1. Korzystanie przez organy administracyjne z daleko idącej swobody w ocenie "szczególnych względów społecznych lub gospodarczych", uzasadniających dokonywanie zmian w stanie zajmowania lokali użytkowych, oznaczałoby możliwość arbitralnej ingerencji - zamiast stosowania mechanizmów ekonomicznych - tych organów w dysponowaniu jednym z czynników produkcji zreformowanego przedsiębiorstwa państwowego.

1. Pogląd organu administracji, że niewydanie decyzji w sprawie oznacza decyzję odmowną, jest rażąco sprzeczny z art. 104 Kpa. 2. Okoliczności uzasadniające odmowę udzielenia zezwolenia na wykonywanie rzemiosła /art. 6 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła - Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ określone są taksatywnie i nie mogą być interpretowane rozszerzająco. 3. Jeżeli w sprawie

Orzekając na wniosek izby rzemieślniczej o cofnięciu rzemieślnikowi uprawnień do wykonywania rzemiosła z powodu nierzetelności /art. 17 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła - Dz.U. 1977 nr 4 poz. 20/, organ administracji państwowej nie jest zwolniony z obowiązku samodzielnego ustalenia stanu faktycznego sprawy zgodnie z przepisami kodeksu postępowania administracyjnego

1. Obowiązek częściowego pokrywania kosztów elektryfikacji, wynikający z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 28 czerwca 1950 r. o powszechnej elektryfikacji wsi i osiedli /Dz.U. 1954 nr 32 poz. 135/ występuje tylko wówczas, gdy powszechna elektryfikacja zostanie zarządzona i ogłoszona w sposób określony w art. 1 ustawy. 2. Wybudowanie linii energetycznej przez państwowe jednostki organizacyjne ze środków państwowych

Jeżeli przejęcie mienia spółdzielni kółek rolniczych przez inną spółdzielnię rolniczą nastąpiło w trybie art. 65 i nast. ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o spółdzielniach i ich związkach /Dz.U. nr 12 poz. 61 ze zm./ i poza zasięgiem przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r. w sprawie przekazywania nieruchomości rolnych i niektórych innych nieruchomości na terenie gromad pomiędzy

1. Artykuł 79 ust. 1 pkt 1 ustawy o radcach prawnych, o charakterze przejściowym, ma umożliwić wpis na listę radców osobom, które wykonując do dnia wejścia w życie ustawy przewidziane w niej zadania radcy prawnego nie uzyskały formalnego uprawnienia do wykonywania tego zawodu. 2. Co do zasady słuszny jest pogląd, że stanowisko kierownika zakładu pracy nie odpowiada funkcji radcy prawnego; nie wyłącza

1. Właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego do kontroli zgodności z prawem decyzji administracyjnych w sprawach "uprawnień do wykonywania określonych czynności i zajęć" /art. 196 par. 2 pkt 17 Kpa/ obejmuje decyzje administracyjne uprawniające do wykonywania zawodu. 2. Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy do rozpatrywania skarg na decyzje w sprawie wpisu na listę radców prawnych.

Skarga na decyzję odmawiającą zezwolenia na pobyt stały w Warszawie z uwagi na konieczność opiekowania się najemcą lokalu tylko w takich granicach podlega ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego. Orzeczenie sądu powszechnego o wstąpieniu w stosunek najmu, osoby ubiegającej się o zameldowanie, po śmierci najemcy, nawet jeżeli będzie dla tej osoby pozytywne doprowadzi do powstania nowego stanu, wymagającego

1. Wystąpienie Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w oparciu o art. 5 Krio w związku z art. 12 par. 1 Krio do sądu o rozstrzygnięcie, czy małżeństwo może być zawarte, nie jest decyzją w rozumieniu art. 104 Kpa w związku z art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa. 2. Działanie Kierownika USC w oparciu o art. 5 Krio nie podlega zaskarżeniu w administracyjnym toku instancji, co wynika z art. IV ust. 6 ustawy z dnia 25 lutego

