Skoro przesłanki i skutki rozwiązania stosunku pracy pracowników samorządowych zatrudnionych na podstawie wyboru są uregulowane w przepisach rangi ustawowej /art. 73-75 kodeksu pracy w związku z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych - Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./, to rada gminy nie dysponuje kompetencją do odmiennego normowania tych zagadnień.

Sprawy o nakazanie szkole wydania nauczycielowi pisemnego potwierdzenia, że uzyskał on mianowanie z mocy prawa na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz.U. nr 3, poz. 19 ze zm.) podlegają rozpoznaniu przez sądy pracy.

Okresy prowadzenia indywidualnego gospodarstwa rolnego lub pracy w takim gospodarstwie, podlegające wliczeniu do okresu stosunku pracy pracownika na warunkach określonych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy /Dz.U. nr 54 poz. 310/, należy uwzględniać również przy ocenie jego uprawnień jako bezrobotnego

Przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. nr 31, poz. 214 ze zm.) mają zastosowanie do mianowanych pracowników Najwyższej Izby Kontroli tylko w zakresie nie uregulowanym ustawą z dnia 8 października 1980 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz.U. nr 22, poz. 82 ze zm.) oraz przepisami wykonawczymi do tej ustawy.

Bezrobotni mieszkający w rejonie uznanym za zagrożony szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym /art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm. i wydane na jego podstawie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 listopada 1992 r w sprawie wydłużenia okresu pobierania zasiłków w rejonach administracyjnych /gminach/ zagrożonych szczególnie

Przepis art. 13 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ uprawnia kierownika urzędu państwowego do rozwiązania stosunku pracy, za uprzednim trzymiesięcznym wypowiedzeniem, z urzędnikiem państwowym mianowanym, w razie nabycia prawa do emerytury. Możliwość skorzystania z tego przepisu przez kierownika urzędu jest kwestią uznaniową

Jeśli skarżący nie pracował w zakładzie karnym w czasie odbywania kary pozbawienia wolności przez okres co najmniej 180 dni lub przed pozbawieniem wolności, nie spełniał warunku z art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - nie może uzyskać prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

Z zasady trwałości stosunku pracy mianowanego urzędnika państwowego wynika, że nie można przy próbie jego rozwiązania powoływać się tylko na rygory oszczędnościowe /w zakresie zmniejszenia funduszu płac/ wynikające z aktualnie obowiązującej ustawy budżetowej. Podstawą zwolnienia może być tylko jedna z przyczyn określonych w ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U

1. Obowiązek zasięgania przez organy samorządu terytorialnego opinii odpowiednich władz statutowych ogólnokrajowych organizacji międzyzwiązkowych lub ogólnokrajowych związków zawodowych reprezentatywnych dla pracowników większości zakładów pracy (art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych – Dz.U. nr 55, poz. 234) dotyczy założeń lub projektów aktów wykonawczych do ustaw, podejmowanych

Pracodawcę przejmującego na zasadzie art. 231 § 2 k.p. inny zakład pracy wiążą warunki indywidualnych umów o pracę wynikające z zakładowego systemu wynagradzania obowiązującego w przejmowanym zakładzie.

Artykuł 39 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (j.t. Dz.U. z 1991 r. nr 18, poz. 80 ze zm.) wyłącza prawo do odprawy, przewidzianej w ust. 1 tego przepisu, dyrektora przedsiębiorstwa państwowego odwołanego ze stanowiska, także w sposób równoznaczny z wypowiedzeniem umowy o pracę (art. 70 § 2 k.p.), gdy odwołanie nastąpiło z przyczyn uzasadniających rozwiązanie

1. Uzyskanie przez nauczyciela mianowania z mocy prawa oznacza, iż jego stosunek pracy – po spełnieniu warunków przewidzianych w art. 10 ust. 2 pkt 7 zd. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz.U. nr 3, poz. 19 ze zm.) – przekształca się w stosunek pracy z mianowania; szkoła ma obowiązek wydania nauczycielowi pisemnego potwierdzenia, że uzyskał on mianowanie z mocy prawa. 2. Stosunki

Z zestawienia art. 2 ust. 2 oraz art. 22 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ wynika, że każdą osobę pozostającą w stosunku pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy, jeśli uzyskiwała wynagrodzenie przekraczające połowę najniższego wynagrodzenia, należy uznać za osobę pozostającą w stosunku pracy w rozumieniu art. 20 ust. 1 pkt 2

1. W razie pobierania przez kobietę zasiłku dla bezrobotnych w okresie, w którym przysługiwałby jej zasiłek macierzyński, nie ma w stosunku do niej zastosowania art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ dotyczący przedłużenia okresu pobierania zasiłku dla bezrobotnych. 2. Po wejściu w życie od 1 lipca 1991 r. przepisów cyt. ustawy

Bezwzględnie obowiązujący charakter przepisów przewidujących zatrudnienie na podstawie mianowania pozwala, w sytuacjach gdy ustawa zabrania zatrudnienia pracownika na podstawie umowy o pracę, na traktowanie umowy o pracę z pracownikiem jako jego mianowania, jeżeli pochodzi od uprawnionego do tego organu i nie narusza innych przepisów dotyczących mianowania.

1. Nauczycielowi mianowanemu odwołanemu z funkcji wicedyrektora szkoły, powierzonej na czas nieokreślony, z naruszeniem art. 37 ust. 1 lub art. 38 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. nr 95, poz. 415) nie przysługuje roszczenie o orzeczenie bezskuteczności odwołania czy o przywrócenie do pracy na dotychczasowym stanowisku; przysługuje mu natomiast roszczenie o odszkodowanie na

Artykuł 28 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./, zezwalający na tworzenie komisji dyscyplinarnej dla pracowników kilku jednostek administracyjnych, należy interpretować w nawiązaniu do brzmienia art. 1 tej ustawy; chodzi więc o jednostki administracyjne danej gminy, a nie różnych gmin.

Zasiłek dla bezrobotnych nie może być przyznany osobie prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą niezależnie od wysokości dochodu osiąganego z tytułu tej działalności. Zasiłek ten nie przysługuje nawet wówczas, gdy działalność gospodarcza nie przyniosła żadnego dochodu /art. 2 ust. 1 pkt 9 lit. "e" ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm

Przepis par. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1983 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków urzędników administracji celnej /Dz.U. nr 5 poz. 34/ został wydany z przekroczeniem upoważnienia ustawowego /ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych - Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./, a ponadto - w części przewidującej wyrażenie zgody Prezesa Głównego Urzędu

Krajowa Komisja NSZZ „Solidarność 80” nie jest uprawniona do wnoszenia rewizji nadzwyczajnych w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. nr 55, poz. 234).

1. Wydanie na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy z mianowanym urzędnikiem państwowym w drodze wypowiedzenia, nie stwarza przeszkód do wydania przez organ pierwszej instancji drugiej decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy z tym urzędnikiem bez wypowiedzenia na podstawie art. 14

Decyzja orzekająca na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ o obowiązku zwrotu zasiłku pobranego nienależnie może być wydana po wzruszeniu decyzji ostatecznej przyznającej ten zasiłek w trybie bądź wznowienia postępowania bądź stwierdzenia nieważności.

Pozostawanie "w stosunku pracy lub stosunku służbowym" /art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ oznacza tylko okresy zatrudnienia lub okresy równorzędne /z mocy specjalnych przepisów/ z okresem zatrudnienia; nie obejmuje natomiast tak zwanych okresów zaliczalnych do stażu pracy.