Ustanowiony w par. 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienie od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./ warunek niewykonywania innej działalności gospodarczej niż zwolniona od podatku na podstawie par. 1 ust. 1 tego rozporządzenia, musi

Znaczna wysokość przewidywanego zobowiązania podatkowego, zaprzestanie przez podatnika działalności gospodarczej, prowadzonej uprzednio bez angażowania majątku w postaci środków trwałych, uzasadniać mogą potrzebę zabezpieczenia zobowiązania w trybie art. 21 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Zamieszczenie w deklaracji podatkowej za miesiąc lipiec 1993 r. kwoty podatku obrotowego spełnia wymóg zawiadomienia, o którym mowa w par. 5 ust. 1 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu obniżania należnego podatku od towarów i usług o kwoty podatku obrotowego oraz ewidencji, której prowadzenie zwalnia od obowiązku dokonywania spisu z natury /M.P.

1. Istotnym warunkiem dobrowolności wyboru opodatkowania w formie karty podatkowej jest znajomość przez podatnika wysokości tego opodatkowania przed okresem opodatkowania. 2. Zastrzeżona dla organu podatkowego "uznaniowość" możliwości obniżenia lub podwyższenia stawki karty podatkowej nie jest równoznaczna z dowolnością.

Przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jako lex specialis w sposób jednoznaczny określają sytuacje, w których następuje zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym /art. 21/.

Obowiązujące w roku 1992 przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ dotyczące ustalenia podstawy obliczenia podatku dochodowego, nie przewidywały możliwości odliczenia od osiągniętego dochodu kwot wydatkowanych na zapłatę podatku drogowego od posiadanych przez te osoby samochodów.

Fakt nierzetelnego prowadzenia ksiąg handlowych, jak również zaniżanie dochodów będących przedmiotem opodatkowania upoważniał organy podatkowe do twierdzenia, że w przyszłości podatnik również będzie uchylał się od wykonania zobowiązania podatkowego /art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./.

Bezpodstawne jest niezaliczenie jako kosztu uzyskania przychodu poniesionych przez Spółkę wydatków na cele produkcyjne, których produkcja nie została zakończona wyprodukowaniem wyrobu finalnego z uwagi na brak zbytu.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, zwolnienie od podatku przysługuje co do dwóch psów, utrzymywanych w celu pilnowania gospodarstwa rolnego.

Jeśli w chwili powstania obowiązku podatkowego podatnik wykaże przed płatnikiem, że obowiązek ten spełnił nawet przed jego powstaniem, to na płatniku nie ciążą obowiązki wymienione w art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./.

Przywilej podatkowy ustanowiony w par. 40a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług - jako wyjątek od zasady równości i powszechności opodatkowania - nie może być interpretowany rozszerzająco.

W świetle art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ inwalidztwo nie zwalnia właściciela samochodu osobowego od podatku, jeżeli samochód używany jest do celów zarobkowych.

W odniesieniu do sprzedanego samochodu nie miały zastosowania postanowienia art. 53 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, gdyż firma w okresie trzech miesięcy przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym nie dokonała sprzedaży towarów dla osób fizycznych nie prowadzących działalności

Art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie wyjaśnia wprawdzie pojęcia działalności gospodarczej lecz przez tą działalność rozumie się działalność prowadzoną w celach zarobkowych, a przez zarobek zysk. Na osiągnięcie zysku nie była nastawiona działalność byłych terenowych organów państwowych, która

Obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn powstaje z chwilą nabycia darowizny i nie niweczy tego obowiązku późniejsze rozporządzenie przez obdarowanego przedmiotem darowizny choćby nastąpiło na rzecz pierwotnego darczyńcy.

Obrót przez bank swoimi wierzytelnościami nie należy do "czynności bankowych" wchodzących w zakres podstawowej działalności banków. Umowa sprzedaży wierzytelności nie wchodząca w zakres działalności gospodarczej banku podlega opłacie skarbowej.

1. Wynajem lokali zakładowych jest jednym ze źródeł przychodów i w wypadku wystąpienia straty może być ona finansowana z przychodów osiąganych z innych źródeł; wyjątkiem są straty z finansowania lokali zajmowanych przez pracowników. 2. Wydatki na prowadzenie zakładowych placówek zbiorowego żywienia - w części w jakiej placówki te są ogólnie dostępne - nie mogą być klasyfikowane jako ponoszone pośrednio

Nie można się zgodzić, że art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ dotyczy podatników świadczących usługi w zakresie handlu wyłącznie na rzecz osób fizycznych nie będących podmiotami gospodarczymi. Przepis ten nie różnicuje podatników świadczących usługi w zakresie handlu, a nie zobowiązanych do ewidencji obrotu

Zdarzeniem losowym w rozumieniu art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86/ nie jest kradzież środków pieniężnych oraz materiałów instalacyjnych.

Przez szczegółowe warunki zwolnienia, o których mowa w art. 12 ust. 7 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /t.j. Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ należy rozumieć warunki konkretyzujące jedynie warunki podstawowe przewidziane w ustawie. Rada gminy nie jest natomiast uprawniona do określania dodatkowych warunków polegających na ograniczeniach podmiotowych dotyczących zwolnień od podatku

1. Strata w środkach obrotowych, będąca następstwem kradzieży, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. 2. Skutków takich zdarzeń nie można przenosić na Skarb Państwa; ryzyko takie ponosi zakład ubezpieczeniowy lub podatnik.