1. W ustawie z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych /Dz.U. nr 24 poz. 122 ze zm./ wprawdzie brak jest przepisów proceduralnych, wskazujących na organ odwoławczy między innymi w sprawach mieszkań funkcyjnych, jednakże nie uzasadnia to wniosku o ostatecznym charakterze decyzji wydanej przez dyrektora przedsiębiorstwa w konsekwencji likwidacji zjednoczenia. 2. Cechy zrzeszeń przedsiębiorstw

1. Dzierżawa jest stosunkiem prawnym ze sfery zobowiązań, o charakterze umowy konsensualnej i wzajemnej, powstającym wskutek zgodnego oświadczenia woli stron. Stosownie do art. 693 Kc umowa dzierżawy wyróżnia się z innych zobowiązań obowiązkiem płacenia przez dzierżawcę czynszu na rzecz wydzierżawiającego. Art. 708 Kc dopuszcza jednak możliwość uznawania za dzierżawę takich stosunków prawnych, w których

Z art. 15a ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach /Dz.U. 1969 nr 22 poz. 159 ze zm./ oraz przepisów rozporządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 18 maja 1970 r. w sprawie trybu oddawania w użytkowanie wieczyste terenów państwowych i sprzedaży położonych na nich budynków /Dz.U. nr 13 poz. 120 ze zm./ wynika, że uprawnienie najemcy do nabycia zajmowanego lokalu

Tylko orzeczenie odpowiadające wymogom prawa może stanowić podstawę do unieważnienia książeczki żeglarskiej w trybie par. 6 ust. 3 zarządzenia Ministra Żeglugi z dnia 24 lipca 1971 r. w sprawie książeczek żeglarskich i list załogi na polskich statkach morskich /M.P. nr 44 poz. 283 ze zm./.

1. Rozróżniając /art. 20 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 27 listopada 1961 r. o bezpieczeństwie i porządku ruchu na drogach publicznych - Dz.U. nr 53 poz. 295/ wypadki, w jakich prawo jazdy "powinno" a w jakich "może" być cofnięte ustawodawca wskazał, że o pierwszym z tych przypadków /art. 20 ust. 3/ właściwy organ jest obowiązany do cofnięcia prawa jazdy, natomiast w drugim z nich jest on tylko uprawniony

1. Skarga o wznowienie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym /art. 399-416 Kpc w związku z art. 211 Kpa/ jest dopuszczalna. 2. Zgodnie jednak z art. 399 Kpc niedopuszczalna jest skarga o wznowienie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym postępowania zakończonego postanowieniem odrzucającym skargę na decyzję administracyjną.

Wywłaszczenie części gospodarstwa rolnego nie wyłącza możliwości przyznania rolnikowi działki zamiennej zgodnie z art. 10 nawet wówczas, gdy brak jest przesłanek do wywłaszczenia całego gospodarstwa w myśl art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r., o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./. W takim jednak wypadku organ administracji powinien ustalić, w jaki

Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne /Dz.U. nr 19 poz. 146 ze zm./ - reguluje całościowo zasady prowadzenia na terytorium PRL działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby fizyczne i prawne. W związku

1. W pojęciu rzetelności, jakiego użyto w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. nr 27 poz. 158/ nie mieści się prowadzenie zakładu przez właściciela w stanie nietrzeźwym, znieważanie czynne i słowne konsumentów i obsługi, podawanie piwa osobom nietrzeźwym, a także brak

1. Uwzględniając zawartą w art. 25 par. 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego i w art. 50 dekretu z dnia 8 czerwca 1955 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego /Dz.U. nr 25 poz. 151/ wolę ustawodawcy, będącą wyrazem równouprawnienia kobiety w małżeństwie - organ administracji państwowej rozpoznając wniosek o zmianę nazwiska w trybie ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963