Z datą rejestracji, a nie wydania decyzji, bezrobotny nabywa określone uprawnienie. A skoro tak, to bezrobotnego, z tą samą datą, muszą obciążać określone obowiązki, w tym m.in. zgłaszanie się w rejonowym urzędzie pracy w wyznaczonym terminie.
Obowiązek przeprowadzenia wstępnych badań lekarskich i wstępnego przeszkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy istnieje także w razie ponownego po przerwie zatrudnienia tej samej osoby na tym samym stanowisku co poprzednio. Nie uchyla obowiązku przeprowadzenia badań lekarskich przedstawienie przez pracownika wyników badań przeprowadzonych dla innych celów niż podjęcie pracy.
Przez "wyznaczony termin" w rozumieniu art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./ należy rozumieć konkretną datę ustaloną przez rejonowy urząd pracy kiedy bezrobotny obowiązany jest zgłosić się we właściwym rejonowym urzędzie pracy "w celu potwierdzenia swej gotowości do podjęcia pracy i uzyskania informacji o możliwościach
Skutek w zakresie zmiany podmiotowej po stronie pracodawcy, wynikający z faktu wejścia w prawa i obowiązki dotychczasowego pracodawcy przez nowego pracodawcę "następuje w sposób automatyczny i niezależny od woli dotychczasowego i nowego pracodawcy" /por. Kodeks Pracy z komentarzem J.Iwulskiego i W.Sanetry, Wydawnictwo "Librata" 1996 r., str. 75/. A zatem skoro zachowana została ciągłość dotychczasowego
Nauczyciel, który zawarł ugodę sądową akceptującą przeniesienie go w stan nieczynny nie może, powołując się na art. 469 KPC, uchylić się od jej skutków prawnych tylko dlatego, że w postępowaniu rentowym okazało się, iż nie spełnia wszystkich warunków wymaganych do nabycia prawa do emerytury.
Przed wejściem w życie art. 1012 kodeksu pracy nieważna była klauzula konkurencyjna, która nie zawierała zobowiązania pracodawcy do wypłacania pracownikowi odszkodowania w okresie obowiązywania zakazu konkurencji po ustaniu stosunku pracy.
Określenie stopnia świadomości pracownika w chwili składania przez niego oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę za porozumieniem stron (art. 82 KC w związku z art. 300 KP) może nastąpić na podstawie innych dowodów niż opinia biegłych (art. 278 § 1 KPC). Takim innym, stosownym dowodem mogą być akta sądowe zawierające orzeczenia oraz opinie lekarskie dotyczące stanu zdrowia psychicznego i fizycznego
Przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach (art. 45 § 1 KP) polega na dopuszczeniu pracownika do wykonywania czynności należących do jego obowiązków przed rozwiązaniem umowy o pracę.
Postanowienia zakładowego układu zbiorowego pracy podlegają sądowej wykładni przy zastosowaniu wszystkich jej reguł, a nie tylko wykładni językowej.
Zgodnie z art. 27 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych /Dz.U. nr 108 poz. 684/ prawo do zasiłku nie przysługuje
W okresie 18 miesięcy poprzedzających rejestrację skarżąca była wprawdzie zatrudniona przez ponad 365 dni, ale przez co najmniej 365 dni nie uzyskiwała wymaganego przepisami ustawy wynagrodzenia. Otrzymywane przez nią od 1 lipca 1997 r. wynagrodzenie było bowiem niższe od najniższego wynagrodzenia. Brak było zatem podstaw prawnych do przyznania jej zasiłku dla bezrobotnych.
Przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ w brzmieniu sprzed zmiany dokonanej ustawą z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 136 poz. 704/ nie dawały pracownikowi urzędu zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę na stanowisku należącym do stanowisk obsadzanych w drodze nominacji, spełniającemu
W świetle przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz.U. Nr 12, poz. 67 ze zm.), regułą jest zatrudnianie kierowników kolonii i wychowawców kolonijnych na podstawie umów o pracę.
Przyczyny utraty prawa do zasiłku chorobowego określone w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 143 ze zm.) nie uzasadniają same przez się rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.
Zamiar jednej ze stron umowy o pracę nie może być wystarczającą podstawą do ustalenia spornej między stronami treści umowy.
Pracownik ma obowiązek przystąpienia do pracy w odpowiednim wymiarze także wtedy, gdy zarząd zakładowej organizacji związkowej nie poinformował pracodawcy o zmianie okoliczności uzasadniających udzielenie zwolnienia od pracy (art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych Dz. U. 1991 r. Nr 55 poz. 234 ze zm.).
Z treści przepisu art. 26 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1995 r. do 31 grudnia 1996 r., wynika, że przesłanka pozostawania bez pracy musi wystąpić w momencie rejestracji i w okresie 30 dni od tej chwili. Jeżeli bezrobotny podjął w tym czasie zatrudnienie lub inną pracę zarobkową,
Przepisy rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie nauki zawodu i przyuczenia do wykonywania określonych prac przez młodocianych w rzemieślniczych zakładach pracy /Dz.U. nr 51 poz. 335 ze zm./ pozwalają na traktowanie osób pełnoletnich odbywających przygotowanie zawodowe w rzemieślniczym zakładzie pracy na warunkach określonych dla młodocianych tylko
Zakładowe porozumienie płacowe (zakładowy układ zbiorowy pracy) rozwiązane przez pracodawcę w drodze wypowiedzenia obowiązuje w dalszym ciągu, chyba że związek zawodowy oświadczy, iż nie zamierza zawrzeć nowego porozumienia (art. 8 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 5 i 6 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania, jednolity tekst: Dz.U. z 1990 r. Nr 69, poz. 407;
Niedostosowanie wymiaru zadań pracowników w ramach prowizyjnego systemu wynagradzania do norm czasu pracy stanowi naruszenie art. 1298 § 1 KP.
1. Okoliczność, że stosunek prawny zawiera elementy obce stosunkowi pracy, jak na przykład konieczność „odpracowania” urlopu, przemawia przeciwko uznaniu pracowniczego charakteru zatrudnienia. 2. Obowiązek prowadzenia z urzędu postępowania dowodowego (art. 4771 § 11 KPC) nie oznacza, że sąd musi ustalić istnienie stosunku pracy.
W sprawie, w której powód dochodził odszkodowania na podstawie art. 56 § 1 KP nie ma podstaw do orzeczenia ustalającego, że rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia nastąpiło z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę.