Oczekiwanie pracownika na wezwanie go przez pracodawcę do wykonywania pracy nie oznacza gotowości do pracy w rozumieniu art. 81 § 1 KP, jeżeli takiego zachowania pracownika nie usprawiedliwiają okoliczności sprawy.
Likwidacja stanowisk pracy i brak środków finansowych na utrzymanie dotychczasowego zatrudnienia przemawiają za uznaniem niecelowości przywrócenia do pracy (art. 45 § 2 KP).
Pracodawca, który wbrew obowiązkowi przewidzianemu w art. 94 pkt 9a KP nie prowadzi list obecności, list płac ani innej dokumentacji ewidencjonującej czas pracy pracownika i wypłacanego mu wynagrodzenia, musi liczyć się z tym, że będzie na nim spoczywał ciężar udowodnienia nieobecności pracownika, jej rozmiaru oraz wypłaconego wynagrodzenia.
O dopuszczalności kasacji decyduje istota sprawy, a nie błędna kwalifikacja żądania pozwu przez sądy obu instancji. Jeżeli pracownik żąda sprostowania świadectwa pracy, to wniosek sądów obu instancji, iż chodzi mu o ustalenie okresów zatrudnienia dla celów emerytalnych, w czym brak jest interesu prawnego (art. 189 KPC), nie oznacza, że kasacja jest dopuszczalna (art. 393 pkt 6 KPC).
Nie można przyjąć, że pracownik poniósł szkodę w postaci utraty korzyści (art. 361 § 1 KC), jeżeli między ustaniem zatrudnienia w warunkach powodujących chorobę zawodową i niezdolność do pracy, a dniem, w którym mogłoby powstać jego prawo do nagrody jubileuszowej, minęło kilkanaście lat, wskutek czego nie można z odpowiednim prawdopodobieństwem stwierdzić, że spełniłby wymagania § 7 zarządzenia Ministra
Wskazanie faktów i rzeczowych okoliczności dotyczących osoby pracownika bądź jego zachowania w procesie świadczenia pracy lub zdarzeń - także niezależnych od niego - mających wpływ na decyzję pracodawcy, spełnia warunek podania konkretnej przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę (art. 30 § 4 KP).
Nabywca majątku zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego, którego sprzedaż nastąpiła w trybie art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 51, poz. 298 ze zm.), nie ponosi odpowiedzialności na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (jednolity tekst: Dz.U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 ze zm.) za zobowiązania
Termin wystąpienia z wnioskiem o wypłatę świadczeń pracowniczych, określony w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. Nr 87, poz. 435), nie podlega przywróceniu.
Nauczyciel nie może żądać na podstawie art. 189 KPC ustalenia przez sąd, że został bezpodstawnie skierowany na badania przez komisję lekarską lub zawieszony w pełnieniu obowiązków.
Warunkiem obowiązywania regulaminu zakładowego funduszu świadczeń socjalnych jest jego uzgodnienie ze wszystkimi organizacjami związkowymi działającymi w zakładzie pracy (art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, jednolity tekst: Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm., w brzmieniu obowiązującym w 1996 r.).
Wykładnia przepisu art. 24 ust. 8 ustawy z dnia 11 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1996 nr 47 poz. 211 ze zm./, zarówno językowa jak i systemowa, prowadzi do związania prawa do odsetek z uchybieniem terminu wypłaty zasiłku /opóźnieniu czynności faktycznej, które w tym przypadku rodzi skutki prawne/ a nie z opóźnieniem w ustaleniu prawa do zasiłku wynikającym z wykonywania
Nie jest nieważne (nieistniejące) rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia przez podmiot, który po dokonaniu czynności prawnej rozwiązującej stosunek pracy, utracił ze skutkiem wstecznym umocowanie do działania w imieniu pracodawcy, jeżeli w postępowaniu sądowym potwierdził on skuteczność rozwiązania umowy o pracę.
1. Stacja Paliw CPN nie jest zakładem, w którym praca - ze względu na technologię produkcji lub konieczność ciągłego zaspokajania potrzeb ludności - nie może być wstrzymana (art. 132 § 1 i 3 KP). 2. Rozkład czasu pracy przewidziany w art. 132 § 2 KP nie jest obligatoryjny w ruchu ciągłym. Inny rozkład czasu pracy niż przewidziany w tym przepisie może wynikać z przepisów prawa pracy lub postanowień
Warunku podania pracownikowi w piśmie o wypowiedzeniu umowy o pracę jego przyczyny (art. 30 § 4 KP) nie może zastąpić ocena pracodawcy, że przyczyna ta - mimo że nie została wskazana - była znana pracownikowi.
Przewidziana w art. 21 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania (Tekst jednolity: Dz. U. 1990 r. Nr 69 poz. 407) zasada zastępowania z mocy prawa warunków umowy o pracę wynikających z dotychczasowych przepisów dotyczyła tylko warunków, które nie zostały odrębnie określone w umowie o pracę i nie stanowią jedynie przytoczenia (powtórzenia) treści wcześniej
1. Niemożność ścisłego ustalenia wysokości wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych nie uzasadnia oddalenia powództwa. 2. Na podstawie art. 498 KC niedopuszczalne jest potrącenie nienależnie wypłaconej pracownikowi odprawy z art. 8 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych
Obowiązek uzyskania zgody na wypowiedzenie umowy o pracę działaczowi związkowemu (art. 32 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, Dz.U. Nr 55, poz. 234 ze zm.) - jako dalej idący - „pochłania” powinność „konsultacji” z zarządem zakładowej organizacji związkowej przewidzianej w art. 38 KP.
Zobowiązanie pracownika do naprawienia szkody powstaje w przypadku uchybienia każdemu z jego obowiązków, a nie tylko obowiązkowi podstawowemu.
Regulacje wydawane na podstawie art. 5 ustawy z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy /tj. Dz.U. 1985 nr 54 poz. 276 ze zm./ przez Prezydium Sejmu nie mogą być rozumiane jako dalej idące niż skierowane do wewnątrz struktury Państwowej Inspekcji Pracy dyrektywy stanowione jako realizacja wyrażonej w art. 2 tej ustawy podległości Państwowej Inspekcji Pracy Sejmowi.