Przepisy ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, jak i przepisy obecnie obowiązującej ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, łączą status bezrobotnego z prowadzeniem działalności gospodarczej lub podleganiem ubezpieczeniu społecznemu, a nie samym formalnym wpisem do ewidencji działalności gospodarczej.

Określony w art. 48 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia 3 października 1992 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 78 poz. 394/, warunek opłacania składek na Fundusz Pracy przez pracownika za okres zatrudnienia za granicą na podstawie umowy indywidualnej zawartej z pracodawcą zagranicznym

Przepis art. 21 ust. 4 ustawy z 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, stanowiący o przedłużeniu okresu pobierania zasiłku przez kobietę, która w czasie pobierania zasiłku urodziła dziecko, nie wyłącza bezrobotnych kobiet - absolwentek.

Decyzję o wypowiedzeniu stosunku pracy mianowany pracownik Najwyższej Izby Kontroli może zaskarżyć do sądu administracyjnego.

Postanowienia układu zbiorowego pracy obowiązującego w przejmowanym zakładzie pracy nie wiążą pracodawcy przejmującego zakład lub jego część, jeżeli nie jest on podmiotem reprezentowanym przez stronę tego układu. Wymienionego pracodawcę wiążą natomiast warunki indywidualnych umów o pracę wynikające z układu zbiorowego pracy obowiązującego w przejmowanym zakładzie pracy.

1. Na podstawie rejestracji Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” osobowość prawną uzyskał tylko ten Związek. Jednostki organizacyjne Związku istniejące w dniu wejścia w życie zmiany statutu, określającej jednostki mające osobowość prawną (art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, Dz.U. nr 55, poz. 234), nabyły tę osobowość z tym dniem. 2. Jednostki organizacyjne

1. Art. 23 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa /Dz.U. 1983 nr 30 poz. 143 ze zm./ nie ma zastosowania do spraw, o których mowa w art. 20 ust. 12 w zw. z art. 15 ust. 9 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./. 2. Ze świadczeń pieniężnych w razie choroby i macierzyństwa

Artykuł 10 ustawy z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego /Dz.U. 1991 nr 4 poz. 17/, przewidujący, że termin składania wniosków do Społecznej Komisji Rewindykacyjnej upływa z dniem 31 grudnia 1991 r., ustanawia termin ustawowy i zawity, a jego przekroczenie wyłącza prawo skutecznego zgłoszenia roszczenia

1. Sformułowanie "absolwent szkoły wyższej studiów dziennych" /art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ nie wyłącza z zakresu tego pojęcia osób, które są absolwentami szkoły wyższej dziennych studiów podyplomowych. 2. Podjęcie studiów podyplomowych dziennych bezpośrednio po ukończeniu podstawowego kierunku studiów w szkole

Art. 21 ust. 3 /także art. 21 ust. 5 pkt 1/ ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457ze zm./, dotyczący okresów zatrudnienia lub okresów równorzędnych /z mocy przepisów szczególnych/ z okresem zatrudnienia, nie obejmuje natomiast tak zwanych okresów zaliczanych do stażu pracy.

Decyzje określone w końcowym fragmencie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 46 poz. 201 ze zm./, dotyczące odroczenia terminu płatności, rozłożenia na raty lub umorzenia wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, mogą być wydawane również przez zastępcę prezesa zarządu PFRON, jeżeli został on do tego

Z karty rejestracyjnej bezrobotnego wynika, że skarżąca w dniu 24.10.1991 r. oświadczyła i poświadczyła to własnym podpisem, iż nie prowadzi /i nie zawiesiła prowadzenia/ działalności gospodarczej. W sprawie niesporne jest także, iż wcześniej - bo w dniu 6.09.1991 r. - skarżąca dokonała w Urzędzie Miasta wpisu działalności gospodarczej w zakresie handlu obwoźnego artykułami przemysłowymi pochodzenia

W sprawach o odwołanie wojewody, o wydanie mu świadectwa pracy oraz opinii /art. 97 i 98 Kp/ nie jest dopuszczalna skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wypowiedzenie umowy o pracę pracownikowi, który świadczył pracę, a następnie wykazał, że w dniu wypowiedzenia był niezdolny do pracy z powodu choroby, nie narusza art. 41 k.p.

