W razie wniesienia przez stronę zastępowaną przez profesjonalnego pełnomocnika skargi kasacyjnej, od której pobiera się opłatę stałą lub stosunkową, sąd drugiej instancji, po doręczeniu postanowienia oddalającego w całości lub w części wniosek o zwolnienie skarżącego od kosztów sądowych oraz bezskutecznym upływie terminu przewidzianego w art. 112 ust. 3 u.k.s.c. odrzuca skargę kasacyjną.

1. Dopuszczalność skargi kasacyjnej w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych, której przedmiotem są prawa majątkowe, zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 3982 § 1 zdanie pierwsze k.p.c.) oraz od przedmiotu sporu (art. 3982 § 1 zdanie drugie k.p.c.). 2. Jeżeli przedmiotem sporu było wyłączenie z udokumentowanego stażu ubezpieczenia rolniczego skarżącej okresu podlegania ubezpieczeniu społecznemu

Wymagany art. 47711 § 2 k.p.c. związek bezpośredniej zależności między wydaną decyzją a prawami i obowiązkami danego podmiotu dotyczy osnowy decyzji, a nie z jej motywów przedstawiających ocenę prawną ustalonych okoliczności faktycznych.

Art. 6268 § 2 k.p.c. nie wyłącza możliwości brania przez sąd pod uwagę przy rozstrzyganiu wniosku o wpis do księgi wieczystej okoliczności znanych mu urzędowo, w świetle których istnieje przeszkoda do żądanego wpisu.

Stosowanie sankcji po wielu latach od dnia, gdy zaszły podstawy do ogłoszenia upadłości wypacza jej podstawowy sens, tj. wpływanie na przedsiębiorców, aby w razie niewypłacalności zgłaszać upadłość. Stanowisko to należy odnieść do sytuacji wyjątkowych, gdyż z treści art. 373 ust. 2 p.u.n. nie wynika, aby okolicznością wpływającą na określenie okresu, na jaki sąd orzeka zakaz, o którym mowa w art. 373

Sytuacja, w której w ocenie sądu drugiej instancji sąd pierwszej instancji błędnie nie zastosował art. 195 § 1 k.p.c, a tym samym w rozpoznaniu sprawy nie brały udziału wszystkie osoby, których łączny udział był konieczny, stanowi podstawę wydania wyroku kasatoryjnego przez sąd drugiej instancji, jako równoznaczna z nierozpoznaniem istoty sprawy, względnie jako pozaustawowa przyczyna uchylenia wyroku

Do nierozpoznania istoty sprawy dochodzi tylko wtedy, gdy rozstrzygnięcie sądu pierwszej instancji nie odnosi się do tego, co było przedmiotem sprawy, bądź wadliwość ta polega na nie zbadaniu przez sąd materialnej podstawy żądania albo merytorycznych zarzutów strony z powodu bezpodstawnego przyjęcia, że istnieje przesłanka materialnoprawna lub procesowa unicestwiająca roszczenie.