Pełnomocnik, zgodnie z istotą pełnomocnictwa jako stosunku prawnego opartego na zaufaniu, powinien działać zgodnie z domniemaną wolą mocodawcy, a w każdym razie nie powinien podejmować czynności sprzecznych z rzeczywistą lub domniemaną jego wolą, chociażby formalnie mieściły się one w zakresie udzielonego pełnomocnictwa. Takie działanie pełnomocnika może być uznane za sprzeczne z zasadami współżycia
Ograniczenia w podnoszeniu zarzutów, przewidziane w art. 17 pr. weksl. stają się aktualne dopiero wówczas, gdy doszło do przeniesienia weksla na zasadach prawa wekslowego.
Wartość przedmiotu zaskarżenia w postępowaniu kasacyjnym, z zastrzeżeniem sytuacji szczególnych, nie może przekraczać wartości przedmiotu zaskarżenia w postępowaniu apelacyjnym. Odpowiednie stosowanie art. 19-24 K.p.c. do oznaczenia wartości przedmiotu zaskarżenia w skardze kasacyjnej nie może uzasadniać jej aktualizacji przez podwyższenie ponad wartość dotychczasową, a tożsamość zakresu rozstrzygnięcia
Samo pominięcie (nieuwzględnienie) wniosku dowodowego strony nie oznacza pozbawienia jej możności obrony praw powodującej nieważność postępowania w rozumieniu art. 379 pkt 5 k.p.c. Strona zostaje pozbawiona możności działania tylko wtedy, gdy doszło do całkowitego pozbawienia możności obrony jej praw, a więc gdy znalazła się w sytuacji, która uniemożliwiała, a nie tylko utrudniła lub ograniczyła popieranie
Pozorność jako wada oświadczenia woli polega na niezgodności między aktem woli a jej przejawem na zewnątrz, przy czym strony są zgodne co do tego, by oświadczenie to nie wywołało skutków prawnych. Okoliczności związane ze złożeniem pozornego oświadczenia woli wchodzą do podstawy faktycznej rozstrzygnięcia w tym przedmiocie i podlegają ustaleniu przez sąd meriti. Z kolei kwalifikacja umowy jako dotkniętej
Elementem konstrukcji prawa odstąpienia od umowy, stanowiącego dodatkowe zastrzeżenie umowne, jest oznaczenie terminu, w którym stronie lub obu stronom umowy prawo to będzie przysługiwać. Podkreśla się wiążący, imperatywny charakter tego postanowienia, uzasadniający stanowisko, iż zaniechanie oznaczenia terminu pociąga za sobą nieważność zastrzeżenia prawa odstąpienia na podstawie art. 58 § 3 k.c.
Brak porozumienia pomiędzy pełnomocnikiem a stroną nie stanowi dowodu braku winy strony w uchybieniu terminowi.