Funkcjonariusz straży przemysłowej, który wykonuje służbę w stanie po użyciu alkoholu, ciężko narusza podstawowe obowiązki pracownicze (art. 52 § 1 pkt 1 KP), choćby nie zostały ujawnione szczególne następstwa tego naruszenia.

Burmistrz jest uprawniony do wymierzenia kary nagany dyrektorowi szkoły prowadzonej przez gminę.

Po upływie okresu pozbawienia statusu bezrobotnego prawo do zasiłku dla bezrobotnych można uzyskać tylko na normalnych zasadach; spełnienie wymogów zawartych w art. 23 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ ocenia się według stanu istniejącego w dacie przywrócenia statusu osoby bezrobotnej.

Występujące w § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem (jednolity tekst: Dz.U. z 1990 r. Nr 44, poz. 259 ze zm.) pojęcie potrzeb organizacyjno-produkcyjnych obejmuje tylko potrzeby realne (obiektywne), które ujawniły

Przepis art. 18 § 2 KP nie dotyczy oceny, czy bardziej korzystne jest dla pracownika zawarcie umowy o pracę, czy nawiązanie stosunku pracy na podstawie powołania. Nie ma przeszkód aby strony stosunku pracy z powołania w umowie uregulowały swoje uprawnienia i obowiązki.

W sporze o odprawę pieniężną dochodzoną przez zarządcę komisarycznego, legitymowane biernie jest przedsiębiorstwo, w którym sprawował on zarząd.

Istotna zmiana rozkładu czasu pracy, uzgodnionego przez pracodawcę z pracownikiem, wymaga wypowiedzenia warunków pracy (art. 42 § 1 KP) lub porozumienia stron.

Przepis § 5 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 czerwca 1983 r. w sprawie zasad obliczania zasiłków z ubezpieczenia społecznego oraz pokrywania wydatków na te zasiłki (Dz. U. Nr 33, poz. 157 ze zm.) nie ma zastosowania do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego pracownika wówczas, gdy zmiana pracodawcy nastąpiła na podstawie art. 231 § 2 KP w brzmieniu obowiązującym do dnia 1

1. Termin określony w art. 52 § 2 KP rozpoczyna bieg od zakończenia, podjętego niezwłocznie i sprawnie przeprowadzonego, wewnętrznego postępowania, sprawdzającego uzyskane przez pracodawcę wiadomości o niewłaściwym zachowaniu pracownika. 2. Inspektor nadzoru budowlanego nieprawdziwie potwierdzający wykonanie robót, narusza ciężko swoje podstawowe obowiązki pracownicze (art. 52 § 1 pkt 1 KP), bez względu

W razie bezprawnego stwierdzenia wygaśnięcia umowy o pracę z pracownicą powracającą po urlopie wychowawczym, brak jest podstaw do nieuwzględnienia żądania przywrócenia do pracy, jeżeli jest to możliwe i celowe (art. 56 § 1 i 2 w związku z art. 45 § 2 KP).

Wskazanie w piśmie wypowiadającym pracownikowi umowę o pracę utraty zaufania pracodawcy do pracownika wystarczająco konkretyzuje tę przyczynę w kontekście znanych pracownikowi zarzutów, postawionych mu wcześniej przez pracodawcę.

Działania pracodawcy zmierzające do ogólnego zmniejszenia zatrudnienia nie stanowią wystarczającej podstawy do odmowy uwzględnienia żądania przywrócenia do pracy, bez oceny czy odnoszą się do stanowiska pracy zajmowanego przez pracownika (art. 45 § 2 KP).

Pracodawca nie ma obowiązku przeprowadzenia konsultacji związkowej drugiego stopnia zamiaru wypowiedzenia umowy o pracę na czas nie określony, jeżeli zastrzeżenia zakładowej organizacji związkowej zostaną zgłoszone z przekroczeniem terminu z art. 38 § 2 KP.

Żądanie przywrócenia do pracy pracownika, z którym pracodawca rozwiązał bez wypowiedzenia umowę o pracę z powodu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych z naruszeniem art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234 ze zm.) jest sprzeczne ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa, jeżeli zachowanie pracownika było wyjątkowo naganne.

Pracodawca nie ponosi odpowiedzialności odszkodowawczej (art. 24 § 1 KC) za skutki postępowania karnego, które zostało przeprowadzone w związku z zawiadomieniem o przestępstwie popełnionym przez pracownika, dokonanym przez pracodawcę zgodnie z art. 256 § 1 ustawy z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 13, poz. 96 ze zm.).

Pracownik, któremu powierzono mienie do wyliczenia się nie może zwolnić się od odpowiedzialności za szkodę powstałą wskutek niedopełnienia obowiązku reklamowania mniejszej ilości towaru przyjętego i potwierdzonego przez odbiorcę niż wynikająca z dokumentów (art. 124 § 3 KP).

1. Wyznaczenie pracownika przedsiębiorstwa państwowego jego zarządcą komisarycznym, przy braku innych postanowień umownych, powoduje przekształcenie treści dotychczasowego stosunku pracy w zakresie stanowiska. 2. Winę osoby zarządzającej jednostką organizacyjną w wyrządzeniu szkody pracodawcy należy oceniać z uwzględnieniem, że nie można od niej wymagać znajomości wszystkich specjalistycznych zagadnień

1. Działania, które polegają wyłącznie na wyjaśnianiu określonych przepisów prawa, wypowiadaniu poglądów i opinii prawnych na temat treści i znaczenia określonych norm prawnych, wyrażaniu stanowiska na temat stosowania określonych przepisów prawa, nie są aktami lub czynnościami z zakresu administracji publicznej, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie

Za szkodę wyrządzoną pracodawcy wskutek samowolnego pobrania przez pracownika zaliczki na zabezpieczenie przyszłych roszczeń o zapłatę wynagrodzenia, pracownik odpowiada na podstawie art. 122 KP.

Nieważne jest ustanowienie odpowiedzialności odszkodowawczej pracownika z tytułu rozwiązania przez niego stosunku pracy na podstawie weksla gwarancyjnego.