Nie można mówić o nierozpoznaniu istoty sprawy w rozumieniu art. 386 § 4 k.p.c. w sytuacji, w której sąd pierwszej instancji - w ocenie sądu drugiej instancji -zbadał podstawę faktyczną roszczenia w niepełnym zakresie, nie przeprowadził wszystkich dowodów, wadliwie ocenił przeprowadzone dowody lub przyjął wadliwą ocenę prawną roszczenia. W takiej sytuacji nie można przyjąć, że sąd pierwszej instancji

Art. 25 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali nie ma zastosowania, jeżeli właściciele lokali tworzący tzw. małą wspólnotę mieszkaniową (art. 19 u.w.l.) nie określili sposobu zarządu nieruchomością wspólną w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali lub umowie zawartej później w formie aktu notarialnego.

W wypadku, gdy skargę o wznowienie oparto na podstawie w postaci wykrycia okoliczności faktycznej, która mogłaby mieć wpływ na wynik sprawy, a z której strona nie mogła skorzystać w prawomocnie zakończonym postępowaniu (art. 403 § 2 k.p.c), spełnienie wymagania, aby skarga została na ustawowej podstawie w zakresie, w którym chodzi o możliwy wpływ wykrytej okoliczności na wynik sprawy, polega na przedstawieniu

Naruszenie przepisów o doręczeniach tylko wtedy prowadzi do nieważności postępowania z uwagi na pozbawienie strony możności obrony jej praw, gdy w okolicznościach sprawy rzeczywiście spowodowało, że strona nie mogła podjąć czynności, w związku z którą to doręczenie pozostawało, nie zapoznała się ze stanowiskiem sądu lub przeciwnika procesowego, nie wzięła udziału w czynności procesowej.