Sposób rozumienia art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. 1991 nr 106 poz. 457 ze zm./, że bezrobotny nabywa prawo do zasiłku w przypadku powrotu z zagranicy dopiero po przepracowaniu lub podleganiu ubezpieczeniu społecznemu z tytułu innej działalności pozarolniczej przez okres co najmniej 180 dni w ciągu ostatnich 12 miesięcy przed ponownym zarejestrowaniem

W świetle przepisów ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu (Dz.U. nr 75, poz. 446) zawarta pomiędzy osobą fizyczną a jednostką organizacyjną, nie posiadającą uprawnień do prowadzenia pośrednictwa pracy, umowa o przekazywanie części zarobku tej osoby, uzyskanego dzięki faktycznemu pośrednictwu drugiej strony – jest nieważna (art. 58 § 1 i § 2 k.c.)

Niestawiennictwo z przyczyn nieusprawiedliwionych w wyznaczonym terminie w urzędzie pracy /art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu z dnia 16 października 1991 r. - Dz.U. nr 106, poz. 457 ze zm./ i niezłożenie oświadczenia o nieosiągnięciu w danym miesiącu dochodu przekraczającego połowę najniższego wynagrodzenia /art. 22 ust. 3 ustawy/, stanowią podstawy prawne decyzji orzekającej utratę

1. Uznanie w dniu 6 maja 1992 r. przez Sejm za zasadne orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 stycznia 1992 r., stwierdzającego, że art. 1 ust. 1, art. 2 ust. 1, art. 3 ust. 1 i art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o wynagrodzeniach w sferze budżetowej w 1991 r. (Dz.U. nr 87, poz. 396) w zakresie odnoszącym się do czasu przed dniem wejścia ich w życie są niezgodne z art. 1, art.

1. We wszelkiej interpretacji przepisów, próbach dekodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową, a wykładnia systemowa czy celowościowa mogą mieć jedynie następcze, pomocnicze znaczenie. 2. Ustawą z dnia 10 października 1991 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 110 poz. 472/, która weszła

Przepisy ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /art. 2 ust. 1 pkt 9 lit. "e" - Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, łączą zagadnienie statusu bezrobotnego Z PROWADZENIEM działalności gospodarczej lub PODLEGANIEM ubezpieczeniu społecznemu a nie z samym formalnym wpisem do ewidencji działalności gospodarczej. Taki wpis ma oczywiście charakter dowodowy - stwarza domniemanie, że osoba

Absolwent dziennych studiów doktoranckich, zakończonych dyplomem doktora nie posiada statusu i uprawnień absolwenta szkoły wyższej w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./.

Nieporozumieniem jest traktowanie przez niektórych bezrobotnych okresu pobierania zasiłku jako okresu pozbawionego jakiejkolwiek dyscypliny oraz dążenie do kształtowania dla siebie korzystniejszego nawet statusu niż mają osoby pozostające w stosunku pracy, które za naruszenie czasowej dyscypliny pracy ponoszą odpowiedzialność. Zasiłki wypłacane są z części wynagrodzenia osób pracujących i również z

Sam fakt nie stawienia się bezrobotnego w Rejonowym Biurze Pracy w wyznaczonym terminie nie może automatycznie powodować uznania jego niestawiennictwa za zaistniałe z przyczyn nieusprawiedliwionych i w konsekwencji nie może powodować wydania decyzji o utracie na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. 1991 nr 106 poz. 457 ze zm./ prawa

1. Pismo stwierdzające wygaśnięcie stosunku pracy mianowanego urzędnika państwowego nie stanowi decyzji w rozumieniu art. 104 Kpa. 2. Stosownie do art. 39 w związku z art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ spory o roszczenia urzędników państwowych na tle wygaśnięcia stosunku pracy rozpatrywane są w trybie określonym w kodeksie