Osoba uznana za bezrobotną i pobierająca zasiłek dla bezrobotnych, która po dniu 1 stycznia 1997 r. podejmuje zatrudnienie i z tego tytułu uzyskuje określony dochód /wynagrodzenie/ podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w świetle art. 2 ust. 2 lit. "i" i ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128/,
Prawna likwidacja pracodawcy, która prowadzi do wykorzystania jego zorganizowanego mienia /zakładu pracy w rozumieniu przedmiotowym/ w celu kontynuowania dotychczasowej działalności w ramach nowej struktury organizacyjnej, nie jest likwidacją, o której mowa w art. 41[1] Kp, a stanowi przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę, którego skutki w sferze stosunków pracy określa art. 23
Prawna likwidacja pracodawcy, która prowadzi do wykorzystania jego zorganizowanego mienia /zakładu pracy w sensie przedmiotowym/ w celu kontynuowania dotychczasowej działalności w ramach nowej struktury organizacyjnej nie jest likwidacja w rozumieniu art. 41[1] Kp. Stanowi przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę, którego skutki w sferze stosunków pracy określa art. 23[1] par. 1
Przyznając skarżącej zasiłek przedemerytalny bez uchylenia w trybie wznowienia wcześniejszej decyzji stwierdzającej utratę przez skarżącą prawa do zasiłku dla bezrobotnych, rażąco naruszono przepis art. 37j ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./. Dopiero uchylenie decyzji stwierdzającej utratę prawa do zasiłku pozwalało rozstrzygać
Praca wykonywana w prywatnym zakładzie nie może być uznana za pracę wykonywaną w szczególnych warunkach. Otwartą pozostaje kwestia zaliczenia pracy w szczególnych warunkach we wszystkich rodzajów zakładów pracy, ze względu na brak przepisu pozytywnego prawa powszechnie obowiązującego. Z tego względu organy administracji nie mogą uwzględniać przypadków wykraczających poza obowiązujące unormowania.
Opłaty z tytułu użytkowania nieruchomości stanowiących własność Państwa lub gminy, aczkolwiek są ustalane w drodze decyzji administracyjnej, mają charakter cywilnoprawny i nie są objęte postanowieniami art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 46 poz. 201 ze zm./.