Sąd pracy nie jest uprawniony do rozszerzenia zakresu stosowania przepisów wprowadzających płatne urlopy dodatkowe.

Podjęcie przez pracownika zgłaszającego gotowość do pracy po zakończeniu urlopu bezpłatnego, terminowego zatrudnienia w okresie oczekiwania na stanowisko pracodawcy w przedmiocie dopuszczenia do pracy, nie wyklucza istnienia po stronie pracownika woli kontynuowania stosunku pracy.

Ocena prawna zachowania przez pracodawcę terminu z art. 52 § 2 KP musi być poprzedzona ustaleniem daty dowiedzenia się o działaniu pracownika stanowiącym przyczynę rozwiązania umowy o pracę.

1. Prawo do wynagrodzenia za dyżury lekarskie pełnione przed dniem 20 maja 1999 r. regulują przepisy art. 128, 133 § 1 i 144 KP. 2. Wysokość wynagrodzenia lekarza za dyżur lekarski, wynikającą z ustaleń dotyczących czasu efektywnej pracy i czasu pogotowia do jej świadczenia, należy określić na podstawie wszechstronnego rozważenia wszystkich okoliczności sprawy (art. 322 KPC).

Adwokat nie jest pracownikiem zespołu adwokackiego, którego jest członkiem.

Wyłączenie partu (prowizji za złowione ryby) jako składnika wynagrodzenia pracownika, będącego członkiem załogi kutra rybackiego, przy ustalaniu dopłaty za dni wolne od pracy w zamian za niedziele, święta i dodatkowe dni wolne od pracy może nastąpić na podstawie przepisów o wynagrodzeniu obowiązujących u danego pracodawcy.

Odwołanie pracownika ze stanowiska może spowodować - w zależności od zamiaru pracodawcy - definitywne ustanie stosunku pracy, albo tylko utratę przez pracownika stanowiska, przy jednoczesnym zachowaniu zatrudnienia, jednak na nowych uzgodnionych przez strony warunkach pracy i płacy.

Nie jest zaliczką w rozumieniu art. 87 § 1 okt 3 KP część wynagrodzenia wypłaconego na poczet wynagrodzenia przyszłego przed terminem jego wymagalności, o ile strony umowy o pracę nie umówiły się inaczej.

Sam fakt, że pracownik po wydaniu przez sąd pracy nieprawomocnego orzeczenia przywracającego go do pracy został przez pracodawcę dopuszczony do pracy, nie upoważnia do wniosku, że doszło do reaktywowania poprzedniego stosunku pracy, a skutki poprzedniego rozwiązania z nim umowy o pracę zostały zniweczone.

Doręczenie zakładowej organizacji związkowej pisemnego zawiadomienia o zamiarze wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę (art. 38 § 1 KP) może nastąpić w każdy sposób przyjęty przez tę organizację i pracodawcę.

W razie wypowiedzenia przez pracodawcę umowy o pracę z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu umów, a następnie niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia w okresie wypowiedzenia, pracownikowi przysługuje odszkodowanie z art. 471 albo art. 60 KP według jego wyboru.

Usiłowanie kradzieży na szkodę pracodawcy stanowi ciężkie naruszenie podstawowego obowiązku pracowniczego dbałości o mienie pracodawcy (art. 52 § 1 pkt 1 w związku z art. 100 § 2 pkt 4 KP).

Niemożność porozumienia się i współpracy przełożonego z pracownikiem, wynikająca z ich odmiennej wizji prowadzenia zakładu pracy, wyrażająca się dezaprobatą pracownika dla zmian organizacyjnych i przejawiającą się w sposobie wykonywania obowiązków pracowniczych, może stanowić przyczynę utraty do niego zaufania pracodawcy i uzasadniać wypowiedzenie umowy o pracę.

Powierzenie przez pracodawcę dotychczasowych obowiązków głównego księgowego, sprowadzających się do obsługi rachunkowej przedsiębiorstwa, osobie wykonującej te zadania na podstawie umowy cywilnoprawnej, stanowi likwidację stanowiska pracy. Jest to uzasadniona przyczyna wypowiedzenia dotycząca zakładu pracy (art. 45 § 1 KP i art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania

Likwidacja stanowiska kierownika jednostki organizacyjnej zakładu pracy, przed podjęciem decyzji o likwidacji tej jednostki, nie jest przyczyną organizacyjną, uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę na czas określony na podstawie art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych

Niemożność dalszego zatrudnienia w pełnym wymiarze zajęć jako przesłankę przeniesienia nauczyciela w stan nieczynny (art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.) należy odnosić do przedmiotu nauczanego dotąd przez nauczyciela, a wyjątkowo tylko można brać pod uwagę inne przedmioty, do nauczania których ma kwalifikacje

Związki pomiędzy ustawą z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./ a ustawą z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu - Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ - a w szczególności geneza i cel powołania instytucji gwarantowanego zasiłku okresowego /art. 4 pkt 8 ustawy z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu

1. Regulamin wynagradzania nauczycieli uchwalony na podstawie art. 30 ust. 6 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela /t.j. Dz.U. 1997 nr 56 poz. 357 ze zm./ nie jest regulaminem wynagradzania w rozumieniu art. 77[2] kodeksu pracy. 2. Regulamin wynagradzania nauczycieli jest aktem prawa miejscowego w rozumieniu art. 94 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, i w ujęciu funkcjonalnym jego