Niedopuszczalna jest kasacja w sprawie dotyczącej sprostowania świadectwa pracy i roszczeń z tym związanych, także wówczas, gdy zakończyła się umorzeniem postępowania wobec zawarcia ugody, w której pracownik zobowiązał się do zwrotu wynagrodzenia w kwocie niższej niż pięć tysięcy złotych (art. 393 pkt 1 i 6 KPC).

Jeżeli zasądzone zostało odszkodowanie, a nie przywrócenie do pracy, to kasacja jest dopuszczalna tylko wtedy, gdy wartość przedmiotu zaskarżenia jest wyższa niż pięć tysięcy zł.

Dodatkowe dni wolne od pracy określone w art. 150 KP w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 24, poz. 110 ze zm.) oraz w art. 1291 § 1 KP nie są dniami ustawowo wolnymi od pracy w rozumieniu art. 165 § 1 KPC w związku z art. 115 KC.

Dla uznania niedopuszczalności skargi kasacyjnej w sprawach o sprostowanie świadectwa pracy (art. 393 pkt 6 KPC) jest bez znaczenia, czy żądanie sprostowania zastosowanego trybu rozwiązania stosunku pracy może być przedmiotem samodzielnego roszczenia, czy też musi być przez pracownika dochodzone równocześnie z roszczeniem o przywrócenie do pracy albo o odszkodowanie.

Odwołanie od orzeczenia Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli wniesione po upływie terminu czternastodniowego, Sąd Najwyższy pozostawia bez rozpoznania.

1. W przypadku współuczestnictwa materialnego pracowników pozwanych z tytułu wspólnej odpowiedzialności materialnej na tej samej podstawie faktycznej i prawnej ich obowiązków (art. 72 § 1 pkt 1 in fine KPC), o dopuszczalności kasacji decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia określona osobno w stosunku do każdego z pozwanych (art. 393 § 1 pkt 1 KPC w zw. z art. 378 § 3 i 39319 KPC). 2. Zgodnie z art.

Związek Zawodowy Pracowników Rolnictwa w Rzeczypospolitej Polskiej nie jest podmiotem uprawnionym do wniesienia rewizji nadzwyczajnej w myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze zm.).

Ponadzakładowa organizacja związkowa nie jest reprezentatywna w rozumieniu art. 24117 § 1 pkt 2 KP, jeżeli zrzesza wprawdzie co najmniej pięć tysięcy pracowników, lecz liczba czynnych zawodowo członków-pracowników nie stanowi równocześnie przynajmniej 10% ogółu pracowników objętych zakresem oddziaływania statutu tej organizacji.

Przepis art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie uzasadnia wstrzymania wykonania zaskarżonych do sądu administracyjnego decyzji urzędów pracy w przedmiocie utraty, wygaśnięcia czy pozbawienia bezrobotnego prawa do zasiłku, wydanych w trybie przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu

Konfederacja Pracodawców Polskich nie jest podmiotem uprawnionym do składania wniosków o podjęcie przez Sąd Najwyższy uchwały mającej na celu wyjaśnienie budzących wątpliwości w praktyce przepisów prawnych.

Związek zawodowy ma swobodę w określaniu swej nazwy, z tym że przyjęta nazwa powinna dostatecznie identyfikować ten związek w obrocie prawnym i społecznym.

Krajowa Sekcja Pożarnictwa NSZZ „Solidarność” jako struktura branżowa tego związku zawodowego nie jest uprawniona do przedstawiania Sądowi Najwyższemu zagadnień prawnych budzących poważne wątpliwości (art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych - Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze zm.).

Dopuszczalne jest zarejestrowanie związku zawodowego, którego nazwa jest zbliżona do nazwy innego związku zawodowego, jeżeli tylko nazwa ta pozwala na identyfikację tego związku.

Osoby, które w następstwie wyborów nowych władz, przestały pełnić funkcje przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego związku zawodowego, nie są upoważnione do występowania w imieniu tego związku przed sądem, w tym także do wnoszenia skargi o wznowienie postępowania.

Federacja Związków Zawodowych Pracowników PKP nie jest ogólnokrajową organizacją międzyzwiązkową w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nt 55, poz. 234 ze zm.).