Warunkiem powołania się przez pracodawcę na art. 14 ust. 1 lit. a rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. jest prowadzenie znacznej części działalności na terenie państwa wysyłającego. Sam fakt, że wnioskodawca jest agencją pracy tymczasowej nie przesądza o automatycznym stosowaniu art. 14 ust. 1 lit. a rozporządzenia.

Jeżeli mimo niezdolności do pracy pracownik nadal wykonuje pracę - to czas pozostawania w pracy nie może być rozumiany jako usprawiedliwiona nieobecność w pracy chroniona art. 41 k.p. Okres ochronny przewidywany w art. 41 k.p. rozpoczyna się z chwilą powstania przesłanki zakazu wypowiedzenia, tj. nieobecności pracownika w pracy z powodu choroby czyniącej go niezdolnym do pracy lub zaprzestania świadczenia

Porozumienie rozwiązujące nie wymaga uzasadnienia a w jego braku nie może być uznane za wadliwe.

Prawo do zwolnień lekarskich i ubezpieczenia chorobowego nie są cechami stosunku pracy. Uprawnienia te są jedynie konsekwencją i następstwem nawiązania stosunku pracy. Dlatego, niekorzystanie z nich przez pracownika wskutek zawarcia dla pozoru umowy innego rodzaju, ukrywającej stosunek pracy, nie może świadczyć przeciwko niemu w procesie o ustalenie istnienia stosunku pracy.

Pracownik agencji pracy tymczasowej, która w państwie wysyłającym nie osiąga żadnych obrotów, gdyż wykonuje wyłącznie czynności administracyjne związane z zatrudnianiem i wysyłaniem pracowników tymczasowych do pracy w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, podlega obowiązkowi ubezpieczenia społecznego zgodnie z zasadą terytorialności (lex loci laboris) w państwie, na którego terytorium wykonuje

Pracownik agencji pracy tymczasowej, która w państwie wysyłającym nie osiąga żadnych obrotów, gdyż wykonuje wyłącznie czynności administracyjne związane z zatrudnianiem i wysyłaniem pracowników tymczasowych do pracy w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, podlega obowiązkowi ubezpieczenia społecznego zgodnie z zasadą terytorialności (lex loci laboris) w państwie, na którego terytorium wykonuje

Nie są zasadami współżycia społecznego w rozumieniu art. 8 k.p. normy moralne, które - jak zasada równego traktowania w zatrudnieniu - zostały uregulowane prawnie. Korzystny dla jednej ze stron wynik postępowania sądowego w sprawie analogicznej do sprawy objętej ugodą nie może uzasadniać postawienia stronie dochodzącej ugodzonych świadczeń zarzutu nadużycia prawa. Orzeczenie sądowe nie może naruszyć

9 kwietnia 2010 r. Sejm przyjął zmiany w Kodeksie pracy, które określają zasady pomocy pracodawców w podnoszeniu kwalifikacji zawodowych pracowników. Założenia tego projektu omawialiśmy w Mk nr 8. Ustawę czeka obecnie dalszy proces legislacyjny. Dotychczasowe przepisy regulujące to zagadnienie (art. 103 k.p. i wydane na jego podstawie rozporządzenie) zostały uchylone z dniem 11 kwietnia 2010 r. na

Prowadzę sklep, w którym zatrudniam kilku pracowników. Praca odbywa się codziennie na zmiany w systemie równoważnym czasu pracy. Pracownicy żądają ode mnie dnia wolnego w niedzielę 23 maja br. Podobno tego dnia nie można pracować w branży handlowej. Czy to prawda?

W naszym zakładzie produkcyjnym zatrudniamy pracowników w podstawowym systemie czasu pracy na 3 zmiany (w godz. 6.00-14.00; 14.00-22.00; 22.00-6.00). 28 marca 2010 r. nastąpiła zmiana czasu z zimowego na letni w wyniku przesunięcia czasu z godz. 2.00 na godz. 3.00. W związku z tym pracownicy na nocnej zmianie (pracujący tego dnia zgodnie ze swoim harmonogramem) przepracowali 7 godzin zamiast 8. W marcu

Zatrudniamy pracownika na 3/4 etatu. Pracuje on po 6 godzin dziennie od poniedziałku do piątku. Pracownik ten posiada ponad 10-letni staż pracy. Jest zatem uprawniony do 26 dni urlopu wypoczynkowego. Ze względu na zatrudnienie na 3/4 etatu przysługuje mu 20 dni urlopu wypoczynkowego (26 dni x 3/4 etatu = 19,5, po zaokrągleniu 20 dni), czyli 160 godzin urlopu (20 godz. x 8 godz.). Pracownik ten ma zatem

Zatrudnialiśmy pracownika na 1/2 etatu. Z uwagi na to, że jego wynagrodzenie było niższe od minimalnego, nie opłacaliśmy za niego składek na Fundusz Pracy. W połowie kwietnia 2010 r. pracownik otrzymał nową umowę, a jego miesięczna kwota wynagrodzenia będzie równa minimalnemu wynagrodzeniu. Czy od wynagrodzenia uzyskanego w kwietniu 2010 r. powinniśmy opłacić składkę na Fundusz Pracy?

Od 11 kwietnia 2010 r. nie weszła w życie nowelizacja Kodeksu pracy dotycząca podnoszenia kwalifikacji pracowników. Natomiast tylko do 10 kwietnia 2010 r. obowiązywały dotychczasowe przepisy regulujące kwestię szkoleń pracowników, czyli art. 103 Kodeksu pracy oraz wydane na jego podstawie rozporządzenie z 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji i wykształcenia ogólnego

Pracownicy są zatrudnieni w podstawowym systemie czasu pracy. Pracują od poniedziałku do piątku. Kilku z nich jest zatrudnionych na niepełny etat. Niepełnoetatowcy również pracują codziennie przez 5 dni w tygodniu. Czy pracownikom pełnoetatowym i niepełnoetatowym muszę oddać dzień wolny za święto 1 maja, które przypada w tym roku w sobotę? Co w sytuacji, gdy niektórzy pracownicy będą przebywali 1 maja

Kierowca naszej firmy wykonujący przewozy samochodami ciężarowymi czasami pracuje 15 godzin na dobę. Praca powyżej 10 godzin to dla niego godziny nadliczbowe. Czy na podstawie obowiązujących przepisów można tyle pracować jednego dnia? Czy nie naruszamy w jego przypadku minimalnego odpoczynku dobowego oraz maksymalnego wymiaru czasu pracy w transporcie drogowym?

Pracownik, który jest zatrudniony na pełny etat w systemie podstawowym od poniedziałku do piątku, został wezwany do pracy w święto 5 kwietnia 2010 r. (drugi dzień Wielkiejnocy) z powodu konieczności usunięcia awarii. Pracował w godzinach od 10.00 do 13.00. Czy za pracę w święto należy mu się cały dzień wolny, nawet gdy taka praca trwała 3 godziny? W jaki sposób zrekompensować pracownikowi pracę w święto

Chcemy zatrudnić w naszej firmie osobę, która wcześniej wykonywała u nas pracę jako pracownik tymczasowy. Czy możemy zatrudnić tę osobę na podstawie umowy o pracę na okres próbny? Będzie ona u nas pracowała na tym samym stanowisku, co wcześniej jako pracownik tymczasowy.

Zgodnie ze statutem naszej spółki z o.o., do składania w jej imieniu oświadczeń woli uprawnieni są dwaj członkowie zarządu (prezes i wiceprezes). Spółka prowadzi dwa zakłady produkcyjne położone w sąsiednich miejscowościach. Statut spółki stanowi, że są one pracodawcami dla zatrudnionych w nich pracowników. W każdym z nich stanowisko kierownika zakładu pełni jeden członek zarządu (odpowiednio prezes

Nasz pracownik do 14 sierpnia 2009 r. pobierał wynagrodzenie chorobowe i następnie zasiłek chorobowy ZUS przyznał mu świadczenie rehabilitacyjne na okres od 15 sierpnia 2009 do 10 maja 2010 r. Rozwiązaliśmy z pracownikiem umowę o pracę 16 listopada 2009 r. bez wypowiedzenia w trybie art. 53 § 1 pkt 1b Kodeksu pracy. Pracownik zmarł 16 lutego 2010 r., tj. w czasie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego

Przepisy dopuszczają świadczenie przez pracowników pracy np. podczas korzystania z urlopu wychowawczego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego czy urlopu bezpłatnego udzielonego w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy. Jednak nie pozwalają wykonywać pracy na urlopie dla poratowania zdrowia. Wątpliwości dotyczą wykonywania pracy w czasie pozostałych urlopów pracowniczych.