Szef Służby Cywilnej nie może pozostawić bez rozpoznania wniosek o dopuszczenie do postępowania kwalifikacyjnego do służby cywilnej złożony na podstawie publicznego obwieszczenia o przeprowadzeniu postępowania kwalifikacyjnego do korpusu urzędniczego.

Prawna ochrona roszczeń Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych o zwrot wypłaconych świadczeń, przewidziana w art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1 ze zm.), obejmuje również zwolnienie Funduszu od ponoszenia wydatków w postępowaniu egzekucyjnym.

Brak przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie umowy o pracę skutkuje powstanie roszczeń z art. 45 § 1 KP, choćby pracodawca nie naruszył art. 30 § 4 KP.

Odprawa z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214 ze zm.) może być przyznana pracownikowi przechodzącemu na emeryturę z chwilą uprawomocnienia się decyzji organu rentowego o przyznaniu emerytury albo - w razie kontynuowania zatrudnienia u dotychczasowego pracodawcy - z chwilą rozwiązania stosunku pracy. Przepis ten nie przewiduje możliwości

Pracodawca nie ma obowiązku uiszczenia odsetek od kwot nie przekazanych w terminie na rachunek bankowy zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Wystąpienie pracownika do sądu z powództwem o uchylenie bezprawnie nałożonej kary porządkowej może nastąpić tylko po wyczerpaniu postępowania wewnątrzzakładowego, to jest po wniesieniu w terminie sprzeciwu do pracodawcy.

Przepis art. 52 § 1 pkt 1 nie obejmuje zachowań w okresie sprzed nawiązania stosunku pracy, ponieważ tylko pracownik może naruszyć obowiązki pracownicze wynikające z art. 100 KP.

Naruszeniem art. 30 § 4 KP jest brak wskazania przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę, ujęcie jej w sposób zbyt ogólnikowy, a także podanie innej przyczyny niż uzasadniająca rozwiązanie umowy o pracę, a więc wskazanie przyczyny „nierzeczywistej”.

Zakaz wypowiedzenia umowy o pracę z art. 39 KP nie obowiązuje przed osiągnięciem wieku „przedemerytalnego”, chociażby wiek ten pracownik przekroczył w okresie wypowiedzenia.

Popełnienie przez pracownika przestępstwa może uniemożliwiać jego dalsze zatrudnianie na zajmowanym stanowisku także wówczas, gdy nie było dokonane na szkodę pracodawcy, jeżeli rodzaj przestępstwa ma związek z charakterem zatrudnienia pracownika.

Wybór nauczyciela do przeniesienia w stan spoczynku w razie spełnienia przesłanek z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.) może być zakwestionowany przez sąd pracy w przypadku oceny, iż był on dowolny lub dyskryminujący.

Zmniejszenie zatrudnienia w grupie zawodowej oraz ocena, iż pracownik nienależycie wywiązuje się z obowiązków uzasadniają wypowiedzenie umowy o pracę (art. 45 § 1 KP), nawet jeżeli brak podstaw do zastosowania art. 10 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz.

Nazwa umowy nie ma znaczenia jeżeli nawiązany stosunek prawny ma wskazane w art. 22 § 1 KP.

W pojęciu szczególnych potrzeb urzędu uzasadniających przeniesienie na inne stanowisko mianowanego urzędnika państwowego /art. 10 ust. 1b ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych - Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ nie mieści się utrata zaufania do pracownika /urzędnika/.

Przepis art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania (jednolity tekst: Dz.U. z 1990 r. Nr 69, poz. 407) umożliwiający wprowadzenie do nich wewnętrznego mechanizmu dostosowawczego ze względu na trudności finansowe nie miał zastosowania, gdy system wynagradzania zmieniano protokołem dodatkowym (art. 6 ust. 5 tej ustawy).

Ryczałt przewidziany w § 14 zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (M.P. Nr 34, poz. 346 ze zm.) przysługujący kierowcom samochodów ciężarowych w przewozach międzynarodowych nie mógł być ustalony jako składnik wynagrodzenia, bez wyraźnego określenia